Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θέση στο συρτάρι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130424 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θέση στο συρτάρι
 απ' τα σβησμένα
 
Είσαι όμορφη σαν ινδιάνικη πιρόγα σκαλιστή
και ζεστή σαν την φωτιά τα κρύα βράδια
Είσαι η ζαριά που κέρδισε την τελευταία μου δεκάρα

Μα την καρδιά σου να μου δώσεις τι να την κάμω
Για πολύτιμα δεν έχω θέση και συρτάρι
Κι αν στην μοναξιά μας φορέσαμε φτερά
ίσα που πετάξαμε σαν γλάροι πάνω απ’ τις χωματερές

Γέμισα τις τσέπες μου με χέρια άδεια
μη θελήσουν να γίνουν αγκαλιά

Μέρα νύχτα με ένα μικρό μαχαίρι
φτιάχνω καταφύγια χάρτινα

Γεννήθηκα πολυμαθής και πεθαίνω αναλφάβητος
Με δυό μάτια πικραμύγδαλα στο πρόσωπο μου
κοιτάζω και κανείς άλλος που να τον νοιάζομαι όσο εσένα δεν υπάρχει

Κοιτάζω και βλέπω και την ζωή μου
Είμαι ένας πέτρινος τοίχος
κι ακούω της ανατολής τα λυπημένα τραγούδια
που τα ακούμε όλοι μαζί και ο καθένας μονάχος του


http://www.youtube.com/watch?v=jLfPM_QtYVc


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MARGARITA
09-10-2008 @ 16:06
απ΄ τα καλύτερα....
sofianaxos
09-10-2008 @ 21:27
Υπέροχο!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλημέρα
**Ηώς**
09-10-2008 @ 22:11
Γεννήθηκα πολυμαθής και πεθαίνω αναλφάβητος
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο ΚΑΘ'ΟΛΑ ::up.:: ::up.:: ::up.::
επισκέπτης
09-10-2008 @ 22:33
ο πρώτος στίχος στη μνήμη σκαλισμένος κι αυτός.... όλο όμως
είναι εξαίρετο...
καλή σου μέρα Σπύρο...
AceOfSpades
09-10-2008 @ 23:35
Μα τον μεγάλο Μανιτού ! Υπέροχο ! ουγκ !
KTiNoS
09-10-2008 @ 23:56
aug
::rock.::
oneirodromio
10-10-2008 @ 00:14
Γεννήθηκα πολυμαθής και πεθαίνω αναλφάβητος

Κοιτάζω και βλέπω και την ζωή μου
Είμαι ένας πέτρινος τοίχος
κι ακούω της ανατολής τα λυπημένα τραγούδια
που τα ακούμε όλοι μαζί και ο καθένας μονάχος του

Μπραβο σου με αγγιξες αφανταστα!!!!!! ::up.:: ::yes.::
Πριγκιπας
10-10-2008 @ 00:38
απο τα καλυτερα που εχω ακουσει
ΕΥΓΕ!!!
νετη541
10-10-2008 @ 00:47
...σβήνονται αλήθεια;;... ::no.::
Masvidal
10-10-2008 @ 02:48
Απο τα εσωτερικοτερα δημιουργηματα που διαβασα τελευταια....
balistreri
10-10-2008 @ 02:53
δυο ινδιάνοι περπατούν στην έρημο
- ουγκ
- ουγκ
- ουγκ
- ουγκ
- ουγκ, ουγκ
- γιατί αλλάζεις συζήτηση ρε?
justawoman
10-10-2008 @ 03:34
Τέτοιες ποιητικές στιγμές, δε συμβαίνουν κάθε μέρα!!!
Μια θέση στα δικά μου πολύτιμα, πάντως τη βρήκε...
peiraiotissa
10-10-2008 @ 03:49
Γέμισα τις τσέπες μου με χέρια άδεια
μη θελήσουν να γίνουν αγκαλιά
Είσαι ανεπανάληπτος Παραποιητή...τα σέβη μου!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.:: ::theos.::
peiraiotissa
10-10-2008 @ 03:50
Να σε περιμένουμε αύριο???? ::yes.:: ::yes.::
de la flores
10-10-2008 @ 06:08
τεράστιο.
αγαπημένο με την πρώτη. ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο