Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μοιραίες πτώσεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μοιραίες πτώσεις
 καλημέρα σε όλους... συγνώμη αν επαναλαμβάνομαι
 
Πολλές φορές στης μόνωσης την άγρια παγίδα
σαν να σαλεύει το μυαλό, σαν να νικά τον πόνο
και βρίσκομαι μια ολόχρυση φορώντας προσωπίδα
μαζί με εκείνους να πετώ που νίκησαν το χρόνο

βλέπω της Έλλης το κορμί ν’ αφήνεται σαν φύλλο
πάνω απ’ τα καταγάλανα ύδατα του Ελλησπόντου
κι ακούω να λέει: «τουλάχιστον προσπάθησα να φύγω»
λες κι είναι δυνατή η φυγή τ’ ανθρώπου απ’ το γραφτό του…

κι ακολουθώ τον Ίκαρο στην πτήση του θανάτου
να λέει: «Ικάριο δέξου με στο γαλανό σου βάθος
απ’ ότι χρόνια μ’ έδενε στα στέρεα του χωμάτου
ξέφυγα, κι ας με τη ζωή πληρώνω αυτό το λάθος»

βουίζει προς τη θάλασσα ως ρέει ο πυριφλεγέθων
και με το βλέμμα ακολουθώ μι’ ακόμη εφήβου πτώση
νεύμα μου κάνει από ψηλά ως φλέγεται ο Φαέθων
«να σ’ είχα πρώτα» , μουρμουρά, «ολόστερνή μου γνώση»

μοιραίες πτώσεις… που έβαψαν με κόκκινο τους μύθους
έρχονται και ξανάρχονται, και λέω με το μυαλό μου:
«ας ήταν να ‘πεφτα βαθιά στο βάθος της αβύσσου
να αγγίξω μόνο, ας πρόφταινα, κι εγώ τον ουρανό μου»


---------------------------------------------------------------
* ένας από τους ποταμούς του Άδη


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Spartinos
03-12-2008 @ 01:37
κι ακολουθώ τον Ίκαρο στην πτήση του θανάτου
να λέει: «Ικάριο δέξου με στο γαλανό σου βάθος
απ’ ότι χρόνια μ’ έδενε στα στέρεα του χωμάτου
ξέφυγα, κι ας με τη ζωή πληρώνω αυτό το λάθος»
Καταπληκτικο!!!
Χρηστο καλημερα
Lambito
03-12-2008 @ 01:43
::up.:: ::theos.::

θα τον δεις τον ουρανό σου,αν όχι όλο ,ένα κομμάτι του...κι απ'αυτό μπορεί... να ταξιδέψεις στο άπειρο.
neyro
03-12-2008 @ 02:08
δεν μπορώ να ξεχωρήσω κάτι ....υπέροχο ::up.::
mantinada
03-12-2008 @ 04:53
μοιραίες πτώσεις… που έβαψαν με κόκκινο τους μύθους
έρχονται και ξανάρχονται, και λέω με το μυαλό μου:
«ας ήταν να ‘πεφτα κι εγώ στο βάθος της αβύσσου
μα ας πρόφταινα τουλάχιστον να δω τον ουρανό μου»

Καλό μεσημέρι!
sweet kitty
03-12-2008 @ 06:47
υπέροχο.......... ::up.:: ::up.::
justawoman
03-12-2008 @ 11:47
Εγώ πάλι νομίζω πως τιμάς επάξια το κομμάτι ουρανού που σου αναλογεί ::smile.::
TAS
03-12-2008 @ 14:40
με ην just, απόλυτα, όμως . .
flwredia
22-04-2010 @ 09:38
«ας ήταν να ‘πεφτα κι εγώ στο βάθος της αβύσσου
μα ας πρόφταινα τουλάχιστον να δω τον ουρανό μου»




::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο