| |
Μές τη βροχή
παίζει το φίλμ της νοσταλγίας
όπλο βουβό
της απόλυτης ελευθερίας.
Βλέπεις την αθωότητα
να τελειώνει κάποτε αργά
το φώς του καντηλιού
ανώδυνα να καίει
και τη νιότη
τόσο πρόωρα να γερνά.
Στον παράξενο κήπο
των απαγορευμένων αισθήσεων
τριγυρνάνε σκέψεις
νότες ποιητικές
στη φαντασία του προορισμού.
Μυστικοί συνδυασμοί
αιχμαλωτίζουν το άρωμα
της απόλυτης συγχώρεσης
στο θεραπευτικό αγκάλιασμα
σφραγίζεται με χάρη
το φιλί του θανάτου
καθρεφτίζονται
στο κερί του πελάγους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
