stixoi.info: Γερνάω

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γερνάω

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130607 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Γερνάω

Στην ποίηση γένους θηλυκού....καλημέρα αγάπες μου

[I]Γερνάω μάτια μου μέσα στη τιμωρία της σιωπής σου.
Κρυώνει το κορμί μου. Χάνεται το μυαλό μου σε διαδρόμους.
Σε αποζητώ ανέφικτο μου. Ρυτίδωσαν οι λέξεις μου. Σε θέλω.
Τα όνειρα μου σκοτίδιασαν και μοιάζουν σχισμές. Λείπεις.
Ανησυχώ. Αν τα δάκρυα είχαν γραφή, πόσα θα μαρτυρούσαν.
Και η θλίψη, αν είχε φωνή, θα ακούγονταν σαν παλιό πικάπ
που κόλλησε η βελόνα «μίλησε μου…μίλησε μου…μίλησε μου».
Γερνάω καλέ μου και σκίζω τα χαρτιά μου τα ζωγραφισμένα.
Ο ήλιος βγαίνει το βράδυ και φωτίζει το όνειρο μου, άπιαστο μου.
Βρέχει λάβα. Το φως του φεγγαριού δεν φτάνει να ανθίσει το γιασεμί
στον ροδόκηπο του ονείρου μου. Μίλησε μου αγαπημένε μου.
Δεν φτάνουν οι αναμνήσεις. Δεν φτάνουν, το όνειρο να γίνει αλήθεια.
Πεθυμώ την φωνή σου, το χάδι σου, την ματιά σου. Ποθώ εσένα


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 25 Στα αγαπημένα: 7


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven

Aris4 02-11-2008 @ 02:19	Προσφερομαι προσωρινα εως οτου εμφανιστει το αντικειμενο του ποθου σου Μαργαριτα !!!!! ::laugh.:: ::laugh.:: ::kiss.::
Ναταλία... 02-11-2008 @ 02:27	Ο ήλιος βγαίνει το βράδυ και φωτίζει το όνειρο μου, άπιαστο μου. Βρέχει λάβα. Το φως του φεγγαριού δεν φτάνει να ανθίσει το γιασεμί ::up.:: ::up.:: ::up.::
TAS 02-11-2008 @ 02:38	ας μιλήσουν οι "ειδικοί" : Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή δεν ξέρω πια να μιλήσω μήτε να συλλογιστώ· ψίθυροι σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη σαν την ανθρώπινη φωνή της νυχτερινής θάλασσας στα χαλίκια σαν την ανάμνηση της φωνής σου λέγοντας «ευτυχία». [...] Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύεις να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους που έφυγαν εκείνους που χάθηκαν μέσα στον ύπνο τούς πελαγίσιους τάφους, όσο ζητάς τα σώματα που αγάπησες να σκύψουν κάτω από τα σκληρά κλωνάρια των πλατάνων εκεί που στάθηκε μια αχτίδα του ήλιου γυμνωμένη και σκίρτησε ένας σκύλος και φτεροκόπησε η καρδιά σου, ο δρόμος δεν έχει αλλαγή· κράτησα τη ζωή μου. Γ.Σεφέρης. Επιφάνια, 1937.
swordfish 02-11-2008 @ 02:42	Νεοτάτη σε βρίσκω Μαργαρίτα!!!! Με άγγιξε!!!!! Καλή Κυριακή!!! ::hug.:: ::up.::
TAS 02-11-2008 @ 03:05	ασύγκριτο . . : http://www.youtube.com/watch?v=5dN3pqlBGL8 ::hug.::
zpeponi 02-11-2008 @ 03:11	ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ, ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!
poetryf 02-11-2008 @ 03:34	Οι εφηβικές ανησυχίες που μεγαλώνουν βιαστικά και κρύβονται σε νηστικά στιχάκια... Που καταπίνονται σαν κεραυνοί στο σώμα της ψυχής μας.... Που πάρηβες πια τραγουδούν νοήματα κι αγάπες... Ναι... Με συγκίνησες καρδιά μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την αφιέρωση... Φυλάγομαι, δεν λησμονώ! Να μου προσέχεις... ::love.::
Μοιάζω μ'εσένα 02-11-2008 @ 04:30	Ψάξε με εδώ γύρω... ::hug.::
mychoco 02-11-2008 @ 04:32	Μίλησε μου αγαπημένε μου. Δεν φτάνουν οι αναμνήσεις. Δεν φτάνουν, το όνειρο να γίνει αλήθεια. Πεθυμώ την φωνή σου, το χάδι σου, την ματιά σου. Ποθώ εσένα Υπέροχο..... ::love.:: ::yes.:: ::kiss.::
Helene52 02-11-2008 @ 05:06	Δεν υπάρχουν λόγια ... απλά μόνον !!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
annaΤi 02-11-2008 @ 05:27	ΜΑργαρίτα μου,,,, από τα ομορφότερα αναγνώσματα που έχω αντικρύσει.... ::love.::
jenny 02-11-2008 @ 06:03	Δεν φτάνουν οι αναμνήσεις. Δεν φτάνουν, το όνειρο να γίνει αλήθεια. ta filia mu ke fysika i apolyti anagnorisi su os piitria.
Nefeligeretis 02-11-2008 @ 06:26	Γαμώτο μου γιατί αργείς να γράφεις! ::love.::
χάρης ο κύπριος 02-11-2008 @ 08:16	Ώπα ο δάσκαλος ο Κώστας... Κύριε Νεφελιγερέτα μαζί σου ! Μαργαρίτα γράφε συχνότερα ! ::love.::
artista_k 02-11-2008 @ 08:27	Νόμιζα ότι μπήκα στο δρόμο που δείχνεις και αντιλαμβανόμουνα μια μια τίς λέξεις που έβρισκα μπροστά μου... Επειτα σ' έχασα... Κάπου σε ξαναντάμωσα αλλά έφτασα στο τέλος... Ξέρεις τι κατάλαβα; Γερνάω = Αγαπάω+Ζω! ::love.:: ::love.:: ::kiss.::
Ελένη Σ. 02-11-2008 @ 08:59	Η ψυχή σου αναβλύζει μια αέναη νιότη, Μαργαριτούλα μου! Την είδα και την ένοιωσα, μόλις σε πρωτοείδα!
Mικρουλι 02-11-2008 @ 10:45	Πολυ ομορφο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
adespotoi 02-11-2008 @ 11:36	Μαργαρίτα χαίρομε που μου στέλνεις ξανά μήνυμα. Καλό μήνα και μίλησες στην καρδιά μου. ::up.:: ::theos.:: ::love.::
Νεφελοβάτης 02-11-2008 @ 13:23	Υπέροχο κι αγαπημένο Μαργαριταρένια..
Amersa K 02-11-2008 @ 13:31	Μπά;;; έτσι γερνάνε; ::angry.:: Να το πω και της μάδερ, πούπαθε ντουβρουντζά... ::vlax.:: Ο άντρας σου τα ξέρει αυτά; Ξεϊγκλωτη!!! ::razz2.::
peiraiotissa 03-11-2008 @ 05:24	Το φως του φεγγαριού δεν φτάνει να ανθίσει το γιασεμί στον ροδόκηπο του ονείρου μου Γλυκειά μου Μαργαρίτα...είσαι μοναδική!!!!!!!!!με συγκίνησαν τα λόγια σου ...αλλά ήταν σαν βάλσαμο!!! ::kiss.:: ::up.::
Celestia 05-11-2008 @ 02:49	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπάμπης 16-11-2008 @ 03:29	η ποίηση ε ί ν α ι γένους θηλυκού , ή μήπως όχι? μ'έβαλες σε σκέψεις!!!!! ::hug.::
MARGARITA 16-11-2008 @ 07:50	Η ποίηση δεν ανήκει πουθενά....είναι συναίσθημα...είναι ψυχή...σε ευχαριστώ Μπάμπη....ευχαριστώ όλους σας
anuya 02-01-2009 @ 07:55	Να πάρει ευχή, τί τον έπλασε ο Θεός αυτός τον κόσμο που όλοι επιθυμούν να ζούν, το οποίο είναι κ καταδικασμένο, γλύτωσε κανένας την παρακμή;.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο