| |
και παιρνεις την αποφαση να πεσεις στο σκοταδι
σπουδη του κοσμου τ αλυτα να βρεις στον ουρανο
απλωνεις τα μεσανυχτα στ αστερια παραγαδι
στην αβυσσο ,στο τιποτα και τον ωκαιανο
παρανοιας παραγγελμα κι αυτο το σχεδιο σου
του θολου τ απαστραποντα φλεγομενα να δεις
να κανεις το απολυτο ολοτελα δικο σου
και μες στην αυταπατη του να πεσεις να χαθεις
τους ηλιους της πανσεληνου να μαθεις εναν εναν
και σχηματα παραξενα κρυμενα μυστικα
τον ορκο δινεις φωναχτα να μην το πεις κανεναν
το οραμα που σου βαλε φωτια στα σωθικα
κι ετσι ο Τζερονιμο αρχιζει ο καημενος
ψευδαισθηση που ντυνεται στα φωτα της καρδιας
τ αστερια στο κεφαλι του στριμωχνει τρελαμενος
τ αονοματα και οι θεσεις τους στο παρτυ της βραδιας
λιονταρια που παλευουνε , παλιους θεους προδοτες
της τιμωριας δεσμιοι αρχαιοι εραστες
φαντασματα παραξενα περιστροφα και μποτες
σημιαδια ανεξητηλα που αφησε το χτες
μπροστα του λαμπυριζουνε χορευοντας με ταξη
μπερδευονται κυκλονονται κι αρχιζουνε ξανα
συναφι που τραβιοτανε παλια να το ριμαξει
στολιδια στα χαμογελο Θεου του Σατανα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
