Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131046 Τραγούδια, 269522 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κοινωνία της ποίησης
 για τους ανένταχτους και προβληματικούς μας εαυτούς... που θα πάει, θα ξανάρθεις
 
Όποιος θέλει
να κοινωνήσει την ποίηση
χώνοντας αδιάκριτα το χέρι του
στα σπλάχνα του άλλου –θέλει ας πούμε–
να χαϊδέψει της καρδιάς το μέσα μέρος
ή τη συμπόνια του ν’ αφήσει –ο άμοιρος–
θαρρείς και ξέρει τη ζωή έξω από ρόλους
κάνει τη βόλτα πεινασμένης μέλισσας
σε κήπο άνυδρο, που ανθίζουνε λουλούδια γκρίζα
ενώ ζάλη και καταχνιά
σβήνουν τα χρώματα στις άκρες
Κι όμως, νομίζει
πως πρωταγωνιστεί κατά συναίσθηση
συνεπαγόμενη αλήθειας
Καλύτερα ο τυφλοπόντικας
σκάβει το χώμα ενστικτωδώς
να βρει στις ρίζες
παγιδευμένο το νερό

Όποιος θέλει
να κοινωνήσει τον άνθρωπο
και σκέφτεται την ποίηση
σαν το κρυμμένο ημερολόγιο
δεκαεξάχρονης μαθήτριας
μουσκεμένο από τους έρωτες
ή τις λύπες, που έρχονται
επαίτης είναι –λυπημένη σάρκα
ηδονοβλεψίας της χαράς–
στη διπλανή του πόρτα κολλημένος
χωρίς αντίκρισμα σε άνθρωπο
χωρίς το αίμα της ευθύνης
εκ γενετής μισός και μόνος

Όπως κι αυτοί που ζούνε παρελαύνοντας
στις λαμπερές τελετές και τα μεγάλα φώτα
–σκουπίδια της καρδιάς της ποίησης–
με λόγια δόκανα, ποτήρια που αστράφτουν
πολυχρωμίες, φλας, επικαιρότητα
και άλλ’ αφροδισιακά
ανάμεσα σ’ ανθρώπους που απουσιάζουν
ακόμη κι απ’ τον εαυτό τους
(Στ’ αλήθεια περιμένουν κάτι;)
Τουλάχιστον ο γεωργός έχει τη φρόνηση
να σπέρνει εκεί, που γόνιμο το χώμα είναι
κι αυτό ο ποιητής θα ‘πρεπε να το ξέρει

Γι’ αυτό
εκείνος που διαλέγει να ζει την ποίηση
δε θ’ ακουμπήσει το χαρτί κι ας καίγεται
δε θα μιλά, γιατί τα λόγια
είναι δυνητική φθορά και
της ψυχής διασυρμός
στα μάτια των ανυποψίαστων
όπως τα πάθη που ευτελίζονται
εκεί που πνέει ο ούριος άνεμος

Καθώς ουρλιάζει στις τετριμμένες μέρες
που τον βαφτίζουν υποτακτικό της επιβίωσης
ζει την ποίηση, αυτός που
χωράει όλη την πραγματικότητα
σε μια και μόνη φαντασίωση
και σ’ αυτήν επιλέγει να ζήσει
Κι όταν το μέλλον επιστρέψει αμείλικτο
είναι το μόνο που –ευγενώς– μπορεί
ν’ ανασταίνει τον κόσμο μέσα του
την άνοιξή του ν’ ανασαίνει…

Τίποτ’ άλλο δεν του δόθηκε._



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 33
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Are you talking to me?
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
φραγκοσυριανος
15-11-2008 @ 02:36

Όποιος θέλει
να κοινωνήσει τον άνθρωπο
και σκέφτεται την ποίηση
σαν το κρυμμένο ημερολόγιο
δεκαεξάχρονης μαθήτριας
μουσκεμένο από τους έρωτες
ή τις λύπες, που έρχονται
επαίτης είναι –λυπημένη σάρκα
ηδονοβλεψίας της χαράς–
στη διπλανή του πόρτα κολλημένος
χωρίς αντίκρισμα σε άνθρωπο
χωρίς το αίμα της ευθύνης
εκ γενετής μισός και μόνος

