| |
νημα τις λεξεις που ξεδιπλωνει
και τον τυλιγει ενα κουβαρι
ανεμος ειναι που δυναμωνει
και τον σβουριζει στο μαξιλαρι
χιλια κομματια ο ουρανος του
τωρα σπασμενα σε μια φραση
ποιος ναν αληθεια ο προορισμος του
και ποια αγαπη να τον χορτασει
ποια μελωδια που ξεδιπλωνει
ολα της μοιρας τα μυστικα
ριπη της δινης που ξεσηκωνει
και του την στελνει στα ξαφνικα
πνοη ημερας στα παραθυρια
πηρε την φορα και τα φυσαει
κανει της τυχης του παλι χατιρια
δινει αλλη μια και του τα σπαει
γεμιζει ο κροτος την ακοη του
τζαμι που πεφτει και τον ξυπναει
μπαινει το κρυο στην καμαρη του
τονε τσιμπαει και τον ρωταει
-"πες μου Τζερονιμο, πες την αληθεια
σαν ταξιδευεις μονος τα βραδια
ακους της Σεληνης τα παραμυθια
φωτα π αστραφτουν μες στα σκοταδια
Κυριε Σονιο , τον ουρανο μου
κοιταξες πες μου μεσα στα ματια
λαβα που θρεφει τον ποταμο μου
πανω στης νυχτας τα μονοπατια"
-"Νυχτα γνωριζω μον απο σκοτος
ωρα απο μαρμαρο και δυναμιτη
καθε λιγμος γινεται κροτος
κομπος στ αορατο , αυλο διχτυ"
-"τοτε Τζερονιμο δεν εχεις φως
πανω στις κορες η την ψυχη σου
εισαι ενας αρρωστος γερο-τυφλος
παραδομενος στην φυλακη σου"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
