Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εχω δουλειά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130388 Τραγούδια, 269369 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εχω δουλειά
 
Ηταν ωραίο το ταξίδι
περπατήσαμε ανέμελα
σε δρόμους μυστικούς
οριοθετημένους
με εκείνη την παράξενη λογική
της αταξίας.
Ζήσαμε μιαν αγάπη σπάνια
σε απίστευτο βαθμό,
δεν λογαριάσαμε τίποτα.
H κάθε μας λέξη διαφορετική
μία μικρή έκρηξη τρυφερότητας.
Τώρα που οι λέξεις έγιναν βάρος
δες! πως άλλαξαν όλα!
κάθε προσπάθεια εγκλωβίζεται
στο ίδιο αμετακίνητο εμπόδιο
«έχω δουλειά».
Τίποτα δεν μοιάζει με το χτες,
το σήμερα έτοιμο να κλάψει
κατειλημμένο από σιωπή.
Η σκέψη μου ακίνητη
ανακυκλώνεται μέσα μου,
δεν μπορεί να με οδηγήσει πουθενά
και ούτε να ονειρευτεί.
Αυτά τα χέρια που σε χάϊδεψαν,
που σε περπάτησαν κάποτε
σε δρόμους ψυχής,
κάτι σαν φαντάσματα.
Είμαι μιά θλίψη
που σ αγαπάει ακόμα.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 31
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
Nefeligeretis
06-11-2008 @ 16:16
http://www.youtube.com/watch?v=TPrwTe11s9Y
zpeponi
06-11-2008
Είμαι μιά θλίψη
που σ αγαπάει ακόμα

πολυ καλο!!!!! ::yes.::
oneirodromio
06-11-2008 @ 17:03
Τίποτα δεν μοιάζει με το χτες,
το σήμερα έτοιμο να κλάψει
κατειλημμένο από σιωπή.

Εχω δουλειά

::hug.:: ::yes.:: ::up.::
dodoka
06-11-2008 @ 17:53
Τίποτα δεν μοιάζει με το χτες,
το σήμερα έτοιμο να κλάψει
αυτό το χθες ,μια γλυκια νοσταλγία, που θα κυριαρχει μέσα μας όσο περνουν τα χρόνια !!!! ::up.:: ::yes.::
Spartinos
06-11-2008 @ 21:01
Τίποτα δεν μοιάζει με το χτες,
το σήμερα έτοιμο να κλάψει
κατειλημμένο από σιωπή.
Γραφεις καταπληκτικα!!!
Κωστα καλημερα
**Ηώς**
06-11-2008 @ 22:01
Η σκέψη μου ακίνητη
ανακυκλώνεται μέσα μου
καλή σου μέρα Κώστα!....υπέροχο! ::hug.:: ::hug.:: ::up.::
Helene52
07-11-2008 @ 00:05
Γράφεις πάντα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ και εγώ σε θαυμάζω!!
Την καλημέρα μου Κώστα

::up.:: ::up.:: ::hug.::
Xωρολάτρης
07-11-2008 @ 00:53
Η αντίθεση της "παράξενης λογικης από αταξία" με το "κατειλημμένο από σιωπή σήμερα" ειναι αβάσταχτη ωρες ωρες Νεφελαγαπημένε μου..Οσο πιο πολύ δυνατα έχεις ζήσει το ένα ,τόσο έντονα και απόλυτα θα μετακινηθεις και στο άλλο..
Μεσοσημειο αλαφρώματος δεν υπάρχει..δεν πρεπει να υπάρχει..ειδάλως ένα υπέροχο ποίημα σαν κι αυτο, θα ήταν αδύνατη υπόθεση και σαν σκέψη ακόμα στο μυαλό κάποιου που έχει αγαπήσει με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόπους,πλην αυτού που περιέχει την νοσταλγική θλίψη που επιμένει..
Ιππαρχος
07-11-2008 @ 01:11
Είμαι μια θλίψη
που αγαπάει ακόμα

Οι δύο τελευταίοι στίχοι με αγγίζουν απολύτως Κώστα...
Aris4
07-11-2008 @ 02:41
Κι εμενα Κωστα ...να σαι καλα ... ::yes.::
sofianaxos
07-11-2008 @ 03:26
Υπέροχο ταξίδι με μάγεψες !!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλησπέρα Κώστα
swordfish
07-11-2008 @ 03:43
Υπέροχο Κώστα, καλό μεσημέρι! ::up.:: ::up.::
poetryf
07-11-2008 @ 04:38
Τίποτα δεν μοιάζει με το χτες,
το σήμερα έτοιμο να κλάψει
κατειλημμένο από σιωπή.

Όταν ξυπνούν τα φαντάσματα περασμένων αγαπων, στοιχειώνεται το παρόν. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν γραπτά σαν και αυτό, να ξορκίζουν το κακό. Πολύ πολύ όμορφο Κώστα μου!
peiraiotissa
07-11-2008 @ 04:44
το σήμερα έτοιμο να κλάψει
κατειλημμένο από σιωπή

Τι είπες τώρα βρε Κώστα...τι κουβέντα συγκλονιστική!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.:: ::yes.::
Γιώργος Θαλάσσης
07-11-2008 @ 05:25
εξαιρετικο
καλημερα
Ελένη Σ.
07-11-2008 @ 05:36
Ένα ταξίδι ωραίο, παραμένει πάντα ωραίο Κώστα μου, ακόμα κι' αν οι δρόμοι του, βγάζουν σε αδιέξοδα!

Γι' αυτό και το δικό σου τούτο ταξίδι είναι Υπέροχο!

σιωπη
07-11-2008 @ 06:09
Η σκέψη μου ακίνητη
ανακυκλώνεται μέσα μου,
δεν μπορεί να με οδηγήσει πουθενά
και ούτε να ονειρευτεί ::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΟΡΦΕ@Σ
07-11-2008 @ 06:43
Μπράβο σου ! Υπέροχο ! ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
07-11-2008 @ 06:46
Λέξεις - εκκρήξεις τρυφερότητας και θλίψης...
::love.::
Maria Olsen
07-11-2008 @ 06:53
Πολύ καλή η περιγραφή σου, πολύ καλό όντως ::smile.::
petrwnas
07-11-2008 @ 09:42
ενα απιθανο ταξιδη που θα το ζηλευε ο καθενας ::up.:: ::up.::
φραγκοσυριανος
07-11-2008 @ 10:48
Τίποτα δεν μοιάζει με το χτες,
το σήμερα έτοιμο να κλάψει
κατειλημμένο από σιωπή.
Η σκέψη μου ακίνητη

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
TAS
07-11-2008 @ 11:01
Τώρα που οι λέξεις έγιναν βάρος . . .
Το ένιωσα το βάρος Κώστα...το απέδωσες ακέραιο μέσα απ' τους στίχους σου . . .΄Ενοιωσα και την αγάπη, βεβαίως . .
τόσο αληθινό και γι αυτό αγαπημένο . .
Αγνή
07-11-2008 @ 13:41
μου άρεσε πάρα πολύ Κώστα
με πόση !!! αυτοπειθαρχία
ένα τέτοιο ξέσπασμα θλίψης
αυθεντικής
έγινε Ποίημα
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
08-11-2008 @ 00:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
χάρης ο κύπριος
08-11-2008 @ 04:37
η Αγνή είπε με πιο όμορφα λόγια αυτό που ήθελα να σου γράψω φίλε μου !
απλά δηλώνω ξανά τον θαυμασμό μου !
καλό σ/κ δάσκαλε !
το κορίτσι του Μαι
08-11-2008 @ 05:44
"κάθε προσπάθεια εγκλωβίζεται
στο ίδιο αμετακίνητο εμπόδιο
«έχω δουλειά»."
ήταν ωραίο το ταξίδι.....
τώρα
είμαι μιά θλίψη....
φοβερό!!!!
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
08-11-2008 @ 15:30
Υπέροχο πραγματικά!!! ::hug.::
Flake
08-11-2008 @ 15:37
κάθε προσπάθεια εγκλωβίζεται
στο ίδιο αμετακίνητο εμπόδιο
«έχω δουλειά».
Είμαι μιά θλίψη
που σ αγαπάει ακόμα.
Να λοιπόν που για ακομα μια φορα η θλιψη γενναει ποιηση
justawoman
09-11-2008 @ 11:50
Κυρίως η θλίψη, γεννάει ποίηση!
Jorlin
10-11-2008 @ 17:02
Ποίηση. . . Πραγματικά χαίρομαι που συναπαντήθηκα με τη γραφή σου, όσο κι αν είναι θλιμμένη η δημιουργία σου...
Βέβαια, μπορεί το σήμερα να είναι έτοιμο να κλάψει... όμως υπάρχει και η ελπίδα του αύριο. . . ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο