| |
| | Μορφή |  | | |
Δεν μου ξεφύγαν τα νοήματα που μου γνέφαν οι οιωνοί
Στέριωσε η νέα εικόνα ,ένιωσα τη νέα μορφή
Που όλο φώς και χρώμα κι άνθη κουβαλά
Που με τύλιξε ξαφνικά σε μιά νυχτιά
Εκστατικός κοιτούσα που οι ανέμοι την μελωδούσαν
Αχόρταγες πνοές,ριπές τα ουράνια πυρπολούσαν
Τις ώρες που στη Δύση άλικες θεριεύανε φωτιές
Στεφάνια πλέχανε τα ρόδα και συνταιριάζανε στα νέφη γόησσες πεθυμιές
Τα τριγύρω της ψυχής μου,τα ακόμη ερημωμένα,
Οι παγετοί,οι ξεραίλες ,το πλήθος τα παραλλαγμένα
Του άχαρου και μαύρου κόσμου όλα μου τα χτεσινά
Σαν ξαλάφρωμα ένα κάτι,σαν ευλογία ,χάθηκαν μεμιάς στα βορινά
«Μείνε» μούλεγε παρακαλεστικά
«Μείνε» μου φώναζε θριαμβευτικά
«Να δείς το πρώτο αστέρι σ’απίστευτους αναβαθμούς
Πόσο ωραία θα διαδεχθεί του δειλινού τους αποχαιρετισμούς
Κι ύστερα ένα ένα κι άλλα αστέρια θ’ανάψουμε μαζί
Ως με να κρούσει η ευλογημένη ώρα της φωτοχυσίας στη ψυχή
Να λαμπαδιάσουνε με μάς όλα τα ελέη επάνω στο στερέωμα τ’ουρανού
Και κάτω στα βάθη του είναι μας και του λογισμού
Μείνε και θα σου αντλήσω μες στα μάκρη της άβυσσος της νύχτας το φεγγάρι
Με κόπο και με μόχθο να το δείς ,να του μιλήσεις και να σου μιλήσει με χάρη
Για αγάπες παραδείσιες κι ευφραντικές
Για τον έρωτα που στάζει απ’τις πονεμένες καρδιές
Σα μεταλάβεις τούτο το πλούτος της άγιας βραδιάς
Και δεχθείς το χάραγμα απ’το κεντρί της λησμονιάς
Θα γίνει κατασίγαση,ξαλάφρωμα κι αναπαμός
Θα γίνει δροσιά,της καρτερίας και της υποταγής σταλαγμός»
Ω πρωινή μορφή που ανατέλλεις τώρα απ’τη ψυχή
Και προβάλνεσαι στο σώμα μου σαν αστραπή
Μένε πιά πλάϊ μου και σ’όλα τα περίγυρά μου
Γίνε το ανθοφόρο περιβόλι κι ο καρπός στα όνειρά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Helene52
30-10-2008 @ 06:27 | Ω πρωινή μορφή που ανατέλλεις τώρα απ’τη ψυχή
Και προβάλνεσαι στο σώμα μου σαν αστραπή
Μένε πιά πλάϊ μου και σ’όλα τα περίγυρά μου
Γίνε το ανθοφόρο περιβόλι κι ο καρπός στα όνειρά μου
Ο υπέροχος πάντα Αντης !!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | poetryf
30-10-2008 @ 06:29 | Δεν πιστευω να μην έμεινες μετά από τέτοια λόγια Αντρέα μου!
Κι αυτη η ... γόησσα πεθυμιά! ::oh.::
| | sofianaxos
30-10-2008 @ 06:33 | Καλησπέρα Υπέροχε !!!!!!!! ::up.:: | | Ιππαρχος
30-10-2008 @ 07:01 | Εξαιρετικός για μια ακόμα φορά! | | anthier
30-10-2008 @ 12:58 | ξεχωριστη γραφη. | | χρηστος καραμανος
30-10-2008 @ 13:23 | Τα τριγύρω της ψυχής μου,τα ακόμη ερημωμένα,
Οι παγετοί,οι ξεραίλες ,το πλήθος τα παραλλαγμένα
Του άχαρου και μαύρου κόσμου όλα μου τα χτεσινά
Σαν ξαλάφρωμα ένα κάτι,σαν ευλογία ,χάθηκαν μεμιάς στα βορινά
ξεχωριζεις αντη!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
