Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αντίλαλοι Φλεβάρη
 
Όλη η ζωή μου ένας θυμός
με πιάνει από τα μάτια
όλη η ζωή μου ένας καημός
και όνειρα κομμάτια

το φως μες τα παλάτια
για πάντα εγώ θα κυνηγώ
και πάλι δεμένος στα κατάρτια
περήφανες γοργόνες χεραιτώ

ηλιοβασίλεμα και σκόνη στην ακτή
και ταξιδιάρικα πουλιά στην κουπαστή
όλη η ζωή μου μια ιδιόμορφη σκηνή
σε μια παράσταση ανούσια, κωμική

σε μια παράσταση που βγάζει ευωδία
σαν να ομοιάζει και με αρχαία τραγωδία
όσα διαβάζουνε οι άλλοι στα βιβλία
μέσα στα μάτια τους τα βλέπω σαν κηδεία

αν η ψυχή υπάρχει στα αλήθεια
τι την κρατάει πάντοτε στα στήθια
και δεν πετάει όταν το βίωμα είναι χάλια,
μόνον ανοίγει σαν κινέζικη βεντάλια;

μάλλον τα άστρα μας φυλάξαν ένα κάτι
σαν μυστικό, σαν χιλιοφύλακτο σημάδι
πόσο διαφέρει ο αστός απ' τον εργάτη
όταν στη θάλασσα ψυχών λάχουν μοιράδι;

αυτά θα πω απόψε και θα κλείσω
αναλαμπές της μνήμης ή του χάους
ουδέν γνωρίζω, βεβαιότατα να ορίσω
και επιστρέφω εντός αιώνιου πελάους..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kapnosa-v-ainigma
18-02-2005
ουδέν γνωρίζω, βεβαιότατα να ορίσω...κι όμως σα να δωσες έναν ορισμό της ποίησης....αν η ψυχή υπάρχει στα αλήθεια/τι την κρατάει πάντοτε στα στήθια/και δεν πετάει όταν το βίωμα είναι χάλια,/μόνον ανοίγει σαν κινέζικη βεντάλια;.....
Τάκης
18-02-2005
καλά ρε συ...εδώ είσαι πάλι ξημερώματα;
annaΤi
21-02-2005
Ωραίο!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο