| |
Γι'όσα δεν πρόλαβα να πω απλά γιατί θαρρούσα,
πως πάντοτε το αύριο για μας θα ξημερώνει
και πως το φως τα μάτια σου πάντα θα ανταμώνει,
χίλιες συγγνώμες θα'θελα τώρα να σου ζητούσα..
Μα αυτά τα μάτια νύχτωσαν και δεν θα ξαναδώ,
το χρώμα και τη φλόγα τους όταν με αντικρύζαν,
τα παθιασμένα σου φιλιά τα χείλη που δροσίζαν,
ποτέ πάλι αγάπη μου δεν θα ξαναγευτώ..
Έφυγες τα χαράματα κι η γη πια δε γυρίζει,
σταμάτησαν των ρολογιών οι δείχτες να χτυπούν
η πόλη αθόρυβα θρηνεί, φωνές πια δεν ηχούν
κι η λεμονιά στον κήπο σου μαραίνεται, σαπίζει..
΄Ηθελα τόσα να σου πω, μα τώρα ποια η ουσία
κλείνω τα μάτια να σε βρω στου ονείρου το ταξίδι,
ξέρω πως ήδη έγινες του ουρανού στολίδι
και την πορεία σου τραβάς για την αθανασία..
Για τον Νάσο.
Θα μας λείψεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
