Ζήνωνας
24-11-2008 @ 04:40 | Καλησπέρα Αθανασία μου.
Καταρχήν σ' ευχαριστώ πολύ!
Όσο αφορά το ποίημά σου, άφωνος για πολλοστή φορά... ΜΠΡΑΒΟ!! Χαίρομαι για σένα :ο)
Σαν κατακλείδα, θα κρατήσω το στίχο
"Πέφτω ελεύθερα στην πτώση των καιρών
και δεν θ’ανοίξει τ’αλεξίπτωτο το ξέρω..."
Μου άρεσε πάρα πολύ!
Να 'σαι πάντα καλά Αθανασία μου.
Καλό απόγευμα και ο Θεός μαζί σου! | |
Μοιάζω μ'εσένα
24-11-2008 @ 04:41 | Τις επομενες μέρες θα αραιώσουν οι δημιουργικές μου επιδόσεις αύρα μου... Αναγκαστικά δηλαδή, θα αρχίσω να διαβάζω , έπεται εξεταστική κι έχω και δυο μελέτες να παραδόσω. Οπότε ησύχασε ::wink.:: ::laugh.:: ::hug.:: | |
Ιππαρχος
24-11-2008 @ 04:46 | Μα το χαμόγελο πιο φρέσκο κι απ’το χτες
θα σου αφήσω σε μια ξύλινη κορνίζα...
Είσαι υπέροχη! | |
Φεγγαρόλυκος
24-11-2008 @ 04:47 | Υπέροχη γραφή οπως πάντα..... | |
Μοιάζω μ'εσένα
24-11-2008 @ 05:00 | Σκονάκια εγώ; μπα... έχω πολλά σκονάκια στον εγκέφαλο μου...
θα με ξεσκονίσεις; Χιχιχι! ::laugh.:: | |
adespotoi
24-11-2008 @ 05:14 | Ευτυχώς είσαι μορφωμένη κι όχι παρά..μορφωμένη.
όπως σου γουστάρει πάρτο.
μη πέσεις με τα μούτρα στο διάβασμα και σε χάσουμε κι ανησυχήσουμε. ::up.:: ::rock.:: ::smile.:: | |
Μοιάζω μ'εσένα
24-11-2008 @ 05:15 | Παντελή είσαι απίστευτος...!
Μην ανησυχείς , είμαι τύπος του "Παν μέτρον άριστον" ::rock.:: | |
MARGARITA
24-11-2008 @ 05:25 | καλή επιτυχία ::hug.:: | |
Ελένη Σ.
24-11-2008 @ 06:15 | Να διαβάσεις, μόνο μη μας ξεχάσεις...γιατί υπερέχεις, πώς να το κάνουμε??? Φιλιά Γιασεμούλα μου! | |
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
24-11-2008 @ 07:35 | Που στο καλό τη βρίσκεις τόση έμπνευση;;;; ::hug.::
http://www.youtube.com/watch?v=YxjF1s2T7GI
| |
peiraiotissa
24-11-2008 @ 07:54 | Θα’ναι η μοίρα μου φουστάνι που θα καις
γυμνή κι ανέκφραστη στον τοίχο Μόνα-Λίζα...
Τι επίλογος...άφωνη!!!!!!!!!!!!!!!!1 ::kiss.:: ::up.:: | |
Nefeligeretis
24-11-2008 @ 08:14 | Καλό κουράγιο Αθανασία, δεν σε φοβάμαι
θα διαπρέψεις και κεί, όπως και δω, όπως και όπου κι αν πας
είσαι από αυτούς που λέμε μπροστάρηδες!
::kiss.:: | |
ΑΝΤΗΣ
24-11-2008 @ 08:27 | μεγαλη οπως παντα | |
Celestia
24-11-2008 @ 08:57 | Απιστευτο!
Απιθανο!
Αψογο!
Τι αλλο να πω;
Σ'αγαπω γλυκεια μου Αθανασια!
Ευχομαι ο Θεος να σε εχει παντα καλα!!!!!!!!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |
**Ηώς**
24-11-2008 @ 09:31 | Θα’ναι η μοίρα μου φουστάνι που θα καις
γυμνή κι ανέκφραστη στον τοίχο Μόνα-Λίζα...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Helene52
24-11-2008 @ 13:06 | Έχει μια απίστευτη ησυχία όταν κλαις
στάζουν τα δάκρυα και πνίγουνε τις λέξεις’
ψάχνουν σωσίβια τα λόγια όταν τα λες
σε βράχια πιάνονται , εσύ για να τ’ αντέξεις.
Περιττεύουν οι λέξεις και απλά μπαίνουν !!!!!!!!!! και ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Xωρολάτρης
24-11-2008 @ 14:07 | Το ποίημα ειναι πολύ όμορφο και με πραγματικά μοναδικές εικόνες και σημεια Αθανασία μου..Είναι πολλά όμως..πάρα πολλά τα σημεια που αξίζει να σταθεί καποιος ..αυτο έχει σαν αποτελεσμα να χάνονται μερικά μέσα στην γραμμή της ματιάς που προχωρά πιο κάτω και δυσκολευουν τον αναγνώστη να του μεινει το πραγματικά αξιόλογο...
Εχω την εντύπωση ότι κάθε ποίημα περιστρέφεται γύρω από ένα το πολύ δύο κομβικά του σημεια.. ..Τις περισσότερες φορές δεν μας φανερώνονται από την αρχή αλλά στην πορεια ..Οταν τα τσακώσουμε όμως δεν πρέπει να το κουνήσουμε ρούπι από κει..Πρέπει να μαζέψουμε την τρεχάλα του νου μας και να επικεντρωθούμε με όλη μας την φροντίδα και τρυφεράδα πάνω σε αυτα, ώστε να τα αναδείξουμε όπως τους αξίζει αλλά και να νοηματοδοτήσουν ποιητικά το δημιουργημα μας..Αυτά βέβαια που σου λεω ειναι καθαρα προσωπική γνώμη Αθανασία μου και ουδόλως επηρεάζουν την οπωσδήποτε ομορφάδα του ποιήματος που μας χάρισες... | |
rock sugar
24-11-2008 @ 21:46 | όπως πάντα εκπληκτική!!!!!! πραγματικά με συγκινείς, καθημερινά!!!!!!! | |
 |
