| |
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΜΟΡΦΗ,
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ.
ΑΝΘΗ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ
Ο ΚΗΠΟΣ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΜΕ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΘΑΡΙΟ.
ΠΑΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ.
ΤΗΝ ΘΕΛΩ ΜΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ.
ΚΑΙ ΑΝΤΑΜΩΝΩ ΜΙΑΝ ΕΥΧΗ.
ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΙΩ ΤΟΥ ΧΤΙΣΤΗ.
"ΔΩΣ ΜΑΣ ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΧΑΡΑ
ΚΙ ΕΜΕΙΣ Σ'ΕΣΕΝΑ ΠΙΣΤΗ".
ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΑΝΤΩ
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΤΗΜΑ.
ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ'ΧΕ ΕΙΧΕ ΧΑΡΑ
ΚΙ ΑΣ ΤΟ'ΠΝΙΞΕ ΤΟ ΚΥΜΑ.
ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΠΟΥ ΕΚΚΙΝΗΣΑ,
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ,
ΒΛΕΠΩ ΠΑΙΙΑ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝΕ
ΚΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΧΑΜΕΝΟ.
ΛΕΩ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ "ΤΙ ΘΕΣ ΕΔΩ?
ΠΑΜΕ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΠΑΡΕΑ.."
ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΑ
ΚΑΙ ΠΑΙΞΑΝΕ ΩΡΑΙΑ.
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΩ ΕΝΑ ΣΚΥΛΙ
ΠΟΥ ΔΙΨΑ ΜΕ ΖΥΓΩΝΕΙ.
ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΛΙΓΟ ΑΠΤΟ ΝΕΡΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΟΡΓΩΝΕΙ.
ΦΤΑΝΩ ΣΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
ΜΑ ΕΚΕΙΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ.
ΤΗΝ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
ΚΙ Η ΠΛΑΣΗ ΑΓΑΛΙΑΖΕΙ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
