| |
Σταμάτησα να τον βλέπω
Δεν τον θυμάμαι ουτε στα όνειρα μου
Εσβησε ίσως
Σαν μια φλόγα που παλευα με δύναμη
Στην ζωή να κρατήσω
Κι εκείνη μόνο ήθελε να σβήσει
Να χωθεί στο σκοτάδι
Που τόσο είχε αγαπήσει
Δεν είναι πια κάτι στερεό
Περισσότερο..Σαν μια σκια
Ειναι εκεί
Φαντάζομαι
Είπα όμως πριν καιρό
Πως πέθανε για μένα
Κι αυτό που υπάρχει
Είναι ένα είδωλο
Που το στειλαν οι θεοί
Να με πληγώνει
Ειναι εκεί στην άκρη του ματιού μου
Κι αν δεν τον βλέπει το μυαλό
Το κρατά σφηχτά δεμένο..
Ενα αλλο όργανο..Στο στηθος βρίσκεται..
Κι έχει στην μέση μια σχισμή,
-Της καρφώσαν κάποτε ένα νυστέρι-
Κι όμως ακομα εκείνη
Πονα και το κρατά
Ειναι εκεί κι ας μην τον βλέπω
Με τα μάτια τα μαύρα τα θολά
Ειναι εκεί κι όσο κι αν θέλω..
Δεν μπορώ να ξεριζώσω
Το ρημάδι τ'οργανο,
Στο στήθος δεξιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