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΚΟΜΑΤΙ... ::up.:: ::yes.:: ::up.::
justawoman
15-11-2008 @ 02:44
Άμα πιάνει καλή τιμή, το πουλάω
η οικονομική κρίσις βλέπετε... ::angel.::
Aris4
15-11-2008 @ 03:23
στην οικονομικη κρισις ::clown.:: αγοραζουνε ρε ματια μου ... δεν πουλανε !!!! ::razz2.:: ::kiss.::
marakos1948
15-11-2008 @ 03:23
::wink.:: ::yes.::
Nefeligeretis
15-11-2008 @ 03:35
Πολύ φιλοσοφημένη άποψη, που φαντάζομαι θα σε "βασάνισε" πολύ μέχρι να ολοκληρωθεί.
Συμφωνώ απόλυτα με τα δύο πρώτα, αλλά και κέινο το δόκανο!
Κάτι τέτοια κάνεις και με μαγκώνεις και δεν λέω να φύγω!
::love.::
justawoman
15-11-2008 @ 04:02
Δεν έχει ολοκληρωθεί (ως άποψη) ακόμη Κώστα... αλλιώς δεν θα έπρεπε να γράφω. Πάντως πολύ μ' έχει προβληματίσει...

Άρηηηη, αγοράζω ακριβά και πουλάω φτηνά... έτσι διατηρώ το ισοζύγιο της πολυτελούς μου φτώχειας ::wink.::
TAS
15-11-2008 @ 04:03
"Όποιος θέλει
να κοινωνήσει τον άνθρωπο
και σκέφτεται την ποίηση
σαν το κρυμμένο ημερολόγιο
δεκαεξάχρονης μαθήτριας
μουσκεμένο από τους έρωτες "

Ο Γκαίτε έλεγε πως όταν ξυρίζεται ο μεγάλος άνδρας, για τον υπηρέτη του, δεν είναι μεγάλος.
Ναι, αλλά γι αυτό φταίει ο υπηρέτης, συμπλήρωσε ο Νίτσε . .
..........................................................................................
"Τουλάχιστον ο γεωργός έχει τη φρόνηση
να σπέρνει εκεί, που γόνιμο το χώμα είναι
κι αυτό ο ποιητής θα ‘π ρ ε π ε να το ξέρει"

η δική μου άποψη είναι πως στην ποίηση δεν έχει π ρ έ π ε ι . .

"Γι’ αυτό
εκείνος που διαλέγει να ζει την ποίηση
δε θ’ ακουμπήσει το χαρτί κι ας καίγεται
δε θα μιλά, γιατί τα λόγια "..........κλπ

Ευτυχισμένοι όσοι έχουν τόση βεβαιότητα για το τι και πως και γιατί, στα βυθιζόμενα πεδία της καημένης της ποίησης . . .
Οι υπόλοιποι παραμένουμε απλοί ηδονοβλεψίες της συναίσθησης. Βιωμένης ή ανεκπλήρωτης φαντασίωσης . .

::love.::
TarTears
15-11-2008 @ 04:26
mia ekplhktikh proseggish! ::yes.::
::up.::
Αγνή
15-11-2008 @ 05:06
πολύ καλό Στέλλα
αφήστε όμως τον Nietzsche που δεν τον αντιλαμβάνεσθε
τι σχέση έχει θεέ μου εδώ μέσα;
TAS
15-11-2008 @ 05:12
σκέψου λίγο . . .
mychoco
15-11-2008 @ 05:24
Πολύ καλό!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Αγνή
15-11-2008 @ 05:27
ο Nietzsche δεν είναι γιρλάντα
TAS
15-11-2008 @ 05:31
αναρωτιέμαι....μήπως έχουν δίκιο όλοι οι ....αδίκως πληγέντες ;... Τέλος και ο νοών νοήτω . .
Αγνή
15-11-2008 @ 05:34
να κάνετε σύλλογο!
::yes.::
TAS
15-11-2008 @ 06:18
σύλλογος των εν αμαρτίαις περιπεσόντων και εν τη Αγνή αναβαπτισθέντων αναξιοποαθούντων πτωχών πλήν τιμίων! ΑΜΗΝ !!. . .Τόση αγάπη !!!Πρέπει να χωρέσει κάπου . ,. .
agrafos
15-11-2008 @ 07:46
ποιος ηρθε;;
Κυρια μου καλησπερα σας
artista_k
15-11-2008 @ 08:20
Μπράβο βρε just... ::theos.:: ::love.::
Aris4
15-11-2008 @ 08:35
Τωρα θα μου πειτε , τι δουλεια εχω εγω και ανακατευομαι ?
Σωστα , δε λεω ....... αλλα αμα δω Τον ΤΑΣ και την Αγνουλα
να πλακωθουν .
τοτε σκιζω εγω την καρτα μου κι αποχωρω
γιατι ρε πουστη μου ... πια , τα εχω δει ολα εδω μεσα !!! ::scare.:: ::sneak.:: ::mad.::
Aris4
15-11-2008 @ 08:47
Κι οποιος πει κουβεντα ................. ::razz2.:: ::razz2.:: ::cool.::
artista_k
15-11-2008 @ 10:17
εγώ δεν είδα τίποτα ακόμα... ::sad.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
15-11-2008 @ 10:28
::love.:: Εγώ τη Στέλλα την αγαπάω πάντως αποδεδειγμένα κι ας μην την αντιλαμβάνομαι πλήρως..ούτε τον Νietzsche τον καταλαβαίνω ::love.:: αυτό όμως το θαυμάσιο έτρεξε μες τις φλέβες μου..just oh just oh νά'μανε!::4076.::
swordfish
15-11-2008 @ 10:39
Ω Πανγνώστη Θεέ και ημείς οι πτωχοί τω πνεύματι του site!... Yποκλίνομαι στο μεγαλείο του προβληματισμού σου Στέλλα!!!!!
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
TAS
15-11-2008 @ 10:56
εγώ είμαι από μόνος μου ένας ολάκερος Σύλλογος.ΣΧΥ.
Σύλλογος χρονίως υπομενόντων.Αμήν.
::8817.::
poetryf
15-11-2008 @ 11:02
Μεγαλείο, όντως!
Εύγε ρε Στέλλα!

Τάσο μη σκοτίζεσαι.. δεν παίρνουμε και άδεια για να λέμε την άποψη μας!
arpistre
15-11-2008 @ 11:24
εντελώς επιφανειακά, δεν είμαι βέβαιη
οτι μπορώ να συμφωνήσω σε όλα
είναι καυτό πεδίο αυτό που πατάς
και η άποψη που γράφεις γίνεται γοητευτικότερη
επειδή τη δίνεις μ' αυτό τον τρόπο σου
ιδίως εκείνο το μοναχικά περήφανο προτελευταίο μέρος
με συνεπαίρνει
::love.::
justawoman
15-11-2008 @ 12:04
Δυστυχώς είμαι απούσα από τις συζητήσεις σήμερα, και πάλι θα φύγω... επιφυλάσσομαι όμως ν' απαντήσω στους προβληματισμούς σας, φίλοι μου... ίσως με νέα ερωτήματα, μιας και... βεβαιότητες δεν υπάρχουν σ' αυτή τη ζωή
Σας ευχαριστώ
::love.::
νετη541
15-11-2008 @ 12:15
...δεν έχω να σου πω τίποτα για το δημιούργημά σου πέρα από ::4076.:: εις τους αιώνες των αιώνων, αμήν!....Θα σου πω όμως την εξής ταπεινή σκέψη που έκανα: Είσαι Θεά!! ::theos.:: ...αλλά, αφού ώρες ώρες παθαίνω τρελή ταύτιση, άρα....είμαι κι εγώ Θεά??? ::lost.:: !!!!....(πως με βρίσκεις, την ανυστερόβουλη;;;; ::razz2.:: ) ::21694.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-11-2008 @ 12:31
κάνει τη βόλτα πεινασμένης μέλισσας
σε κήπο άνυδρο,
::hug.:: ::mad.:: ::hug.::
karpox
15-11-2008 @ 12:33
just A woman!!!!

περιεργη μερα ξημερωσε στο στιχοι.......και κει που λες οτι ξενερωνεις εκει ξαναμανα ερωτευεσαι την στιχουπολη ,παρατηρωντας τα διαφορα του ψηφιδωτου της.Νιωθεις ωρες ωρες κολασμενος που τριγυρνας κατα δω ,και αλλοτε παλι ευλογημενος.Παντως κατι δημιουργιες σαν και αυτη αποτελουν σημειο αναφορας.....επαναπροσδιορισμου και επανεκκινησης.

να σαι καλα Στελλιτσα.......
::love.:: ::kiss.::
MARGARITA
16-11-2008 @ 02:01
μπράβο σου Ποιήτρια....μπράβο σου και πάλι....
μην ξεχνάς τι σου έχω πει καιρό τώρα....
είσαι έτοιμη...έτοιμη...έτοιμη..... ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
Μπάμπης
16-11-2008 @ 03:18
μην της λες τέτοια Μαργαρίτα μου ,γιατί θα καβαλήσει το καλάμι ::rol.::
(αν και πιστεύω πια πως δεν είναι και τόσο κακό τελικά,ίσως με το καλάμι
να αναγκάζεται κανείς να προχωράει μπροστά ) ::hug.:: ::kiss.::
justawoman
16-11-2008 @ 08:27
Βρε καλώστον αυτοεξόριστο ::hug.:: . Δε με σηκώνουν τα καλάμια καλέ μου. Ρώτα και τη Μαργαρίτα που με ξέρει ::lick.::

Νέτη μου, δε νομίζω να χρειάζεσαι την ταύτιση. Είσαι θεά από μόνη σου, πίστεψέ με ::1326.::

Μάγισσα, να! κάτι τέτοια λες και μας έχουνε πάρει στο ψιλό οι sweet killers του stixoi::laugh.::

Δεσποινάκι, και λοιποί φίλοι
παραδέχομαι ότι το ποίημα αυτό είναι ένας αχταρμάς σκέψεων και βρίθει αντιφάσεων. Η ιδέα του, γεννήθηκε πάνω στο απλό ερώτημα τι σημαίνει η ποίηση για τους ανθρώπους (ή και για τους ίδιους τους ποιητές) και πώς την επικοινωνούν. Σε κάποια συζήτηση ειπώθηκε η άποψη ότι άλλο να γράφεις κι άλλο να ζεις ποιητικά, κάτι που δεν μπόρεσα ποτέ να το ερμηνεύσω.
Τάσο, για τα πρέπει συμφωνώ... αλλού ήθελε να εστιάσει όμως ο στίχος (συμμετοχή στη βιομηχανία παραγωγής σταρ κλπ)
όσο για τη ρήση Γκαίτε - Νίτσε, την αντιλαμβάνομαι σαν "μη χρεώνετε στην ποίηση την κακοποίησή της"

Αυτά τα ολίγα και ακατάστατα
και πάλι μερσί για την προσοχή σας

Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
17-11-2008 @ 01:38
Γι’ αυτό
εκείνος που διαλέγει να ζει την ποίηση
δε θ’ ακουμπήσει το χαρτί κι ας καίγεται
δε θα μιλά, γιατί τα λόγια
είναι δυνητική φθορά και
της ψυχής διασυρμός
στα μάτια των ανυποψίαστων
όπως τα πάθη που ευτελίζονται
εκεί που πνέει ο ούριος άνεμος ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο