Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεύτε τελευταίον ασπασμόν
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130876 Τραγούδια, 269483 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεύτε τελευταίον ασπασμόν
 Η ζωή μας είναι μικρή...
 
[B]Δεύτε τελευταίον ασπασμόν…


Στα χωριά οι άνθρωποι ζουν αλλιώς το θάνατο…
Όταν κάποιος πεθάνει τον παίρνουν στο σπίτι του από το βράδυ.
Μαζεύονται συγγενείς και φίλοι και κάθονται κοντά του για συντροφιά.
Του λένε τραγούδια και μοιρολόγια, του εύχονται να έχει καλό ταξίδι,
στέλνουν χαιρετίσματα στους πεθαμένους τους…
Όλο το βράδυ ξαγρυπνούν στο προσκεφάλι του
και βιώνουν μαζί του τον θάνατο, όπως βίωναν και τη ζωή…
Την επομένη θα τον μεταφέρουν στα χέρια στην εκκλησία
και ύστερα στο τελευταίο του σπίτι, το παντοτινό…
Και πριν καλά καλά το καταλάβεις θα πει ο ιερέας
''Δεύτε τελευταίον ασπασμόν…''.
Οι δικοί του θα τον φιλήσουν, θα τον αγγίξουν,
θα τον κοιτάξουν, θα τον αποχαιρετίσουν,
θα τον κλείσουν μέσα τους…
Μετά το χώμα θα γίνει ένα με το χώμα…

Στα χωριά οι άνθρωποι ζουν αλλιώς το θάνατο…
Δεν τον αποφεύγουν...

Τώρα ζω και εγώ αλλιώς το θάνατο.
Καλό ταξίδι παππού μου….
Γαλήνιο…


17/09/08[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Εσώψυχα σε θέα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μου γνεφ' η καρδιά, πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι...
 
karpox
28-10-2008 @ 04:32
::hug.::
heardline
28-10-2008 @ 04:49
Καλό του ταξίδι Δήμητρα και σε ευχαριστούμε για την υπενθύμιση, ίσως να είναι και αυτή η ζωή η μετά θάνατον, αυτή η μνήμη που κρατάμε μέσα μας για τον εκλειπόντα

Πολύ-πολύ εκφραστικά όσα έγραψες, άξια !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Aris4
28-10-2008 @ 05:47
Τα φιλια μου Δημητρα , να τον θυμασαι παντα !! ::kiss.:: ::hug.::
Ελένη Σ.
28-10-2008 @ 05:49
Ξανθουλίνο μου, ξέρω καλά....πως βιώνουν το θάνατο στα χωριά, αλλά και μέσα του ο καθένας....

Καλό ταξίδι στον παππού σου, καλό ταξίδι στον κάθε παππού....ξέρεις και 'συ!!!
Ναταλία...
28-10-2008 @ 05:50
αλο ταξιδι στον παππου σου Δήμητρα μου να ζεις να τον θυμάσαι ::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
Nefeligeretis
28-10-2008 @ 05:50
Είθε από 'κεί ψηλά να είναι ο φύλακας άγγελος σου.
Spartinos
28-10-2008 @ 06:10
Καλο του ταξιδι !
γεια σου Δημητρα
χάρης ο κύπριος
28-10-2008 @ 07:12
Καλό του ταξίδι ::angel.::
Και σε σένα μια ::hug.:: και μια ::love.::
Ιππαρχος
28-10-2008 @ 07:33
Μου θύμισες τον δικό μου παππού...
Ιχνηλάτης
28-10-2008 @ 09:16
Εδώ στα χωριά τους νεκρούς τους λατρεύουμε όπως τους αγίους!
Και τον παππού σου!
swordfish
28-10-2008 @ 09:26
Καλό του ταξίδι Δήμητρα...σαν σήμερα ταξίδεψε και η μητέρα μου! Καλό σου βράδυ!
Αγνή
28-10-2008 @ 09:55
αντί να σεβαστείς την ημέρα αυτή!
έρχεσαι να μαλώσεις με μιά άγνωστη;
μένω άναυδη
ούτε σε ξέρω, ούτε θέλω
μετά από αυτό
Nikos Krideras
28-10-2008 @ 10:09
::hug.::
Μοιάζω μ'εσένα
28-10-2008 @ 10:16
Αγνή, θυμήθηκες ότι πρέπει να σεβόμαστε τη μέρα αυτή
μετά που μίλησες για λεσβιακές αγκαλιές και με αποκάλεσες ηλίθια;
Δεν μου κάνει όμως εντύπωση.
Σεβάσου πρώτα τον εαυτό σου
και μετά παραδίδεις μαθήματα και σε άλλους. Α! και δεν απάντησες....
ξαφνικά έπαθες..αμνησία....!
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Δημητρούλα, καλή μου φίλη, μην κολλάς

Στα χωριά οι άνθρωποι ζουν αλλιώς το θάνατο…

Εμείς μαζί, ζούμε τη ζωή με τα καλά και τα κακά της...
ομορφιά μου!
Αγνή
28-10-2008 @ 10:42
άσχετη, γιά την άγια ημέρα του παππού της μιλάω
ανόητη
Μοιάζω μ'εσένα
28-10-2008 @ 11:00
Ω πόσο τη σέβεσαι εσύ τη μέρα αυτή αλλά και κάθε μέρα!
zennoula
28-10-2008 @ 17:30
::hug.:: ::kiss.:: ::sad.::


ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΞΙΚΟΙΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΑΙΟΛΟΣ
28-10-2008 @ 19:36
"Μαζί στη σμίλη και στην ομορφιά
μαζί και στην οδύνη.."

Να είσαι καλά Δήμητρα και να θυμάσαι πάντα τον παππού σου..
Δήμητρα
28-10-2008 @ 23:24
Καλή μου Αγνή...(οξύμωρο σχήμα αυτό αλλά δεν πειράζει...)
Τον παππού μου τον αγαπούσα και τον σεβόμουν όταν ήταν εν ζωή που αυτό είναι το πιο σημαντικό
και τιμάω την μνήμη του τώρα που πέθανε.
Όπως θα έβλεπες αν διάβαζες ολόκληρο το κείμενο στο τέλος γράφω
την ημερομηνία που γράφτηκε, στις 17/09/08 πριν απο πάνω απο ένα μήνα δηλαδή...
Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό μπορούμε να μαλώσουμε χωρίς ηθικούς δισταγμούς?
Σ' ευχαριστώ πάντως που με σκέφτεσαι καλή μου...
Πραγματικά με συγκίνησε το ενδιαφέρον σου για μένα.
Και ήθελα επίσης να σου υπενθυμίσω οτι βρίσκομαι στο site απο το 2005 οπόταν μετά απο 3 χρόνια δεν νομίζω να είμαι νέο μέλος...
Εξάλλου έτυχε να διασταυρώσουμε τα σπαθάκια μας αρκετές φορές στο παρελθόν.
Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και πάλι!!!
Δήμητρα
28-10-2008 @ 23:26
Ευχαριστώ όλους σας για τα σχόλια σας...
Όταν χάνεις αγαπημένα σου πρόσωπα καταλαβαίνεις πόσο πολύτιμη είναι η ζωή
και πως πρέπει κάθε μέρα να την ζεις ξεχωριστά με τους ανθρώπους που αγαπάς.... ::love.::
Helene52
29-10-2008 @ 00:07
Να είσαι καλά και να τον θυμάσαι τον παππού σου !!!
Την καλημέρα και τη δική μου Δημητρα !!!
::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
Μοιάζω μ'εσένα
29-10-2008 @ 00:40
Δημητρουλίνι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα...
Εγώ έχω χάσει και τις δυο μου γιαγιάδες και τους δυο μου παππούδες , τον ένα μάλιστα χωρίς να τον γνωρίσω καν...αφού τον σκότωσαν οι Τούρκοι το '75 ενώ πότιζε το χωράφί του...

Για την Ψυχή και μόνο που κουβαλάς... ::theos.:: ::hug.::
Αγνή
29-10-2008 @ 03:19
Δήμητρα
Επέλεξες να γράψεις ένα ευαίσθητο (υποτίθεται) κείμενο
γιά τον παππού σου χθες. Υποτίθεται, διότι την ίδια ώρα
έστελνες ποταπές ατάκες και γελοίες φάτσες σε ένα μέλος
που σου τονίζει πως δεν σε ξέρει.
Δεν μπορώ και δεν με ενδιαφέρει να θυμάμαι κάθε μέλος
που είναι ή υπήρξε εδώ μέσα.
Ακόμα μένω άναυδη που κάτω από το κείμενο αυτό!!!
βγάζεις τα απωθημένα σου.

Η Αγνότητά μου είναι κάτι που δυστυχώς δεν διαθέτεις γιά
να αντιληφθείς. Μάλλον γι' αυτό δεν σε θυμάμαι.
Δήμητρα
29-10-2008 @ 05:57
Την ευαισθησία μου Αγνή την αφήνω στην κρίση αυτών που με γνωρίζουν μέσα απο τον γραπτό μου λόγο αλλά και σαν άνθρωπο, εσύ απαξιοίς να ασχοληθείς με τους κοινούς θνητούς γι'αυτό άσε αυτούς να με κρίνουν.
Το να μασάς τα ίδια και τα ίδια με τις ''αναυδότητες'' σου και τα πράσινα άλογα απλά φανερώνει οτι αποφεύγεις να απαντήσεις σ'αυτό που σε ρώτησαν χθες.
Αλλά λογικό είναι μιας και η απάντηση είναι crystal clear!

Τέλος αν νομίζεις οτι διαθέτεις αγνότητα επειδή έτυχε να έχεις το όνομα αυτό τι να πώ? Το αφήνω κι αυτό στην κρίση των πολλών...
poetryf
30-10-2008 @ 05:54
Αν βαφτίστηκε η Αγνότητα ..υπεκφυγή... ναι....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο