| |
[I][B]Δε θυμάμαι το όνομα σου, πες μου αν θέλεις πως σε λεν’
μια αρπαχτή θα ‘σουν για μένα, μια γυναίκα του μηδέν
Μια στιγμή δίχως αξία, σαν μια εφήμερη βράδια
από εκείνες που πεθαίνουν, το πρωί με μια μάτια
Τέτοια λόγια ψιθυρίζω, κάθε τόσο στην καρδιά
κάνω πρόβα και ελπίζω, να στα πω κάποια φορά
Δώσ’ μου δύναμη Θεέ μου, αν την δω ποτέ ξανά
την αυλαία μας να ρίξω, με επίλογο φωτιά
Δεν θυμάμαι δε σε ξέρω, μάλλον θα χα πιει πολύ
όμως τώρα που σε βλέπω, είμαι σίγουρος μου αρκεί
Δεν υπάρχει μια στο τόσο, κάτι να έγινε με εμάς
ξέρω της καρδιάς το γούστο, σε λάθος άνθρωπο μιλάς[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
