Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γονδολέρηδες τ'ονείρου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130710 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γονδολέρηδες τ'ονείρου
 
Θα γονατίσει το φεγγάρι δυο στιγμές
δυο γονδολέρηδες εμείς θα’μαστε έντος του’
θα κολυμπάμε σαν αστέρια του φωτός του
κι ίσως σαν Ήλιοι που διψάσαν σκοτεινιές.

Θα καταπιούμε σα μαγνήτες του τη ψύχρα
με τις πνοές μας όλη η γη θα ζεσταθεί
θα μοιάζει ο κόσμος μας σχοίνι που θα λυθεί
για να γλιστρίσουμε σ’ερωτική τσουλήθρα.

Από τη λίμνη της νυχτός θε’να προβάλει
χρυσή ακτίνα το φιλί που θα κοπεί
σε δύο στόματα με μια γυμνή σιωπή
που θα μοιράζονται την ίδια τους τη ζάλη.

Θ’ανάψει η ίριδα το νέρινο κερί
σ’ένα σου βλέμμα τόσο γνώριμο μα ξένο
μέσα σου θα’μαι και μαζί σου θ’ανασαίνω
πνοές φωτιάς κι ας είν’η αγάπη μας υγρή.

Χάρτινοι θα’ναι οι πλανήτες θα καούνε
κι ίσως τους σώσουμε μ’ηδονική βροχή
πριν να προλάβουμε να αλλάξουμε εποχή
θα’χουμε φτάσει στην αγάπη να βραχούμε.

Θα παρατήσουμε στην άκρη τα κουπιά
θα χαιρετίσουμε τα πλήθη τους πλανήτες
εμείς του σύμπαντος οι γνώριμοι αλήτες
που τώρα αλλάξαμε στα βλέμματα σκοπιά.

Έτσι κι εσύ θα κατεβείς απ’το φεγγάρι
έτσι κι εγώ θα γίνω κόκκινη απειλή...
Το τελευταίο μας θα δώσουμε φιλί
κι αν θέλει τ’όνειρο ξανά ας μας σαλπάρει...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 7
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Φαντασίας
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

poetryf
 
το κορίτσι του Μαι
22-11-2008 @ 14:54
"πνοές φωτιάς κι ας είν’η αγάπη μας υγρή
Χάρτινοι θα’ναι οι πλανήτες θα καούνε
Θα παρατήσουμε στην άκρη τα κουπιά
θα’χουμε φτάσει στην αγάπη να βραχούμε..."
ωραίοι γονδολέρηδες!!


TarTears
22-11-2008 @ 17:07
Το τελευταίο μας θα δώσουμε φιλί
κι αν θέλει τ’όνειρο ξανά ας μας σαλπάρει...

pou na nai oi gondolierides autoi..

::smile.::
swordfish
23-11-2008 @ 00:37
Εξαίρετο!!!!! ::yes.:: ::up.::
Άθη Λ.
23-11-2008 @ 00:38
Μπράβο σου Αθανασία μου.. με συνεπήρε... ::love.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
23-11-2008 @ 01:37
Σαν μαγικό ταξίδι!!! Υπέροχη!! ::hug.:: ::kiss.::
Φαληρέας
23-11-2008 @ 01:38
::theos.:: ::love.:: ::hug.::
φραγκοσυριανος
23-11-2008 @ 02:12
Από τη λίμνη της νυχτός θε’να προβάλει
χρυσή ακτίνα το φιλί που θα κοπεί::4141-4460-4986.::
σε δύο στόματα με μια γυμνή σιωπή
που θα μοιράζονται την ίδια τους τη ζάλη.::4141-4460-4986.::

Θ’ανάψει η ίριδα το νέρινο κερί
σ’ένα σου βλέμμα τόσο γνώριμο μα ξένο
μέσα σου θα’μαι και μαζί σου θ’ανασαίνω::4141-4460-4986.::
πνοές φωτιάς κι ας είν’η αγάπη μας υγρή.

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ... ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
νετη541
23-11-2008 @ 02:21
....απαπααα!!!....κάνεις ζημιές, να το ξέρεις!!!..... ::hug.::
rock sugar
23-11-2008 @ 02:25
τι γράφεις ψυχή μου όμορφη !!!! πες μου τι.... ::hug.:: ::love.::
double_threat
23-11-2008 @ 02:33
::angel.::
Καλή σου μέρα
Ιππαρχος
23-11-2008 @ 04:23
αγαπημένο ασφαλώς!
mychoco
23-11-2008 @ 06:40
Μαγευτικό!!!!!
::love.:: ::hug.:: ::up.::
dimvel
23-11-2008 @ 06:49
Για σένα άγνωστη , γνωστή…

…εγώ όμως τώρα προσπερνώ τη λέξη Αθανασία
ακούγεται ίσως αγενές , ωστόσο σημασία
θα δώσω στο επώνυμο , με μια μικρή αλλαγή…
αυτό το «ου» , το κάνω «ε» , δεν είναι δα σφαγή…

Κι αν είναι ανορθόγραφο δεν παύει να ευωδιάζει
όλο μικρά , διακριτικά , ανθάκια τα μοιράζει
Σε βάζο δεν βολεύονται , ελεύθερα πετάνε
το άρωμα σκορπίζουνε , διαβάτες να μεθάνε
σιωπη
23-11-2008 @ 06:59
Έτσι κι εσύ θα κατεβείς απ’το φεγγάρι
έτσι κι εγώ θα γίνω κόκκινη απειλή...
Το τελευταίο μας θα δώσουμε φιλί
κι αν θέλει τ’όνειρο ξανά ας μας σαλπάρει...

::up.:: ::up.:: ::up.::
Ελένη Σ.
23-11-2008 @ 07:56
Μόνο το ότι αφήνεσαι στο όνειρο, αυτόματα αυτό πνέει μιαν αισιοδοξία! Ολόκληρο εξαιρετικό, πώς αλλιώς δηλ. θα ήτανε????
**Ηώς**
23-11-2008 @ 07:57
::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
TAS
23-11-2008 @ 08:26
ώστε πιστεύεις πως είναι σωτηρία η "ηδονική βροχή" ; .... ::wink.::
::1326.::
Nefeligeretis
23-11-2008 @ 09:16
Ποίημα του ονείρου!
::hug.::
*pipi*
23-11-2008 @ 09:35
πανέμορφο... ::yes.::
utterly sweet
23-11-2008 @ 11:14
Είσαι η αγαπημένη μου ποιήτρια το ξέρεις?...δεν πειράζει εγώ θα το πω άλλη μια φορά... ::hug.::
Celestia
23-11-2008 @ 15:24
Κι εγω σαλπαρω με την γονδολα σου!!!!!!!!!!!!
Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μοιάζω μ'εσένα
24-11-2008 @ 04:33
Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια .
Κάποια απο αυτά με συγκίνησαν ιδιαιτέρως.
Ευχαριστώ που με κάνετε να μπορώ ακόμα να αισθανθώ
αυτό το όμορφο συναίσθημα που βρισκεται προς εξάλειψη.
Καλό μεσημέρι να έχουμε ::love.::
Μελής
29-11-2008 @ 08:24
Θα γονατίσει το φεγγάρι δυο στιγμές
δυο γονδολέρηδες εμείς θα’μαστε έντος του’
θα κολυμπάμε σαν αστέρια του φωτός του
κι ίσως σαν Ήλιοι που διψάσαν σκοτεινιές.

Θα καταπιούμε σα μαγνήτες του τη ψύχρα
με τις πνοές μας όλη η γη θα ζεσταθεί
θα μοιάζει ο κόσμος μας σχοίνι που θα λυθεί
για να γλιστρίσουμε σ’ερωτική τσουλήθρα.

Από τη λίμνη της νυχτός θε’να προβάλει
χρυσή ακτίνα το φιλί που θα κοπεί
σε δύο στόματα με μια γυμνή σιωπή
που θα μοιράζονται την ίδια τους τη ζάλη.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο