Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πλάνο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269382 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πλάνο
 
Ποτέ ξανά δεν θα με δεις
το τέλος πίσω αφήνω,
εδώ μπροστά σου απόψε
να μη φανερωθεί.
Τα δάκρυα αναμένουν
σε μάτια υγρά, σε υγρές κόγχες,
το τελευταίο αντίο.
Εγινε η αγάπη,
σκιά περιπλανώμενη,
χαμένη σε ακριβά σχεδιαστήρια,
σε ανεκπλήρωτα πλάνα.
Αγάπη με πλάνα, αλλοτρίωση,
σαν να μην ξέρεις πως έγινε,
ξέρεις μόνο πως υπάρχει.
Σου έδωσα μια ήρεμη εκδοχή
μιας μετρημένης μοναξιάς.
Ομολόγησες ένα χαλασμένο επειδή,
μονότονο, ατίθασο, αδιάκοπο.
Δεν είναι το φιλί.
Δεν είναι τα μάτια που αγάπησα.
Δεν είναι το λίγο.
Δεν θυμάμαι πια.
Δεν θέλω να θυμάμαι.
Εφυγα με άγρια όψη,
γυμνός από όλα, σε παγωμένο δρόμο,
όταν εσύ κοιμόσουν.
Μια τελευταία ρουφηξιά η ζωή,
που πια δεν με βαραίνει,
χαράματα.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
Amersa K
09-10-2008 @ 14:07
Εντάξει, ρε φίλε, δεν το αντέχω... ::sad.::
**Ηώς**
09-10-2008 @ 14:17
Σου έδωσα μια ήρεμη εκδοχή
μιας μετρημένης μοναξιάς.
ΚΩΣΤΑ..........ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ;
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
09-10-2008 @ 14:27
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
armenisths
09-10-2008 @ 16:10
kataplhktiko.............. ::yes.::
zennoula
09-10-2008 @ 16:18
::yes.:: ::yes.:: ::hug.::

τι να πω?
υ πε ρο χο
Γιώργος Θαλάσσης
09-10-2008 @ 17:31
πλανο... ποιητικο
sofianaxos
09-10-2008 @ 21:33
Συγκλονιστικό!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλημέρα Κώστα μ αρέσει πολύ να σε διαβάζω!!!!!
TAS
09-10-2008 @ 22:09
Ένα πλάνο τέλους τα χαράματα ...το τελευταίο αντίο . . .
Μαζί σου στη λύπη . . .
Spartinos
09-10-2008 @ 22:32
Αγάπη με πλάνα, αλλοτρίωση,
σαν να μην ξέρεις πως έγινε,
ξέρεις μόνο πως υπάρχει.
Εγραψες παλι !!!
καλημερα Κωστα
oneirodromio
09-10-2008 @ 23:42
Ομολόγησες ένα χαλασμένο επειδή

Αυτα τα χαλασμενα επειδη των παιχνιδιων που δεν παιζουν πια!!!!! ::up.:: ::yes.::
Helene52
10-10-2008 @ 00:27
Για άλλη μια φορά ... το θαυμασμό μου και το ευχαριστώ που σε διαβάζω !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ιππαρχος
10-10-2008 @ 00:56
Αξεπέραστος...
aprobleptos
10-10-2008 @ 02:12
Εγινε η αγάπη,
σκιά περιπλανώμενη,
χαμένη σε ακριβά σχεδιαστήρια,
σε ανεκπλήρωτα πλάνα.
Αγάπη με πλάνα, αλλοτρίωση,
σαν να μην ξέρεις πως έγινε,
ξέρεις μόνο πως υπάρχει.
Σου έδωσα μια ήρεμη εκδοχή
μιας μετρημένης μοναξιάς.

*** To απειρο ! δεν εχει τελειωμο, ενα τεραστιο! Μπραβο ! Κωστα *** ::up.:: ::yes.:: ::up.::
peiraiotissa
10-10-2008 @ 03:31
Μια τελευταία ρουφηξιά η ζωή,
που πια δεν με βαραίνει,
χαράματα

Καλημέρα Κωστή.....είσαι καλλιτέχνης!!!!!!!!! ::kiss.:: ενημέρωσε με αν έρθεις αύριο στη συνάντηση ::kiss.::
Ελένη Σ.
10-10-2008 @ 04:40
Φτάνει που ξέρεις πως υπάρχει....και θα υπάρχει αυτή η αγάπη, ακόμα και μετά τη φυγή, ακόμα και μετά το αντίο...μέσα στις υγρές κόχες των ματιών!

Υπέροχο Κώστα!!!
justawoman
10-10-2008 @ 09:59
Σε διαβάζω, κι ώρες ώρες μου μοιάζει σα να συλλαβίζεις τον ορισμό της ματαιότητας. Σαν κάτι συνεχώς ν' αδειάζει και να χάνεται αφήνοντας πίσω του θολά περιγράμματα εικόνων κι αισθημάτων.
Η συνέπεια του λόγου σου επίσης με καταπλήσσει.
Σταθερή αξία!!!
Ιχνηλάτης
10-10-2008 @ 11:57
Φίλε Κώστα !!! Τα σέβη μου!
χάρης ο κύπριος
10-10-2008 @ 16:22
Μια τελευταία ρουφηξιά η ζωή,
που πια δεν με βαραίνει,
χαράματα.
::up.:: ::up.:: ::up.::
Flake
11-10-2008 @ 05:06
Ομολόγησες ένα χαλασμένο επειδή,
::theos.::
dimi.gr
11-10-2008 @ 14:51
Είναι αυτές οι σκέψεις Κώστα
που όταν γραφτούν σε ένα χαρτί
εκπλήσσουν με την ποιητικότητά τους...
Xωρολάτρης
11-10-2008 @ 14:57
Ειστε μεγάλος μετρ Νεφελοποιητά μου στην υπόθεση του χωρισμού..να ξέρετε ότι αν ποτέ αποφασίσω κάτι τετοιο, θα καταφύγω στας ποιητικάς σας αναφορές για να το κάνω λιγάκι πιο ερμηνεύσημο ή ακομα πιο ανυπόφορο για την αγκαλιά μου..Κεινο το "χαλασμένο σου επειδή"..κεινο "το χαλασμένο σου επειδή"..Τι γοητεία μυστική που κρυβει..και κεινο το άγριο ξεπέταγμα μετά μεσα στους δρόμους, που επειδή ακριβως ήτανε χαλασμενο το "επειδή",μοιάζει να μην βαραινει τόσο όσο θα άξιζε καθως ζωή ειναι που τελειωνει..
Μια τελευταία ρουφηξιά και στη γραφή..το σχόλιο τελειωνει..Χαράματα αυριο βλέπεις εξαρχης και πρέπει να τοιμαστω ..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο