Helene52
30-10-2008 @ 06:29 | Θαυμάσια αφιέρωση σε.... έναν θαυμαστό και αγαπημένο !!!!!
Μπράβο Αθανασία ::theos.:: ::hug.:: | |
sofianaxos
30-10-2008 @ 06:36 | Αφιέρωση στον αγαπημένο μου ποιητή !!!!!!!!!
Εξοχο !!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::huh.::
Καλησπέρα Αθανασία | |
Μοιάζω μ'εσένα
30-10-2008 @ 06:50 | Η τελευταία του επιστολή
«Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερο μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι. Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές !!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τα αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ημουν άρρωστος. Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέση την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
Κ.Γ.Κ.
[Υ.Γ.] Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Ολη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ηπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.
Κ.Γ.Κ. » | |
Ιππαρχος
30-10-2008 @ 07:02 | Έξοχη αφιέρωση, μπράβο σου Αθανασία! | |
Nefeligeretis
30-10-2008 @ 07:47 | Πολυαγαπημένος καθώς σε όλους, από τότε που τα βιβλία του ήταν σπάνιο είδος στα ράφια των βιβλιοπωλείων.
Μπράβο Αθανασία. | |
heardline
30-10-2008 @ 07:53 | Μπράβο Αθανασία, αξίζεις πολλά βρε κορίτσι και έχεις μεγάλη καρδιά, εκτός της πένας εννοείται !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μου αρέσει που ωραία
η πένα σου γράφει
που δε μοιάζω μ' εσένα
κι' ας το έχω μαράζι
μου αρέσει, π' αρέσει
κι η γραφή σου μετέχει
απ' των λέξεων τους ήχους
που' χει χρώμα του ήθους
Έχεις φαντασία μα και πλούσιο λεξιλόγιο, είναι εμφανές | |
agrafos
30-10-2008 @ 08:46 |
αχτιδα φωτος | |
Ιχνηλάτης
30-10-2008 @ 09:38 | Μυγδαλιά
Κι ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω
πως μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα
που αγαπιέται.
Έχει στον κήπο μου μιά μυγδαλιά φυτρώσει
κι είν` έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει
μα η κάθε μέρα, η κάθε αυγή τηνε μαραίνει
και τη χαρά του ανθού της δε θα μου δώσει.
Κι αλοίμονο μου! εγώ της έχω αγάπη τόση...
Κάθε πρωί κοντά της πάω και γονατίζω
και με νεράκι και με δάκρυα την ποτίζω
την μυγδαλιά που `χει στον κήπο μου φυτρώσει.
Αχ της ζωούλας της το ψέμα θα τελειώσει
όσα δεν έχουν πέσει , θα της πέσουν φύλλα
και τα κλαράκια της θε ν` απομείνουν ξύλα.
Την άνοιξη του ανθού της δε θα μου δώσει.
Κι όμως εγώ ο φτωχός της είχ` αγάπη τόση...
Απο το ποιητή της θλίψης..
(Έξοχο το αφιέρωμα). | |
TAS
30-10-2008 @ 10:36 | Νάσια μου, είθε, το εκπληκτικό σου αφιέρωμα και το πλήρους ευαισθησίας ποίημα σου, να ξορκίσει τον επανακάμψαντα εξαποδό . . | |
lightblue
30-10-2008 @ 12:55 | Ο τελευταίος σαν ακούστηκε ο κρότος
φονιά σε έχρισ’ενός-κάποιου εαυτού...
Αυτό σαν πυροβολισμός μες το ποίημά σου.
| |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
30-10-2008 @ 12:57 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
mychoco
30-10-2008 @ 13:00 | Εγώ βασικά λατρεύω τον Καβάφη αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι εντυπωσιάστηκα με το αφιέρωμά σου...Μπράβο!!
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Xωρολάτρης
30-10-2008 @ 13:52 | Πολύ ωραιο το αφιερωμα σου Αθανασία! | |
**Ηώς**
30-10-2008 @ 14:30 | Στεκόσουν χρόνια στο σκοτάδι με τις λύπες
κι ήσουνα ο ίδιος το σκοτάδι, μοναχός...
Μπραβο αθανασια.....πολύ όμορφη αφιέρωση! ::yes.:: ::yes.:: | |
utterly sweet
30-10-2008 @ 17:27 | Στεκόσουν χρόνια στο σκοτάδι με τις λύπες
κι ήσουνα ο ίδιος το σκοτάδι, μοναχός...
Όμως μια αχτίδα από φως άνοιξε τρύπες
να σκορπιστεί του οδυρμού σου ο αχός.
Κούκλα μου::theos.:: | |
νετη541
30-10-2008 @ 23:56 | ...πέρασα...ένιωσα...νιώθω....ακόμα.... | |
Μοιάζω μ'εσένα
31-10-2008 @ 02:56 | Σας ευχαριστώ όλους πολύ!
Παντελή μου άπιαστο το δικό σου αφιέρωμα! ::hug.:: | |
Flake
31-10-2008 @ 03:41 | Αγαπημένος ποιητής κάθε φορά που τον διαβάζω ανακαλύπτω και κάτι καινουργιο ::yes.:: | |
 |
