Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζωή σαν τσίρκο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130386 Τραγούδια, 269367 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζωή σαν τσίρκο
 . . .Ακροβασίες . . .
 
Είναι μια τέντα η ζωή που μας σκεπάζει
πότε μας κρύβει τη χαρά, πότε διστάζει...
Τσίρκο ο δρόμος κι οι σκοποί του ακροβάτες
σπάνε του νόμου το σκοινί, οι παραβάτες.

Είναι και ζώα που τα έχουν εκπαιδεύσει
μόνο στα ένστικτα να βρίσκουνε την τέρψη
Μέσα από πύρινα στεφάνια να πηδάνε
κρύο, ψυχρό το «σ’άγαπώ» να ξεπουλάνε...

Είναι και άλλοι θεατές που στις κερκίδες
στέκονται αμέτοχοι σαν πέφτουν οι λεπίδες...
Μάγοι, σεντούκια, μάντες , χαρτορίχτρες
τούτη η ζωή, γοργά απώλεσε τις ρήτρες.

Ποιοι ηθικοί ‘μείναν φραγμοί έξω απ’την τέντα
είναι φορές που εκλιπαρώ για μια κουβέντα.
Παντού σιωπή, ολούθε άνθρωποι θλιμμένοι
πληρώνουν φόρους για να ζούνε δηλωμένοι.

Ρηχή καθήλωση... υψηλή πια τηλεθέαση
η μετριότητα και η βία έχουν πέραση...
Ποιος θα σκοτώσει αυτό τον ύστατο διαβάτη
που επιμένει να μιλάει για αγάπη;

Πριν να προλάβω το ερώτημα να κλείσω
πήρα το θάρρος κυκλικά να απαντήσω...
Πατάει σκανδάλη ο Θεός κι αυτοκτονάει...
κρότος ακούγεται, κρότος περνάει.







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φαντασίας
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Helene52
18-11-2008 @ 06:00
Είναι μια τέντα η ζωή που μας σκεπάζει
πότε μας κρύβει τη χαρά, πότε διστάζει...
Τσίρκο ο δρόμος κι οι σκοποί του ακροβάτες
σπάνε του νόμου το σκοινί, οι παραβάτες.
..........................................................................
Πριν να προλάβω το ερώτημα να κλείσω
πήρα το θάρρος κυκλικά να απαντήσω...
Πατάει σκανδάλη ο Θεός κι αυτοκτονάει...
κρότος ακούγεται, κρότος περνάει.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
TarTears
18-11-2008 @ 06:04
Πατάει σκανδάλη ο Θεός κι αυτοκτονάει...
κρότος ακούγεται, κρότος περνάει.

::cool.:: ::up.::
Wild_Sorrow
18-11-2008 @ 06:21
Είναι και ζώα που τα έχουν εκπαιδεύσει
μόνο στα ένστικτα να βρίσκουνε την τέρψη
Μέσα από πύρινα στεφάνια να πηδάνε
κρύο, ψυχρό το «σ’άγαπώ» να ξεπουλάνε...

ο τελευταίος στίχος ακούγεται σαν μια πολύ αληθινή μαχαιριά στο στήθος.......ξεπουλούν το ανώτερο συναίσθημα όλων...την αγάπη....πόσο αντιπροσωπευτικό για την εποχή ετούτη!!
Έχεις φοβερές ανησυχίες που τις ντύνεις με απίστευτους στίχους και εικόνες... ::up.:: ::up.::
petrwnas
18-11-2008 @ 06:28
απιθανο μπραβο φιλε μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iptamenos_gatos
18-11-2008 @ 06:33
pas mal
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
18-11-2008 @ 06:41
Απίστευτη είσαι!!! ::hug.::

http://www.youtube.com/watch?v=eXuxMWbYEro
peiraiotissa
18-11-2008 @ 07:03
::theos.:: ::kiss.:: ::theos.::
kin
18-11-2008 @ 08:02
Μη τα βάζεις με τα ζωάκια...
Τα ζώα δια του ενστίκτου ή αν θες καλύτερα δια των αισθήσεων, όταν λένε σ'αγαπώ, το εννοούν.
Κι όταν αισθάνονται απλά την ανάγκη να αναπαραχθούν για ν μην εκλείψει το είδος, τότε απλά το κάνουν. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν λένε "σ'αγαπώ" απλά για να πηδήξουν, να αυτοεπιβεβαιωθούν, ή απλά ως υποκατάστατο μιας πρέζας που την ανάγκη της, δια της άγνοιας τους, την εμφύτεψαν αυτοί οι ίδιοι στον εαυτό τους.

Κατά τα άλλα, ο θεός μας, αυτοκτονεί αργά αργά κάθε μέρα που μέσα μας ριζώνει η αίσθηση ότι εμείς είμαστε τρελοί που δεν αρεσκόμαστε σε έναν κόσμο ηλίθιο...

Κατά τα πιό άλλα... την καλησπέρα μου!
poetryf
18-11-2008 @ 08:05
Κιν μου δεν μίλησα για τα ζώα καθεαυτά.
Εντρίφησε λίγο καλύτερα στην ειρωνία του γραπτού και θα καταλάβεις. Ωστόσο απόλαυσα το σχόλιο σου περί ζώων.
::hug.::
Χρύσα πάντα μπαίνεις στο νόημα.. Ευχαριστώ για το άσμα!
rock sugar
18-11-2008 @ 08:05
δεν ξέρω γιατί αλλά κάθε φορά που διαβάζω κάτι δικό σου, νιώθω πολλά.. σε ευχαριστώ ειλικρινά, με ΄΄καθοδηγείς΄΄ με τρόπο μαγικό.. και είσαι απίστευτη.. ::love.:: ::yes.::
χάρης ο κύπριος
18-11-2008 @ 08:15
υπέροχη όπως πάντα !
::love.::
Nefeligeretis
18-11-2008 @ 10:40
Σ αυτό το τσίρκο δεν μας αγγίζει πια
ούτε η αγωνία του σχοινοβάτη
ούτε του παλιάτσου το γέλιο!
Τέτοια ζωή!
::kiss.::
Ιππαρχος
18-11-2008 @ 10:46
Έξοχη Αθανασία...
jilan
18-11-2008 @ 11:03
Ποιητικό ΚΑΤΗΓΟΡΩ στο ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ του σήμερα
Αθανασία .....ένα μεγάλο και ταπεινό μπράβο από εμένα
kin
18-11-2008 @ 11:19
Αθανασία, σαφώς και ήταν σαφές πως δεν αναφερόσουν στα ζώα, αλλά σε ανθρώπους που τους κατέτασες στα ζώα, γι αυτό και η προσπάθεια μου να τα διαχωρίσω καθώς έχω ως στόχο το να βρω μέσα μου το ζώο που όλοι κάποτε είμαστε και το παίρνω προσωπικά που λες
::mad.:: όταν μου κατηγορείς το ζώο που έχω μέσα μου εξ αιτίας κάποιων οι οποίοι κάνουν ότι κάνουν ακριβώς επειδή έχουν σταματήσει να είναι ζώα.
::razz2.::
γιώργος εν πλω
18-11-2008 @ 11:37
ΈΛΑ ΣΥΝΤΣΙΡΚΟΤΙΣΣΑ
ΣΑΝ ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ...
Ρηχή καθήλωση... υψηλή πια τηλεθέαση
ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠ ΟΛΑ

poetryf
18-11-2008 @ 11:38
Kin ::mad.:: έτσι για να σε αντιγράψω! χιχι....
Ζώο και μάλιστα άγριο είμαι εγώ κυρίως όταν με βάζουν σε επίπλαστα κλουβιάαα.... Χιχιχιχι!
Καλησπέρα σε όλους και ευχαριστώ!
**Ηώς**
18-11-2008 @ 14:02
ΤΣΙΡΚΟ.......ΔΕΣ ΤΟ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ....ΠΑΙΧΝΙΔΙ......ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ!
ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ::theos.:: ::theos.:: ::up.::
Xωρολάτρης
18-11-2008 @ 14:10
Υπέροχο το τσίρκο σου Αθανασία μου!..Τόσο γεμάτο από εικόνες..τόσο πλήρες νοημάτων και μ έναν "ύστατο διαβάτη " να ναι πάντα εκει και να κοιτά συνέχεια κατά την μεριά μας κρατώντας αυτο που όλοι ποθούμε και χορεύουμε.....Υπέροχο!
Ελένη Σ.
19-11-2008 @ 01:07
Πάντα μες στη σοφία, πάντα μες την αλήθεια…και ναι, ποιος θα σκοτώσει αυτό τον ύστατο διαβάτη που επιμένει να μιλάει για αγάπη; Κρότος ακούγεται…κρότος περνάει…μα εσύ να επιμένεις να μιλάς, με της ψυχής τις λέξεις…και να το ξέρεις πως μ’ αυτές, κάποτε θε να φέξει!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο