| |
[I][B][align=center]Ροζ, καθάριο Ροζ
~~
Τούτο το χέρι δηλητήριο σηκώνει
σε ποτήρι χαραγμένο από τον έρωτα
μεθάει
πίνει αρρώστεια αυτό το στόμα
που πιο παλιά αρρώσταινε στη γλύκα των φιλιών
με μελωδίες και αρώματα
ανθίζαν της αγάπης τα περβόλια
όλα ροζ
χείλη σπαρτάριζαν στα σ’ αγαπώ
μάτια γελούσαν μεθυσμένα
- φέρτε κι εμένα
στα ροζ λουσμένη η ζωή
μέρα τη μέρα ανάσταινε το σώμα
γεννιότανε η νύχτα από τη μέρα
κι απ’ την αρχή ξαναγεννιόταν η αυγή
κρυφά φωτίζαν στο σκοτάδι
ροζ και τ’ αστέρια, ροζ το φεγγάρι
ροζ, ένα καθάριο ροζ, μήτε λιλά
μήτε φούξια, ούτε άλλη απόχρωση
ροζ παντού, φιλιά, κορμιά
οι αγάπες ροζ, χείλη λατρεμένα
μάτια, αγκαλιές, τα πάντα ροζ
- δώσε και μένα
άχρωμα τώρα, όλα μι’ απόχρωση
μαύρη η μέρα, καπνός το βλέμμα
το δάκρυ έκλεψε κάτι απ’ τη νύχτα
ασορτί μπλεγμένα
τα χέρια τρέμουν, όχι από έρωτα
κλείνουν τα βλέφαρα, ας πούμε αντίο
όλα μονότονα, ίδιες συνήθειες
κι η μοναξιά μια ζεστή αγκαλιά για το κρύο
τώρα σιωπή, μια μικρή συλλαβή για ένα φίλο
καληνύχτα..[/align][/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
