Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: σύν-τρομο down
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σύν-τρομο down
 Κάθε Οκτώβρη στην Κύπρο έχουμε μαραθώνιους αγάπης γι'αυτά τα παιδιά. Τα σλόγκαν είναι ...ναι στη ζωή...δώστε αγάπη σ'αυτά τα παιδιά...(αν καταφέρουν φυσικά να γεννηθούν)
 
σύν-τρομο down

Κυρία μου, ο γιος σας πάσχει
από το γνωστό σύνδρομο down.
Τι μπορώ να κάνω για το παιδί μου,
ρώτησαν τα δάκρυά της το γιατρό.
Να το αγαπήσεις...
Απάντησαν τα χέρια του επάνω
στον όρκο του Ιπποκράτη.
Να βλέπατε αυτή τη γυναίκα
πόσο αγάπησε το «ασκήσιμό» της.
Εξασκήθηκε τόσο πολύ στην αγάπη
για να το βλέπει τώρα:
Να ποδηλατεί
Να ζωγραφίζει
Να της φωνάζει μαμμά
Να την αγκαλιάζει σφιχτά
Να την φιλά
Να της βάζει 10 με τόνο για την άσκηση.
Να της λέει ευχαριστώ που του επέτρεψε να ζήσει.
Έστω και με δείχτη νοημοσύνης πιο χαμηλό.
Αν είχε δείχτη η καρδιά
πάντως θα ήταν καρδιοφυία ο μικρός.

Ρώτησα τους μαθητές μου
αν ήξερε η γυναίκα αυτή, εκ των προτέρων,
ότι ο Δημήτρης θα ήταν μογγολικό
αν έπρεπε να το γεννήσει.
Άκουσα τα πάντα.
όχι,
γιατί όχι,
σε καμία περίπτωση,
θα βασανιζόταν και αυτός και οι γύρω του...
Στο άκουσμα του τελευταίου,
σηκώθηκε η Νατάσα και είπε...
Καλά μωρέ και μεις που γεννηθήκαμε υγιείς,
δεν βασανίζουμε κανένα;
Κύριε έχω μια αδελφή που πάσχει από το σύνδρομο.
Είπα στη μάνα μου κάποτε
ότι ήταν το καλύτερο δώρο που μας χάρισε ποτέ.
Γιατί από τότε έμαθα ν’αγαπώ.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου
χωρίς τη Μαρία μας.
Το κουδούνι πάλι άφησε αναπάντητα τα γιατί.
Όπως και όλα τα θέματα ανοιχτά,
επάνω στο τραπέζι της γνώσης.
Δάκρυα, μάνα, γιατρός, Ιπποκράτης,ποδήλατο, ζωγραφιά,
Νατάσα, Μαρία...
Με είχε πιάσει τρόμος
που δεν είχα απαντήσεις
μπροστά στο σύνδρομο.
Το βράδυ πήγα στη γιορτή
για την αφυπηρέτηση του Λυκειάρχη μου.
Πρώτος ανέβηκε στη σκηνή ο γιός του
με σύνδρομο down στο ένα χέρι
και μια αγκαλιά λουλούδια στο άλλο.
Όταν έδωσε τα λουλούδια στον πατέρα του
και με δείχτη νοημοσύνης 60 του είπε σε αγαπώ
όλοι ξέσπασαν σε λυγμούς.
Δεν κατάφερε να τελειώσει την ομιλία του ο Λυκειάρχης.
Τον έπνιξαν εκατοντάδες μαθητές του
στα φιλιά και στις αγκαλιές.
Τον μοσχομύρισαν με χιλιάδες λουλούδια.
Και ο γιος του...
να τον καμαρώνει σε μια γωνιά και να χαμογελάει.
Την άλλη μέρα στο σχολείο
ρώτησα ο μαθητής, το ΔΑΣΚΑΛΟ.
Αν ήξερες από πριν ότι ο γιος σου
θα είχε το σύνδρομο
θα τον κρατούσες στη ζωή;
Μου έδειξε τη φωτογραφία του παιδιού.
Μ’ αυτή είναι η ζωή μου , απάντησαν τα χείλη του
κολλημένα επάνω στο χαρτί.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 32
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αγάπα και κάνε ότι θέλεις
 
**Ηώς**
19-10-2008 @ 07:42
Να το αγαπήσεις...

ΧΑΡΗ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΣΟΥΜΕ Σ'ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ::yes.:: ::yes.::
MARGARITA
19-10-2008 @ 07:48
Χάρη!!!!!!!!!!!!
artista_k
19-10-2008 @ 07:49
Φίλε μου τόσο συγκλονιστικά που γράφεις κυριολεκτικά δεν σε αντέχω.... ::kiss.::
lalastela
19-10-2008 @ 07:58
Μόλις συνήλθα είπα"μου χρειαζόταν το ηλεκτροσοκ"
Τώρα που σκουπίζω τα μάτια μου λέω"ευτυχώς αισθάνομαι"
.... κι άλλα τέτοια, μήπως κι αιστανθούμε περισσότερο...
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
19-10-2008 @ 08:06
Χάρη Συγκόνιστικό είναι!! Μπράβο!! ::up.::
νετη541
19-10-2008 @ 08:10
...είσαι απίστευτος!!...κι απίστευτα υπέροχος!!!....
sofianaxos
19-10-2008 @ 09:00
Συγκλονιστικό!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
19-10-2008 @ 09:46
Και μας συγκίνησες και μας συγκλόνισες, τα μέγιστα !!!!!!!!!!!!

Με τον ευαίσθητο τρόπο της γραφής σου !!!!!!
Ελένη Σ.
19-10-2008 @ 10:40
Δυσκολεύτηκα να το διαβάσω Χάρη....βλέπεις η ματιά μου ήταν θωλή !

Αγάπη Χάρη, Αγάπη....και όλα γίνονται!

Νιώθω την ανάγκη όμως να σε ευχαριστήσω, για την τροφή της ψυχής που μας δίνεις!

Είσαι όντως Υπέροχος!

Καλό βράδυ!
Α.Ε. ΕΠΕ
19-10-2008 @ 10:58
Υπέροχο Χάρη!!!
Υπέροχοι άνθρωποι, όχι μόνο οι με το συγκεκριμένο σύνδρομο που είναι και η ελαφρύτερη ίσως απόκλιση από τον τρέχοντα νου, μα και όλες οι κατηγορίες συνανθρώπων μας ειδικών ικανοτήτων...

Σπουδαία, Παντελή μου και η προσπάθεια της μητέρας του Ιωακείμ μα και του ιδίου, μένει ίσως να εξετάσουμε και τι κάνει η Πολιτεία μας για να αποφευχθεί η ιδρυματοποίηση αυτών των ανθρώπων όταν θα λείψουν οι φυσικοί τους προστάτες...
Δεν είναι βέβαια χώρος συζήτησης, μα με αφορμή τη σελίδα που μας παρέπεμψες, έκανα και κάποιες μαύρες σκέψεις...

Σ' ευχαριστώ Χάρη
Nefeligeretis
19-10-2008 @ 11:13
Χάρη! με συγκλόνισες καθηγητή μου,
χίλια μπράβο λεβέντη μου...

Εταιρεία, ΝΑΙ στο σχόλιο σου για τον Ιωακείμ...
Ιππαρχος
19-10-2008 @ 11:12
Μόνο εσύ Χάρη μπορείς, όχι να γράψεις, αλλά να νιώσεις έτσι

...είσαι και υπέροχα απίστευτος, θα συμπληρώσω!
Mικρουλι
19-10-2008 @ 11:38
Μπραβο Χαρη!! ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
karpox
19-10-2008 @ 11:41
::love.:: ::love.:: ::love.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
19-10-2008 @ 11:50
::love.:: ::love.:: ::love.::συγκίνηση και αγάπη.Αυτό κέρδισα σήμερα από το κείμενο της ψυχής σου
χάρης ο κύπριος
19-10-2008 @ 12:11
Παντελή εγώ σ'ευχαριστώ για την τροφή που μου έδωσες !
Σας ευχαριστώ όλους που περάσατε !
Θέλω να σας πω πολλά αλλά θα κλείσω το στόμα μου...
Να δείτε όλοι την ιστοσελίδα του Ιωακείμ...
**Ηώς**
19-10-2008 @ 12:22
πατέρα ενός παιδιού στο σχολείο εννοούσα Χάρη! ::hug.:: ::hug.::
margokap
19-10-2008 @ 12:27
::smile.:: ::yes.:: ::rol.:: να εισαι καλα χαρη
χάρης ο κύπριος
19-10-2008 @ 12:34
Έχω ένα φίλο ζωγράφο που έχει ένα παιδί με το σύνδρομο down. Μου έφερε για δώρο ένα πίνακα που εικονίζει τον Χριστό με το στεφάνι να του τρυπά το κεφάλι και τα μάτια του να είναι τόσο περίλυπα μα γεμάτα αγάπη.
Έχω εργαστεί σε εργαστήρια συντήρησης εικόνων και έχω δεί εκατοντάδες εικόνες του Χριστού.
Τον ρώτησα γιατί τον ζωγράφισε τόσο λυπημένο και μου απάντησε ότι φιλοτέχνησε τον πίνακα την μέρα που έμαθε ότι ο γιος του είχε το σύνδρομο.
"Έβαλα στα μάτια του Χριστού όλο τον πόνο μου και όλη την αγάπη που θα δώσω στο γιο μου".
Είναι το πολυτιμότερο δώρο που μου δώρισε ποτέ κάποιος !
Xωρολάτρης
19-10-2008 @ 12:40
Εχω την εντύπωση καλέ μου Χάρη ,ότι οι άνθρωποι που μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά με τον τρόπο που περιέγραψες,δεν είναι απλώς γονεις με την συνηθισμένη σημασία της λέξης ..Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ξεπεράσει κατά πολύ όλους εμας που έχουμε απλώς τα παιδιά μας..Αν υπήρχε κάποια λέξη πιο μέσα από το¨"έχουμε", σε αυτους σιγουρα θα ανήκε..Ειναι κατ΄ εμένα οι ζωντανοί επιβεβαιωτές της αληθινής αγάπης, που δε γνωρίζει χαρακτηριστικά και στόματα..Ειλικρινά τους θαυμάζω και νοιώθω πολύ μικρός να λέγομαι μαζί τους "πατέρας".
Ενα μπραβο και σε σενα καλέ μου φίλε για την υπέροχη ματιά που ρίχνεις μέσα στον κόσμο..και κυρίως για τα λογια με τα αισθηματα μαζί που σου δημιουργεί τούτη η ματιά καθώς επιμένει..
χάρης ο κύπριος
19-10-2008 @ 12:49
Φίλε Γιάννη όπως τα λες είναι. Κι εγώ τους θαυμάζω τους γονείς αυτούς και διδάσκομαι καθημερινά την πρακτική της αγάπης. Με ανιδιοτέλεια χαρίζονται στα παιδιά τους χωρίς να περιμένουν να πάρουν πίσω τίποτα. Και το παράξενο είναι πως λαμβάνουν ως αντίδωρο μεγάλη αγάπη από τέτοια παιδιά.
φραγκοσυριανος
19-10-2008 @ 14:56
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
19-10-2008 @ 17:34
Χαρη ποτε μη παψεις . !
Για κανενα λογο ...
Να χτυπας με τοσο απλοχερη αγαπη . Το πονο .


Helene52
20-10-2008 @ 00:36
Συγκλονιστικό και φοβερό !!!!!
Την καλημέρα μου Χάρη και καλή εβδομάδα
::up.:: ::up.:: ::hug.::
justawoman
20-10-2008 @ 05:35
Το είδα χθες αργά, και παρακολούθησα όλες τις αναφορές.
Ξεχειλίζει ευαισθησίας Χάρη, και δρα με συγκινησιακή φόρτιση σε όλους μας, μα ειλικρινά δεν ξέρω αν συμφωνώ με το μήνυμα που θέλει να περάσει.
Από εμπειρίες οικείων ορμώμενη, έχω να πω, πως όταν η ζωή σε φέρνει μπρος σε τέτοια διλήμματα κάθε περίπτωση είναι μοναδική, και κάθε άνθρωπος εκεί ανακαλύπτει τι και πόσα ψυχικά αποθέματα έχει για ν' ανταπεξέλθει στο δύσκολο δρόμο.
Κατά τα άλλα η ΑΕ ΕΠΕ με κάλυψε σε σημαντικό βαθμό.
::hug.::
χάρης ο κύπριος
20-10-2008 @ 12:00
Στέλλα μου έχεις δίκαιο για το ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική !
Κι εγώ από εμπειρίες οικείων ορμώμενος κατέληξα ότι με την επιλογή να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί ενώ γνωρίζεις ότι θα έχει κάποια σοβαρή πάθηση βρήσκεις στην πορεία εκείνα τ'αποθέματα που δίνουν ζωή και χαρά και στο σπλάχνο αλλά και στους οικείους.
Μπροστά στα διλήμματα τα πράγματα είναι δύσκολα.
Στο χαρτί, είναι πιο εύκολη η θεώρηση των πραγμάτων.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σου και τις εύστοχες παρατηρήσεις σου.
Την αγάπη μου !
χάρης ο κύπριος
05-10-2013 @ 09:30
http://www.youtube.com/watch?v=HJVmGJWGzJU
rania.foka@yahoo.co.uk
05-10-2013 @ 10:38
Eξαίσιο!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::theos.::
DANAIMAIOU
05-10-2013 @ 12:04
Η σκέψη μου και η αγάπη μου κοντά τους!!!!!
Γιατί το αξίζουν!!!! ::love.::
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε σένα γιατί μας ξυπνάς συναισθήματα και νιώθουμε λίγο περισσότερο……………… ΆΝΘΡΩΠΟΙ.
Ευχαριστώ. ::up.:: ::up.::
ALEXANDROS ELLHNAS
05-10-2013 @ 13:20
Η μεγαλόψυχη αγάπη του λαού μας ...
Μαυρομαντηλού
05-10-2013 @ 16:41
ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ ΘΕΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΑΝ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.
ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΙ ΓΕΝΝΕΤΙΚΕΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΧΡΥΣΑΥΓΟΥΛΑ
05-10-2013 @ 22:41
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο