sofianaxos
07-10-2008 @ 14:36 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-10-2008 @ 14:58 | Μα ποτέ στο ποτέ!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
agrafos
07-10-2008 @ 21:35 | ποτε ::theos.:: | |
Ιππαρχος
07-10-2008 @ 21:45 | Πολύ όμορφα λόγια... | |
TAS
07-10-2008 @ 21:49 | η ζωή είναι όμορφη, όταν μπορείς να ξυπνάς και να διαβάζεις κάτι τέτοιο . . | |
Helene52
07-10-2008 @ 23:00 | Αφήνομαι στις φωνές της ψυχής μου που κλεφτά και σιγά πνίγονται
Στα αποτυπώματα των χρωμάτων
Μια φορά, για όσα χάθηκαν
Μια στιγμή για όσα θα έρθουν
Μα ποτέ στο ποτέ!
Πραγματικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου | |
Mικρουλι
08-10-2008 @ 12:31 | Πολυ ομορφο!!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
08-10-2008 @ 13:16 | ξεπηδά ο γαλάζιος ουρανός μιας ματωμένης σιωπής
Είναι υπέροχη η γραφή σου! καλό σου βράδυ! ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Nefeligeretis
09-10-2008 @ 06:27 | Αυτή η ματωμένη σιωπή!
Πόσα κρύβει, επιθυμίες και αποτυπώματα.
::yes.:: | |
karpox
09-10-2008 @ 11:17 | Στα αποτυπώματα των χρωμάτων
στην ακρη του ουρανιου τοξου
μετα την καταιγιδα...
λενε πως ειναι κρυμμενος
ο θησαυρος!
::wink.:: | |
poetryf
11-10-2008 @ 10:59 | Αιχμηρό κορμί.. ναι...
και αιχμηρός λόγος! | |
 |
