Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έτσι άπλα, αγνά, τρυφερά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269491 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έτσι άπλα, αγνά, τρυφερά
 Λείπει το βλέμμα σου, απ της αυγής τα χρώματα....
 
Σε είδα εκεί να στέκεσαι

στα μάτια σου μια θλίψη,

αργότερα κατάλαβα

πως κάτι σου χε λείψει.



Στου νού μου την εικόνα εσύ

ησουν σαν ένα χρώμα,

από αυτά που δίνουνε

ζωή στο άδειο σώμα.



Σαν σε πλησίασα σιγά

μες την ψυχή τραγούδια,

μα εσύ στα χέρια έκρυβες

δυό κόκκινα λουλούδια.



Ήρθες και ήσουν άνεμος

μες τα ξανθά μαλλιά μου,

και ολοένα γέμιζες

με ζέστη την καρδιά μου.



Δεν ζήτησες, δεν έδωσα

μα ήταν σαν να πήρες,

αργότερα κατάλαβα

πως ένωνες τις μοίρες.



Οι δρόμοι σου για μένανε

σαν ξένα ήταν σοκάκια,

μα μέσα μου μια φωνή

ψιθύριζε, περπάτα



Μου έδειχνες πως η ζωή

δεν είναι σαν εκείνη,

που έζησα και ήρθα εγώ

μ'ότι είχε απομείνει



Θυμάμαι τόσα πράγματα

νιώθω πολύ τον πόνο,

σαν σκέφτομαι πώς άδικα

σ 'έχασα μες τον χρόνο



Μ' έκλεινες μες τα χέρια σου

τίποτα να μην πάθω,

και προσπαθούσες το κακό

ποτέ να μην το μάθω



Ίσως μπορέσω κάποτε

να σου ανταποδώσω,

την τρυφερή σου αγκαλιά

που θέλω να' χω τόσο



Γιατί εσύ για μένανε

ήσουν ο άγγελός μου,

που άναβες σαν έσβηνε

μες την ψυχή το φως μου.



Όπου κι αν πας όπου διαβείς

θέλω να με θυμάσαι,

για τον χαμό τον άδικο

ποτέ να μην λυπάσαι



Σε όποια νυχτιά και αν ξεχαστείς

όπου και να κουρνιάσεις,

τα λόγια της αγάπης μας

ποτέ μην τα ξεχάσεις.



Και αν ένα βράδυ σκοτεινό

νιώσεις κρύο τ' αγέρι

πλάγιασε να ξεκουραστείς,

μα άπλωσε το χέρι.



Γιατί η αγάπη, αγάπη μου

ποτέ δεν θα πεθάνει.

Θα ανθίζει κάθε άνοιξη

καθώς ο ήλιος φτάνει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

είμαι ένας ήχος, που ζεί στην σιωπή....
 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-12-2008 @ 03:46
Δεν ζήτησες, δεν έδωσα

μα ήταν σαν να πήρες,

αργότερα κατάλαβα

πως ένωνες τις μοίρες.
::up.:: ::up.:: ::up.::
Τιποτα δεν παει χαμενο......
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-12-2008 @ 03:55
Μηπως το μονο δικο μας ειναι οτι εχουμε χασει?
Ποσες και ποσες αποριες......
Xenia1712
03-12-2008 @ 04:05
Ίσως θεωρούμε δικό μας ότι έχουμε χάσει…
Αν ήταν δικό μας θα το χάναμε άραγε;;;

Ή μήπως απλά εκείνο δεν ήταν στο χέρι κανενός
και δεν το ξέραμε;;;
::wink.::
mantinada
03-12-2008 @ 04:13
Μπράβο Ξένια μου,
πολύ όμορφα μου πέρασες τις εικόνες σου...
Καλό μεσημέρι!
iokasth
03-12-2008 @ 04:17
Ετσι απλά, αγνά, και τρυφερα Εγραψες!!!!
Kai αν ενα βραδυ σκοτεινό
νιώσεις κρύο τ΄αγέρι
πλάγιασε να ξεκουραστείς,
μα άπλωσε το χέρι.
Μπράβο!
Ν.
Helene52
03-12-2008 @ 04:19
Σε όποια νυχτιά και αν ξεχαστείς
όπου και να κουρνιάσεις,
τα λόγια της αγάπης μας
ποτέ μην τα ξεχάσεις.

Πανέμορφο !!!! Μπράβο σου
::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-12-2008 @ 04:19
Δεν εχουμε τιποτα δικο μαςτελικα , μονο που καποια
πραγματα προσπαθησαμε να τα κρατησουμε
Xenia1712
03-12-2008 @ 04:25
μια απλή, αγνή, τρυφερή ::hug.:: για όλους εσάς....

Σας ευχαριστώ.....
Rannia . k
03-12-2008 @ 06:24
Πολύ ωραίο!!!
ΜΠΡΑΒΟ ::hug.::
peiraiotissa
03-12-2008 @ 07:03
Κι εμένα μ΄έρεσε....αν και πολύ μεγάλο!!!!!!!!!!! ::kiss.::
sweet kitty
03-12-2008 @ 07:15
Γιατί η αγάπη, αγάπη μου
ποτέ δεν θα πεθάνει.
Θα ανθίζει κάθε άνοιξη
καθώς ο ήλιος φτάνει.

όντως πολύ μεγάλο,αλλά καταπληκτικό!!!!!
πολύ τρυφερό...
::hug.::
rosestar
03-12-2008 @ 12:41
ρομαντικό ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο