| |
Μου είχες πει γιατί δε λες το σ'αγαπώ
και σου'πα οτι φοβάμαι μη τρομάξεις
Μα πέρασε μου λες πολύ καιρός
τα όνειρα δεν θέλω να τα θάψεις
Κάθε φορά το ίδιο έργο
μόνος εγώ σε άδεια σκηνή
ούτε για πρόβα δεν αξίζει αυτή η ζωή
με τους δύσκολους και τους παράταιρους
που σα μαγνήτες με την πνοή
με τραβάν δε ξεκολλάν
απ'τα γιατί
κι αυτή η καρδιά μου από κηδεία σε γιορτή
Ρώτησες γιατί να είμαι μαζί σου
κι απάντησα δεν είμαι με κανέναν πιο εαυτός μου
Ρώτησα γιατί τελειώνουν τα ωραία
κι απάντησα για να υπάρχουν κι ως λαθραία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
