Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πονάω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130443 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πονάω
 

Πονάω.. κι ο πόνος είναι βαθύς, αβάσταχτος, τραγικός
ούτε θυμάμαι στιγμές που δεν πονούσα, δυστυχώς
νιώθω τη μοναξιά να μου ρουφά το αίμα, τη ζωή
σαν νυχτερίδα που διψάει νέο θύμα για να βρεί

Πονάω, μές στην ψυχή, μέσα στα σπλάχνα, στο κορμί
διψάω, πηγή να βρώ να ξεδιψάσω με ζωή
μάταια όμως τη χαμένη ευτυχία πάλι αναζητώ
και το λυχνάρι της ζωής μου τώρα έσβησε θαρρώ

θα φύγω.. από τον κόσμο τον αλήτη, τον σκληρό
και νιώθω.. της νοσταλγίας τον αβάσταχτο καημό
μες του θανάτου την αγκάλη θα κουρνιάσω, θα κρυφτώ
από του πόνου, του σκληρού, τη λαιμαργία να σωθώ

Θυμώνω.. με τον κακό, με τον κλαψιάρη μου εαυτό
τον διώχνω, μα να τον βγάλω απ΄τη ζωή μου αδυνατώ
κι ο πόνος καραδοκεί να δώσει τη χαριστική βολή
η ελπίδα, χαμένη μοιάζει μες στα μάτια μου, θολή





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

"Πέρα σπ' τ' άστρα ειν' η δικιά μας γειτονιά"
 
metallichick
12-10-2008 @ 11:25
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ::up.::
sofianaxos
12-10-2008 @ 11:26
Πολύ καλό αλλά γιατί τόσο μελαγχολικό; ::up.:: ::up.:: ::up.::


Καλησπέρα Χρύσα
Γιώργος_Κ
12-10-2008 @ 11:35
Σταμάτα να πονάς κι ανέβα ψηλότερα! ::hug.::

Μόνο ο έρωτας μπορεί να σ' ανεβάσει, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα ... ::rol.::
kalisperakias
12-10-2008 @ 11:57
Βαρύ και ασήκωτο
θέλει δίαιτα το πράμα..
::smile.::
armenisths
12-10-2008 @ 12:03
πονερο και απαισιοδοξο καλη μου χρυσα... μα σταζει ψυχη σταζει αληθεια συναισθημα και εικονες... ξερεις να γραφεις μπραβο σου... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
TAS
12-10-2008 @ 12:15
Ο πόνος είναι η κυριότερη πηγή έμπνευσης και ο δικός σου χειρισμός, άριστος . .
Ιππαρχος
12-10-2008 @ 12:21
Με Τας βεβαίως...
ΕΛΕΑΝΝΑ
12-10-2008 @ 12:24
θα κλείνεις τα ματάκια σου..θα παίρνεις βαθιές ανάσες και θα μετράς μέχρι το δέκα.Μετά θα λες..όλα θα πάνε καλά ::kiss.::
πάρα πολύ όμορφο ποίημα ::yes.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
12-10-2008 @ 12:26
το κανα και γω αλλά δεν πέτυχε ::no.:: μ'έπιασε λόξυγκας.
oneirodromio
12-10-2008 @ 12:34
Κανεις δεν αξιζει τοσο πονο!! ::yes.:: ::yes.::
heardline
13-10-2008 @ 08:10
Χρύσα καλησπέρα, τυχαίνει και ο πόνος να βρίσκεται κάποιες στιγμές στο κέντρο των γεγονότων της ζωής μας, εύχομαι να μη σου συμβαίνει κάτι κακό το διάστημα αυτό. Καμιά φορά γράφουμε και από παλαιά γεγονότα που μας στεναχώρησαν, τίποτα δε γνωρίζω για τον καθένα μας που γράφει εδώ μέσα και δεν γνωρίζω αν σε αντιπροσωπεύει το ποίημα αυτό την περίοδο αυτή.

Σε αγαπάμε και σε σκεπτόμαστε, η δε γραφή σου είναι ωραία και αληθινή!!!!!!!
Helene52
13-10-2008 @ 09:15
Πονεμένο .... αλλά πάρα πολύ όμορφο !!!!!!!
Χρύσα μου ..... ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
balistreri
13-10-2008 @ 09:52
πάρε ένα πονστάν
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
13-10-2008 @ 12:17
Ευχαρίστω παιδιά... όλους σας..
Ελεάννα τον λόξυγκα πώς να τον διώξω τώρα;;;;
heardline σ' αυτήν τη φάση είμαι τώρα
balistreri δεν πιάνουν τα πονστάν!!! ::smile.::
Mικρουλι
13-10-2008 @ 12:35
Παρα πολυ μου αρεσε!!

::up.:: ::yes.:: ::up.::
sunnyvita
14-10-2008 @ 10:32
πολλές φορές, μέσα από έντονο πόνο βγαίνει κάτι καλό..... ::hug.:: ::yes.:: ::yes.::
poetryf
14-10-2008 @ 15:32
οι στιγμές του πόνου είναι οι πιο πολύτιμες.
Πρώτον γιατί γεννάνε γραπτά σαν κι αυτό
και δευτερο γιατί κάνουν ακόμα πιο γλυκια τη χαρά !
Καλό ξημέρωμα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο