Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αδιάφορες Ηδονές
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130704 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αδιάφορες Ηδονές
 
Σε σένα γράφω, θεά σκληρή..
Τις νύχτες που στοιχειώνεις με την θλίψη..
Εκείνη που ζητάω, μακρινή..
Που ευχήθηκα ποτέ να μη μου λείψει..

Ψάχνει για πιόνια το μυαλό..
Θέλει ένα μέρος της καρδιάς μου να νεκρώσει..
Είναι αυτό που ζήτησα εγώ..
Ότι προλάβει ο προστάτης μου να σώσει..

Σαν όπιο η αδιάφορη ηδονή..
Άχρηστη την εικόνα σου να σβήσει..
Σαν ένας σκύλος σε κελί..
Την διώχνω πριν προλάβει να βοηθήσει..

Χαμένος σε ένα όνειρο αδρό..
Σαν εθισμένος στην γλυκήτερη την πίκρα..
Σε δρόμο που τελειώνει σε γκρεμό..
Σε τι μαρτύριο την λύτρωση μου βρήκα;

Περίεργος το θέατρο να δω..
Που έχει ένα τέλος ενάντια σε μένα..
Με θέλει κάτω να πνιγώ..
Από αυλαία που την πρόσταξε η πένα..

Όσο το αίμα μου κοιτάζω..
Η σκέψη σου το κάνει πιο γλυκό..
Καταδίκη μάλλον δεν αλλάζω..
Και μες στο στήθος ελπίζω να χαθώ..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

One of the indifferent...
 
Αγνή
23-11-2008 @ 00:36
ποιός είναι ο προστάτης σου;
δεν το καταλαβαίνω γενικά
δεν πειράζει ε;
adespotoi
23-11-2008
::up.:: ::up.::
καλημέρα σου, ::smile.::
oneirodromio
23-11-2008 @ 01:04
Σε σένα γράφω, θεά σκληρή..
Τις νύχτες που στοιχειώνεις με την θλίψη..
Εκείνη που ζητάω, μακρινή..
Που ευχήθηκα ποτέ να μη μου λείψει..

Ανατριχιασα.. ::theos.::
poetryf
23-11-2008 @ 01:32
Έχει ωραίες εικόνες και δίνει συναίσθημα
όμως κάπως αόριστο το νόημα για τη δική μου αντίληψη.
Παράξενα όμορφο...
φραγκοσυριανος
23-11-2008 @ 02:08

Σαν όπιο η αδιάφορη ηδονή..
Άχρηστη την εικόνα σου να σβήσει..
Σαν ένας σκύλος σε κελί..
Την διώχνω πριν προλάβει να βοηθήσει..

Χαμένος σε ένα όνειρο αδρό..
Σαν εθισμένος στην γλυκήτερη την πίκρα..
Σε δρόμο που τελειώνει σε γκρεμό..
Σε τι μαρτύριο την λύτρωση μου βρήκα;

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
rock sugar
23-11-2008 @ 02:20
θα συμφωνήσω με Αθανασία... παράξενα όμορφο!!!! ::yes.:: ::hug.::
amykar
23-11-2008 @ 02:54
Πολύ καλό! ::up.::
mychoco
23-11-2008 @ 03:05
Περίεργος το θέατρο να δω..
Που έχει ένα τέλος ενάντια σε μένα..
Με θέλει κάτω να πνιγώ..
Από αυλαία που την πρόσταξε η πένα..


Πάρα πολύ όμορφο!!!!
::up.:: ::up.::
TAS
23-11-2008 @ 11:29
απίστευτος εσωτερικός μονόλογος...απίστευτος . .
thin_air
16-01-2009 @ 19:52
Αναρωτιέμαι αν αυτές οι ηδονές είναι όντως αδιάφορες.. Ακόμα κ έτσι πάντως αξίζουν αυτούς τους στίχους.. Κι αυτοί οι στίχοι κάτι παραπάνω από απλά αδιάφορες ηδονές..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο