| |
Στον αόρατο ιστό
της αγάπης
ακούμπησα το βλέμμα
της έλξης
απάλυνα
την εξορία της μοναξιάς
με τη θεραπεία της αγκαλιάς.
Στην αδυναμία του μυαλού
ύφανα την ύπαρξή μου
στα χρώματα της θλίψης
ανακάλυψα τη δίνη
ανέσυρα τη νοσταλγία
στα σεντούκια της ισορροπίας.
Αγγιξα με τα σχοινιά
της ουτοπίας
τα χάδια της αβύσσου
άφησα το κρασί να ρέει
στα μονοπάτια της προσδοκίας.
Τρύπωσα στο γυμνό το δέρμα
ν' αντικρίσω τη νιότη της νύχτας
περίφραξα φεγγίτες
καθάρισα παγίδες
από τις χαμένες παρτίδες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
