| |
Οι άγγελοι πεθαίνουνε πετώντας,
και μες στην άβυσσο του νού κατρακυλούν.
Τον ήχο του θανάτου υμνούν και τραγουδώντας,
στη νύχτα χάνονται,στο σκότος τ'ουρανού!
Οι άγγελοι πεθαίνουν στον αέρα,
σαν η καρδιά ενός παιδιού αρνείται να χτυπά...
νύχτες αφέγγαρες που αργεί να 'ρθεί η μέρα,
πέφτουν τα άστρα και η θάλασσα σιωπά!
Οι άγγελοι παλεύουν μες στη νύχτα
και καθρεφτίζονται στα μάτια αγνής ψυχής.
Τα ολόφωτα φτερά τους μες στη ψύχρα,
τον θάνατο ζητούν στα χνάρια της ζωής.
Αθάνατες μορφές που ολόγυρα πετάνε,
στ'αθώα μάτια μόνο φλέγονται και ζούν.
Και σαν φοβόμαστε το χέρι μας κρατάνε,
μα σαν θα φύγουμε,κι εκείνα θα χαθούν.
Αλύγιστες ψυχές που κλαίνε σαν πονάμε
που μας γιατρεύουν σαν πληγώνει η μοναξιά.
Θεόπνευστες μορφές που ξέρουν ν'αγαπάνε
και που θα σβήσουν σαν θα σβήσει μια καρδιά!!
Ο άγγελος του Αλέξη,έσβησε μαζί του
και ταξιδεύει για του χάρου την αυλή...
και σαν η σφαίρα τρύπησε το παιδικό κορμί του,
σαν χείμαρος ξέσπασε των μαθητών η οργή!
Πετώντας χάθηκε μάνα ο Αλέξης,
σαν άγγελος,σαν ήρωας τρανός.
Τον πόνο του θανάτου πώς ν'αντέξεις!
Απόψε που δακρίζει κι ο Θεός!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
