Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζωή πεζή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130592 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζωή πεζή
 
ΖΩΗ ΠΕΖΗ

Ζωή πεζή, όλα πεθαίνουν και περνούν
Και οι μεγάλες οι αγάπες δεν κρατάνε
Σαν το φτερό στον άνεμο σκορπούν
Και σαν τα δέντρα στο βοριά λυγάνε

Κι αν πίστευες πως ήταν δυνατές
Κι ότι ο χρόνος ποτέ δεν θα τις φθείρει
Κάποια στιγμή μένεις μονάχος και κοιτάς
Με βλέμμα απλανές στο παραθύρι

Μόνο αναμνήσεις με χαμόγελο πικρό
Που ζωγραφίζεται στα δυό σου χείλη
Έρχονται στο μυαλό σαν μια ταινία
Και βουρκωμένα αγναντεύεις πια το δείλι!








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!!!
 
Μαρία Χ.
30-10-2008 @ 04:51
Κάποτε νιώθουμε πως όλα τελείωσαν Ντόρα μου.. μα ποτέ δεν ξέρεις τί θα ξημερώσει την επόμενη μέρα...
Με το σχόλιό σου λοιπόν συντάσσομαι !! ::up.:: ::up.::
Το ποίημα.. φωτογραφία της πεζής ζωής !... ::love.::
Aris4
30-10-2008 @ 05:22
Λοιπον , απ οτι βλεπω , πρεπει να ξαναμαζευτουμε .
κι αυτη τη φορα να τα πιουμε μεχρις τυφλας !!!!!! ::laugh.::

Ποιος αλλος ειναι μεσα ....... Ντορα , Μαρια ???? ::up.:: ::kiss.::
Nikos Krideras
30-10-2008 @ 05:34
Έτσι είναι Ντόρα μου ::hug.:: ::up.:: ::up.::
dodoka
30-10-2008 @ 05:52
Ari μου εχεις δίκιο πρεπει να ξαναμαζευτούμε και συντομα!!!
Μοιάζω μ'εσένα
30-10-2008 @ 06:16
::cry.:: Δυστυχώς αληθινά τα όσα λες ..τόσο όμορφα!
Helene52
30-10-2008 @ 06:22
Μόνο αναμνήσεις με χαμόγελο πικρό
Που ζωγραφίζεται στα δυό σου χείλη
Έρχονται στο μυαλό σαν μια ταινία
Και βουρκωμένα αγναντεύεις πια το δείλι!
Κάπως έτσι .... !!!!
Τέλειοοοο
::up.:: ::up.:: ::hug.::
Nefeligeretis
30-10-2008 @ 07:24
Σήμερα Ντόρα μου και ένα μικρό αεράκι φτάνει γαι να λυγίσουν... δυστυχώς.
Πολύ τρυφερά θλιμένο το ποίημα σου, εξαιρετικό για τις αισθήσεις!
::kiss.::
swordfish
30-10-2008 @ 07:46
Μελαγχολικό, ανθρώπινο, όμορφο!!! Γειά σου Ντοράκι!!!! ::up.:: ::kiss.::
anthier
30-10-2008 @ 13:20
ολο απογοητευση αλλα ομορφο μες στη μελαγχολικοτητα του
peiraiotissa
30-10-2008 @ 13:42
Γεια σου Ντοράκι! μελαγχολικό αλλά γεμάτο συναισθήματα!!! κι εγώ μέσα ε;;;;;;;;; ::kiss.::
το κορίτσι του Μαι
02-11-2008 @ 13:08
http://www.youtube.com/watch?v=ldKAkOBRSqI

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο