| |
| | Τα δεκανίκια |  | | |
Τα δεκανίκια που ΄σπασαν
δεν τα χρειαζόμουν
αλλά τα ΄χα συνηθίσει.
Τόσες ώρες, τόσες μέρες,
κουτσές,
πάντα προχώραγαν
χωρίς καθυστέρηση.
Κι εγώ, λαθρομετανάστης
αορίστου χρόνου
ζητώντας εύκολα,
χειροπιαστά στηρίγματα,
σπάνια στεκόμουν στα πόδια μου.
Ώσπου μια μέρα, γλύστρησα
σ΄ένα σκαλοπάτι.
Τα δανεικά μου πόδια
έσπασαν με ξύλινο κρότο.
Λίγες σταγόνες αίμα έβαψαν
τ΄ άλλα, τα ξεχασμένα.
Ύστερα σηκώθηκα, περπάτησα,
πρώτη φορά στ΄αληθινά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | αυγουστης | | | |
|
oneirodromio
14-11-2008 @ 23:47 | Με νοημα...!! ::up.:: ::yes.:: | | **Ηώς**
15-11-2008 @ 00:21 | Ύστερα σηκώθηκα, περπάτησα,
πρώτη φορά στ΄αληθινά.
ΑΥΓΟΥΣΤΗ ΠΟΛΥ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ...ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ!
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΥΠΟΘΕΣΗ.......ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ! ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | | J-S-P
15-11-2008 @ 01:10 | ::8576.:: | | φραγκοσυριανος
15-11-2008 @ 02:49 |
Τα δεκανίκια που ΄σπασαν
δεν τα χρειαζόμουν
αλλά τα ΄χα συνηθίσει.
Τόσες ώρες, τόσες μέρες,
κουτσές,
πάντα προχώραγαν
χωρίς καθυστέρηση.
Κι εγώ, λαθρομετανάστης
αορίστου χρόνου
ζητώντας εύκολα,
χειροπιαστά στηρίγματα,
σπάνια στεκόμουν στα πόδια μου.
Ώσπου μια μέρα, γλύστρησα
σ΄ένα σκαλοπάτι.
Τα δανεικά μου πόδια
έσπασαν με ξύλινο κρότο.
Λίγες σταγόνες αίμα έβαψαν
τ΄ άλλα, τα ξεχασμένα.
Ύστερα σηκώθηκα, περπάτησα,
πρώτη φορά στ΄αληθινά.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ... άρα υπάρχω
15-02-2009 @ 03:12 | ....Ύστερα σηκώθηκα, περπάτησα,
πρώτη φορά στ΄αληθινά....
...ελεύθερα μετέωρος.... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
