Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130965 Τραγούδια, 269502 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το δάκρυ
 
[color=fuchsia][B] ΤΟ ΔΑΚΡΥ[/B]
[/color]
[color=purple][B]Το δάκρυ μου αυτό ήταν πολύ διαφορετικό
εκείνο το βροχερό κόκκινο δειλινό.
Έγινε μονομιάς ζωντανό,ποτάμι ορμητικό
και μπήκα σε βαρκούλα και ταξίδεψα σ'αυτό.
Πέρασα λίμνες, ωκεανούς
βρέθηκα σε απότομους γκρεμούς
δεν κοιμήθηκα απ΄τους αναστεναγμούς
και έκλαιγα όλο με λιγμούς.
Παρακαλούσα το φεγγάρι
να έρθει κάποιος να με πάρει.
Και τότε εκείνο ικέτευσε τη βροχή
να σταματήσει όλη τη νεροποντή
και να βρω ένα λιμάνι να γαληνέψει η ψυχή.

Βρέθηκα τότε ναυαγός και μοναχή
και άρχισε ένα δάκρυ ξανά απ'την αρχή
στο μάγουλό μου να κατρακυλεί.
Μα ήρθε ο αέρας ο βοριάς
σαν αγνό χάδι της μαμάς
και στέγνωσε τα δάκρυα μονομιάς.
Μα άρχισα τότε να κρυώνω
και απ'το κρύο να παγώνω
και τότε ο ήλιος ο ζεστός
σαν φίλος μου πιστός
με πήρε στα δυο του χέρια
και μ'ανέβασε στα αστέρια.

Το φεγγάρι τότε συνάντησα ξανά
εκείνο με βοήθησε όταν ήμουν στην ξενιτειά.
Με πήρε στην αγκαλιά και με νανούρισε
και τότε ξύπνησα απ'την γάτα που νιαούριζε.

Αχ,ψιψίνα μου γλυκειά
που έκανες πάλι ζαβολιά
ξύπνησα μόνη μου χωρίς αγκαλιά
και χάθηκαν όλα στα γκρίζα τα βουνά.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Το ποίημά μου είναι αλληγορικό.Τα συναισθήματα αληθινά του 2005.
Δεν με ξύπνησε καμιά γάτα,την ανέφερα για να υπάρξει ομοιοκαταληξία.[/color][/B]
[color=fuchsia][B]


Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια

Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ματωμένη πριγκίπισσα
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
oneirodromio
06-10-2008 @ 03:14
Ομορφο πολυ αν και θα προτιμουσα ενα διαφορετικο τελειωμα διχως την ψιψινα!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
sofianaxos
06-10-2008 @ 03:38
Πολύ Καλό!!!!!!!!!!
Helene52
06-10-2008 @ 03:51
Βρέθηκα τότε ναυαγός και μοναχή
και άρχισε ένα δάκρυ ξανά απ'την αρχή
στο μάγουλό μου να κατρακυλεί.
Μα ήρθε ο αέρας ο βοριάς
σαν αγνό χάδι της μαμάς
και στέγνωσε τα δάκρυα μονομιάς.
Μα άρχισα τότε να κρυώνω
και απ'το κρύο να παγώνω
και τότε ο ήλιος ο ζεστός
σαν φίλος μου πιστός
με πήρε στα δυο του χέρια
και μ'ανέβασε στα αστέρια.
Πανέμορφο !!!!!!!! ::up.:: ::up.::
Την καλημέρα μου Ελευθερία ::hug.::
Nikos Krideras
06-10-2008 @ 03:58
πολύ ωραίο μπράβο Ελευθερία! ::up.:: ::up.:: ::up.::
rosestar
06-10-2008 @ 04:05
Σας ευχαριστώ όλους. ::kiss.::
sweet kitty
06-10-2008 @ 06:54
αχ! αυτος ο Χατζηγιαννης...υπεροχο!!! ::hug.:: ::hug.:: ::up.::
Nefeligeretis
06-10-2008 @ 06:56
Τι κάνει καμιά φορά ένα δάκρυ!
::kiss.::
Masvidal
06-10-2008 @ 08:58
Ομορφο αλλα ομορφοτερο διχως την ψιψινα.
Δοκιμασε να αφιερωσεις στην...φανταστικη ψιψινα σου ενα αλλο ποιημα.Μονο γι'αυτην.
armenisths
06-10-2008 @ 09:38
Το φεγγάρι τότε συνάντησα ξανά
εκείνο με βοήθησε όταν ήμουν στην ξενιτειά.
Με πήρε στην αγκαλιά και με νανούρισε
και τότε ξύπνησα απ'την γάτα που νιαούριζε

μπραβο ελευθερια... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Mικρουλι
06-10-2008 @ 10:31
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο