Θαλπωρή
07-12-2008 @ 02:10 | Καλημέρα Ρανάκι....
Τούτα κρατώ...
"Πληγή ο έρωτάς σου που θα κλείσω
τ΄απόμακρο σου βλέμμα θα μισήσω
τη δύναμη θα βρω να προχωρήσω
και κάποτε κι εγώ θα ξαναζήσω
Πληγή ο έρωτάς σου που θα κλείσω
στ' ορκίζομαι μια μέρα θα σε σβήσω"
Και σου λεώ πως και μόνο με το ξαλάφρωμα με το να ξεσπάς σε στίχους θα τα καταφέρεις....(εύχομαι να μην είναι βιωματικό όμως...)
Πάντως εγώ το χρειάζομαι και το κρατώ...Φιλιά! | |
Rannia . k
07-12-2008 @ 03:43 | Ευτυχώς δεν είναι βιωματικό Λία μου
Για όλους όσους προσπαθούν όμως να ξεχάσουν
η ποίηση είναι το καλύτερο φάρμακο | |
gianisa
07-12-2008 @ 03:48 | Ο ερωτάς σου μιά απάτη
κι εγώ διψώ γιά την αγάπη
πού θα γεμίσει το κενό
::up.:: ::rock.:: ::up.:: | |
Θαλπωρή
07-12-2008 @ 04:14 | Αυτό που είπες μόλις ήταν σοφό!!!
Δε βλέπεις τί γράφω;Ξέσπασμα....
Ποίηση είναι το ξέπλυμα της ψυχής μας.... ::hug.:: | |
Helene52
07-12-2008 @ 07:07 | Ο ερωτάς σου μιά απάτη
κι εγώ διψώ γιά την αγάπη
πού θα γεμίσει το κενό
Υπέροχο !!!!!
Μπράβο Ράνια ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | |
Rannia . k
07-12-2008 @ 07:14 | Ευχαριστώ για το σχόλιο Ελένη
Καλησπέρα από Κύπρο ::xmas.:: | |
petrwnas
07-12-2008 @ 08:11 | Έφυγες χθες, μέσα στην νύχτα
Και πήρες ότι είχα, μέσα στην ζωή μου
Κάρφωσες το μαχαίρι σου, στα στήθια
Ξερίζωσες αυτήν ακόμη, την ψυχή μου
Και όταν μου ανοίξουν, το κορμί
Τότε θα δουν τα όνειρα, σπασμένα
Θα πουν πως είσαι η αιτία μου
ότι ποτέ σου δεν αγάπησες, εμένα
Και έδωσα, ότι κιαν είχα
Και εσύ μου χάρισες, πόνο στο κορμί μου
για μένα η τελευταία, η νύχτα
Μ’ ένα μαχαίρι, καρφωμένο, στην ψυχή μου
Και όταν μου ανοίξουν, το κορμί
Τότε θα δουν όλα τα όνειρα, σπασμένα
Θα πουν πως είσαι η αιτία μου
Και τι ποινή θα δώσουν, πια σε εσένα
| |
petrwnas
07-12-2008 @ 08:12 |
Ο έρωτάς σου ένας πόνος
κι εγώ προσμένω ναν' ο χρόνος
της λησμονιάς το γιατρικό
καλησπερα Ρανια υπεροχο | |
αισχυ(λος)
07-12-2008 @ 13:35 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
