| |
Eκεί που είναι άνθρωποι
Τα μέρη είν’ ωραία
Kαι τα βουνά κι οι θάλασσες
Χρειάζονται παρέα…
Εκεί που λόγια ακούγονται
Και γέλια και ζωντάνια
Δροσίζονται με εφηβειάς νερό
Τα γέρικα πλατάνια…
Εκεί που φωνασκούν παιδιά
Ζωής χαρά ανθίζει
Βλασταίνουν τα ξερά κλαδιά
Η γης πανηγυρίζει…
Εκεί που σμίγουν δυο ματιές
Κι αγάπη ξεχειλίζουν
Χιμούν νερά στις ρεματιές
Και δάκρυα αναβλύζουν…
Εκεί που πάμε εγώ κι εσύ
Σαν ήλιος με φεγγάρι
Φορά το μαύρο θαλασσί
Και γίνονται ζευγάρι…
Εκεί που είναι όνειρα
Εκεί υπάρχει ελπίδα
Τα θέλω μας τα όμηρα
Αλλάζουνε σελίδα…
Εκεί που ξέρει ο άνθρωπος
Θεριά να μην φοβάται
Ο τρόμος είναι άγνωστος
Κι ο θάνατος κοιμάται…
27-11-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
