Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στην άκρη της ζωής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130388 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην άκρη της ζωής
 
Ακου τη θάλασσα στην άκρη της ζωής
φωνάζει ρυθμικά το όνομα σου
καθώς χτυπάει στα βράχια γύρω,
θέλω να φύγω, να φύγω.
Χτυπάει στα βράχια
η σκουριασμένη σου ζωή
δυσκολεύουν τα πράγματα,
όσο τα πειράζεις επαναστατούν
σκίζουν αδυσώπητα το μέλλον σου,
σε κλείνουν εδώ με σπασμένα τα κουπιά.
Τι χρώμα έχει η απόδραση;
Τι χρώμα έχει η ελπίδα;
Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
Δεν άλλαξε τίποτα,
λευκό της απόδρασης
πράσινο της ελπίδας,
κόκκινο του έρωτα.
Τι περιμένεις;
έχασες τη μάχη με τα χρώματα
μη καρτεράς άλλο,
μονάχα εκείνο το μαύρο
κέρδισες, το βαθύ, το σκοτεινό,
το ανεπιθύμητο.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
heardline
14-10-2008 @ 20:32
Μπράβο Κώστα, ωραία περιγραφή της ζωής, με πινελιές, με τα όρια που θέτουν τα χρώματα !!!!!!!
**Ηώς**
14-10-2008 @ 21:46
Τι χρώμα έχει η αποδράση;
Τι χρώμα έχει η ελπίδα;
Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
KΑΛΗΜΕΡΑ ΚΩΣΤΑ.....Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
miss_a256
14-10-2008 @ 22:10
Ακου τη θάλασσα στην άκρη της ζωής
φωνάζει ρυθμικά το όνομα σου
καθώς χτυπάει στα βράχια γύρω,
θέλω να φύγω, να φύγω.
Spartinos
14-10-2008 @ 23:22
Τι περιμένεις;
έχασες τη μάχη με τα χρώματα
μη καρτεράς άλλο,
μονάχα εκείνο το μαύρο
κέρδισες, το βαθύ, το σκοτεινό,
το ανεπιθύμητο.

Υπεροχος παντα!!!!
Κωστα καλημερα
Helene52
14-10-2008 @ 23:56
Το είπα και πάντα θα το λέω !!!!
Κάθε μέρα μεριμένω πως και πως να σε διαβάσω .. και να σε ΘΆΥΜΑΣΩ !!!!!
Την καλημέρα μου Κώστα ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
JINO.X
15-10-2008 @ 00:00
...αν δυσκολεύουν, λέει....μη μου το θυμίζεις...μη μου το θυμίζεις..... ::theos.::
swordfish
15-10-2008 @ 01:09
Κι αυτό υπέροχο Κώστα, καλημέρα!!!!! ::yes.:: ::up.:: ::kiss.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-10-2008 @ 01:56
έχασες τη μάχη με τα χρώματα
μη καρτεράς άλλο,
μονάχα εκείνο το μαύρο
κέρδισες, το βαθύ, το σκοτεινό,
το ανεπιθύμητο.
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Γιώργος Θαλάσσης
15-10-2008 @ 02:05
εξαιρετικο
καλημερα
Ιππαρχος
15-10-2008 @ 02:08
Ατμοσφαιρικό, υπέροχο, γεμάτο χρώματα...τέλειο Κώστα!
sofianaxos
15-10-2008 @ 02:54
Κώστα απλά σε θαυμάζω!!!!!!!!!!

Καλημέρα
Ναταλία...
15-10-2008 @ 03:14
ΥΠΕΡΟΧΟ ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
lianopedi
15-10-2008 @ 04:53
Απ' τα καλύτερα !! ::smile.:: ::smile.::
TAS
15-10-2008 @ 05:22
σε κλείνουν εδώ με σπασμένα τα κουπιά . . ::sad.::
Κώστα, με θλίβεις υπέροχα . .
peiraiotissa
15-10-2008 @ 07:18
Τι περιμένεις;
έχασες τη μάχη με τα χρώματα
μη καρτεράς άλλο,
μονάχα εκείνο το μαύρο
κέρδισες, το βαθύ, το σκοτεινό,
το ανεπιθύμητο

πόσο θλιμμένα υπέροχο!!!!!!!!!!! ::up.::
χρηστος καραμανος
15-10-2008 @ 08:05
Τι περιμένεις;
έχασες τη μάχη με τα χρώματα
μη καρτεράς άλλο,
μονάχα εκείνο το μαύρο
κέρδισες, το βαθύ, το σκοτεινό,
το ανεπιθύμητο.
ΜΠΡΑΒΟ ΚΩΣΤΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
panta smile
15-10-2008 @ 09:54
apsogooooooooooooooo
isidora
15-10-2008 @ 10:27
Τι περιμένεις;
έχασες τη μάχη με τα χρώματα
μη καρτεράς άλλο,
μονάχα εκείνο το μαύρο
κέρδισες, το βαθύ, το σκοτεινό,
το ανεπιθύμητο.

Λίγο σκοτεινό αλλά όμορφο
Mικρουλι
15-10-2008 @ 10:41
Ειναι καταπληκτικο Κωστα!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
dodoka
15-10-2008 @ 11:19
Παρ όλο που το διακατέχει η απαισιοδοξια δεν παυει να ειναι υπέροχο. Μπραβο σου! ::up.::
Xωρολάτρης
16-10-2008 @ 02:00
"Εχασες τη μάχη με τα χρώματα"..Ετσι μπορεί να σταθεί Ποιητά μου μιά κανονική περιγραφή αφόρητης όσο και απόλυτης ήττας νομίζω..Τα χρώματα..τα χρώματα..κυρίως αυτα..Δεν αντέχεται με τίποτα η ψευτοπεποίθηση που μπορεί να σχηματίσει κάποιος πως δεν μπορεί να τα βρει καθότιν κείνα άλλαξαν..όχι,..εκεί είναι ..ακριβώς ίδια όπως γεννήθηκαν κι όπως βαφτίστηκαν μές στο καμίνι της επαφής τους με τα σύνολα των αισθήσεων μας..
Υπέροχο.. όλο σου ..Πάντα με μαγικό τρόπο δραπετεύεις για τα κει που θέλουμε να ρθούμε και μεις!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο