Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γιά τον Αλέξη με αγάπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130460 Τραγούδια, 269383 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γιά τον Αλέξη με αγάπη
 Αυτό το ποίημα μού το έστειλε να σας το ποστάρω μιά δεκατετράχρονη κοπελίτσα που επιθυμεί να μείνει ανώνυμη. Σ' ευχαριστώ.
 
Ταξιδεύω με τον ήλιο
κι ας μην είμαι πιά εδώ
ταξιδεύω με τον ήλιο
αχ ψυχούλα μου πόσο σ' αγαπώ.

Ταξιδεύω με τον ήλιο
τριαντάφυλλο λευκό
ταξιδεύω με τον ήλιο
την σκέψη σου ευγνωμωνώ.

Ταξιδεύω με τον ήλιο
αν και παιδί
έχω από σένα άλλον προορισμό
ταξιδεύω με τον ήλιο
το τελευταίο μου ταξίδι
αντίο κι ευχαριστώ.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 28
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σε κάθε στίχο μου υπάρχει ένας σκύλος ♥...
 
**Ηώς**
08-12-2008 @ 23:42
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΑΓΝΗ!
Αγνή
08-12-2008 @ 23:52
Καλημέρα σου **Ηώς**!
Παρακαλώ, απευθυνθείτε σε κείνη σήμερα.
::hug.::
agrafos
09-12-2008 @ 00:11
poso ...καιει αυτος ο Ηλιος
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
09-12-2008 @ 00:17
Καλοτάξιδι να είναι....::1481.::
Κακτίνα
09-12-2008 @ 00:24
αν και παιδί
έχω από σένα άλλον προορισμό...!!!!Μπράβο στην μικρή ποιήτρια
Ιχνηλάτης
09-12-2008 @ 00:57
Ημέρα πένθους η σημερινή.
Ημέρα περισυλογής.
Για τον χαμό του Αλέξη.
Για τα χτυπήματα, που δέχεται η νεολαία, η παιδεία, ο λαός!
Αλλά υπάρχει ελπίδα!
Πάντα θα υπάρχει, όταν 14χρονα κορίτσια γράφουν έτσι
και 16χρονα παιδιά, προτάσουν τα στήθη τους
στους πάνοπλους Ανίβες.
Ας αίσαι καλά γνωστή- άγνωστη 14 χρονη κοπέλα, για την ελπίδα που μας χαρίζεις απλόχερα!
Όλους εμάς της "κοινωνίας", που την κάναμε σαν τα μουτρα μας.
'Ισως δεν μας αξίζει τόση ελπίδα και τόση αγάπη.
Xωρολάτρης
09-12-2008 @ 01:11
Η μικρή σου και μικρή μας φίλη Αγνή ,μπόρεσε να αποδώσει πραγματικά με μοναδικό τρόπο τις σκέψεις και τα συναισθήματα της για τον χαμό του Αλέξη..Νομίζω ότι μόνο ένας συνομήλικος του έχει το καθαρό δικαίωμα να μιλήσει στα ίσια και ζωντανά για κεινον...όλοι οι υπόλοιποι μεγάλοι που κοβόμαστε και χτυπιόμαστε, είμαστε κάμποσες φορές ψευτες και υποκριτές όταν μιλάμε με τόση ένταση για πράγματα που έχουμε ήδη τους μηχανισμούς έτοιμους μέσα μας να τα ξεπεράσουμε..Πονάμε ασφαλώς..ναι..λυπόμαστε όλοι..και πολύ μάλιστα..αλλά δεν θα μείνει το στίγμα μέσα μας με την μορφή που θα μείνει σε ένα δεκατατεράχρονο κορίτσι σαν κι αυτό, που νοιώθει την ανάγκη να μιλήσει σε αυτον τον άγνωστο φίλο της που έφυγε, με λέξεις που με πολύ κόπο μπορουν κάπως να αποκοπούν απο τον Ηλιο και το Ταξίδι του μεσα σ΄ αυτον..Σιωπώ και συμμερίζομαι..όσο μπορώ την διάσταση τούτη σου μικρή μου ομορφιά!
swordfish
09-12-2008 @ 01:24
Πολύ τρυφερό από μια τρυφερή ψυχή, της εύχομαι να παραμείνει τρυφερή και ευαίσθητη σε όλη της τη ζωή!!!!!
LADY KALAS
09-12-2008 @ 01:26
Ο Θανατος του Αλεξη μας αγγιξε ολους πολυ.Βουβο ηταν το σχολειο μας,ολα τα ματια σκοτεινα κι ολοι μιλουσαμε για κεινο το παιδι που πεθανε τοσο αδικα,στην πιο αγνη και τρυφερη του ηλικια.Ηταν ενας απο μας,λεμε.Ενα παιδι ηταν μοναχα...Ως που θα φτασει αυτο το μισος?Ακομα και τα παιδια χτυπανε?Δεν συμφωνουμε με την καταστροφη των πολεων και των περιουσιων των ανθρωπων(ελεος,αυτα ειναι αδικιολογητα πραγματα.Οι ανθρωποι δουλευουν μια ζωη για να τα αποκτησουν αυτα.Και τωρα ποιος θα τα πληρωσει?Το κρατος?Μα δεν υπαρχει κρατος!! ::no.:: )Αλλα η οργη μας ειναι δικιολογημενη.Δεν λεω να αντιδρασουμε με αυτον τον τροπο...αλλα ηταν ενας απο μας.
Με αγγιξε πολυ το ποιημα της μικρης.Μπραβο σου Αγνη που το δημοσιευσες.Εκφραζει τα εντονα συναισθηματα που νιωθουμε ολοι οι μαθητες τωρα...Κι ας μη γνωριζαμε τον Αλεξη...
Καλο ταξιδι φιλε... ::cry.::
CHRISTOS P
09-12-2008 @ 01:56
Οι αγνές ψυχούλες μιλούν με λόγια ξάστερα... Μπράβο της !
montekristo
09-12-2008 @ 03:01
http://2.bp.blogspot.com/_Jtxb9AL8XfY/ST25XsE0ttI/AAAAAAAAHGg/KSPn3HQp_fk/s1600-h/14.jpg

http://www.zougla.gr/news/data/upimages/dimitra/gymnoi-nea34oinbf.gif

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/capt.b1a4606e81f3478a88497e3f777bd140.greece_riots_xdm125.jpg
isidora
09-12-2008 @ 05:48
Oι μικροί φίλοι διδάσκουν με την καθαρή τους ματιά εμας σε πονηρούς καιρούς
Γιώργος Θαλάσσης
09-12-2008 @ 05:58
αυτα τα παιδια ριχνουν φως στα σκοταδια μας
κρατανε την ελπιδα ζωντανη
χάρης ο κύπριος
09-12-2008 @ 08:10
μόνο τα παιδιά βλέπουν τον ήλιο
σε μια πόλη γεμάτη σύννεφα.
φίλη της Αγνής, του Αλέξη και δική μας
Μπράβο σου ! ! !
αισχυ(λος)
09-12-2008 @ 09:08
::yes.::
Ιππαρχος
09-12-2008 @ 12:38
Υπάρχει μέλλον....
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-12-2008 @ 12:31
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Ekdotis
11-12-2008 @ 15:26
Μπράβο Αγνή μας κάνεις περήφανους!

Με την ευκαιρία θεωρώ πολύ κατάλληλο τον χώρο για να ενημερώσω για μια δική μου πρωτοβουλία.

Μετά το πρώτο σοκ, για το χαμό ενός νέου ανθρώπου σε μία ηλικία που μόνο όνειρα θα μπορούσε να έχει για τη ζωή του. Μετά από 5 μέρες οργής από μια πόλη που τρώει τις σάρκες τις. Έρχεται η ώρα του θρήνου που συγκροτούμε τη σκέψη μας και συνειδητοποιούμε πως μόνο μια μαγική σφαίρα έχει την δύναμη να πληγώσει τόσες πολλές καρδιές ανθρώπων. Ο άνθρωπος από την φύση του έχει την ικανότητα στις δύσκολες στιγμές να βρίσκει τρόπους για να απαλύνει τον πόνο του. Ένας από τους τρόπους αυτούς είναι η γραφή. Έχουμε δει πολλές φορές ποιηματάκια σε ένα μικρό χαρτί – ορισμένες φορές και πρόχειρα κομμένο – να γράφουν τις σκέψεις του δημιουργού τους για κάτι που τον έχει συγκλονίσει. Χαρτάκια που τις περισσότερες φορές είναι ανώνυμα ή με ψευδώνυμο γιατί δεν έχει σημασία ποιος το έγραψε αλλά το περιεχόμενο τους. Κολλημένα με ένα σελοτέιπ, σε τοίχους, κολώνες, δίπλα στα άνθη που δείχνουν το σημείο που χάθηκε ένας άνθρωπος. Δυστυχώς πάντα αυτά τα ποιήματα χάνονται, ξεθωριάζουν, τα παίρνει ο αέρας, ή πετιόνται μαζί με τα άνθη που έχουν ξεραθεί. Όχι δεν είναι δυνατόν τα ποιήματα για τον Αλέξη.
Σήμερα μετά από 5 μέρες από τον άδικο χαμό του, άνοιξα την ελεύθερη φωνή της Αθήνας (Athens Voice), έπεσε εντελώς τυχαία στα χέρια μου. Σε ένα σαλόνι της έχει μια εικόνα από ένα κεντρικό δρόμο της Αθήνας νύχτα γεμάτο φωτιές, στην άκρη της φωτογραφίας ένα ποίημα:

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ

Ένα τραγούδι απόψε γράφω για να πω
Για όσα η καρδιά μου δεν αντέχει
Θ’ ανατινάξω αυτό το κάστρο και θα βγω
Δικό τους είναι το παιχνίδι, δεν μ’ αρέσει

Είναι λαγνεία, απληστία, δολοφονία
Δεν επιτρέπεται καμιά διαφωνία
Οι «ευεργέτες» μας δεν έχουνε παιδεία
Σαν μαριονέτες φλυαρούν, χωρίς ουσία

Μα έχουν μάτια σκοτεινά και λέπια κρύα
Απλοί κομπάρσοι σε στημένη κωμωδία
Σφίγγουν τα γκέμια και το στόμα μας ματώνουν
Και τα όνειρά μας με μια σφαίρα τα σκοτώνουν

Μα η οργή μου μια ελπίδα θα γεννήσει
Γιατί ο θεός τους πια εδώ θέση δεν βρίσκει

Ένα παράπονο τις μέρες μου πληγώνει
Για μια ζωή τώρα δεν φτάνει μια συγνώμη
Για ελευθερία και χαμένα ιδανικά
Η επανάσταση κοστίζει ακριβά

Όσα μου δάνεισαν δεν είναι αρκετά
Σε κάθε λύπη μου χρωστάνε μια χαρά
Γιατί αγαπάω κι ονειρεύομαι ν’ αντέξει
Αυτή η πατρίδα μου ταυτότητα δεν έχει

Μα η οργή μου ελπίδα θα γεννήσει
Γιατί ο θεός τους πια εδώ θέση δεν βρίσκει

Δάφνη Γερογιάννη (ATRIA)

Μετά από 5 μέρες κενού στην ψυχή μου, 5 μέρες απογοήτευσης και αναζήτησης μιας φράσης που πάντα μας έκανε υπερήφανους «Ελληνικό φιλότιμο». Επιτέλους βρήκα κάτι που μπορεί να φανώ χρήσιμος. Αποφάσισα να συλλέξω κάθε ποίημα που έχει γραφτεί για τον Αλέξη και να το εκδώσω σε μία ποιητική συλλογή αφιερωμένη στον άδικο χαμό του. Από την στιγμή που η ιδέα μου ήρθε αυθόρμητα για πρώτη φορά πριν από λίγες ώρες δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι την όλη διαδικασία. Στο μυαλό μου είναι ήδη έτοιμο. Είμαι εκδότης σε ένα μικρό εκδοτικό οίκο δεν θα πω το όνομα του (δεν είναι αυτό το θέμα μας). Λόγο τις δουλειάς μου ξέρω όλη την διαδικασία. Βασική προϋπόθεση είναι να διασωθεί το πολύτιμο υλικό. Για αυτό κάνω έκλυση σε όποιον θέλει να στείλει την κατάθεση της ψυχής του, ώστε να συγκεντρωθεί ικανό υλικό για να γίνει όσο το δυνατό πιο μεγάλη και πλούσια η ποιητική συλλογή αφιέρωμα στον Αλέξη. Μόλις συγκεντρωθεί το απαραίτητο υλικό. Θα έρθω σε επαφή με την οικογένεια του Αλέξη. Θα τους ενημερώσω για την πρωτοβουλία μου και αν έχω την συγκατάθεσή τους. Θα προχωρήσω στην έκδοση του. Τα έσοδα από την έκδοσή του θα δοθούν στην οικογένεια. Όχι για να την βοηθήσουν ή να απαλύνουν τον πόνο από τον άδικο χαμό του παιδιού τους αλλά γιατί νομίζω ότι είναι οι πιο κατάλληλοι για να αποφασίσουν για πιο σκοπό μπορούν να τα διαθέσουν.
Αν νομίζετε και εσείς ότι αξίζει τον κόπο να διατηρηθούν στο χρόνο αυτά τα ποιήματα στηρίξτε αυτήν την προσπάθεια. Βοηθήστε ώστε να μην ξεθωριάσουν, να μην τα πάρει ο άνεμος, να μην πεταχτούν μαζί με τα ξεραμένα άνθη. Η αξία αυτού του βιβλίου θα είναι η πληθώρα των δημιουργών του. Και ότι θα θυμίζει σε κάποιος ότι δεν ήταν «μια παρεξήγηση» ούτε «θέλημα θεού».
Περιμένω μηνύματα με ποιήματα που έχετε γράψει στην διεύθυνση giatonalexi@yahoo.gr

Για την ευκολία του αναγνώστη και την σωστή δημιουργία της ποιητικής συλλογής πρέπει να υπάρχουν τα παρακάτω στοιχεία.

1. Τα ποιήματα να αφορούν τον Αλέξη και να μην προσβάλουν την μνήμη του.
2. Να είναι γραμμένα με ελληνικούς χαρακτήρες.
3. Να έχουν το ονοματεπώνυμο ή το ψευδώνυμο του δημιουργού τους.
4. Την περιοχή που μένει.
5. Την ιδιότητα του δημιουργού τους.
6. Την ημερομηνία που το έχει γράψει.

Παράδειγμα: (ονοματεπώνυμο ή ψευδώνυμο, μαθητής, Αθήνα, 6.12.08)

Θεωρώ ότι είναι κάτι που πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα και για αυτό το λόγο περιορίζω το διάστημα της συλλογής των ποιημάτων σε 10 ημέρες από σήμερα 11-12-08 έως 21-12-08.

Διαδώστε όσο μπορείτε περισσότερο αυτήν την ιδέα ώστε να μη μείνει κανένα ποίημα από αυτά που έχουν γραφτεί για τον Αλέξη εκτός του βιβλίου. Εγώ δεσμεύομαι να σας ενημερώσω για την εξέλιξη της συλλογής και να σας ανακοινώσω που θα εκδοθούν.

Μην με ρωτήσετε γιατί το κάνω αφού δεν ήξερα τον Αλέξη...
Δεν έχει σημασία ξέρω τα παιδιά μου.

Ο εκδότης

Υ.Γ. Ο λόγος που δεν δηλώνω ακόμα τα στοιχεία μου είναι γιατί δεν θέλω να θεωρηθεί εκμετάλλευση για διαφήμιση.
Αγνή
12-12-2008 @ 03:42
Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ πολύ όλους και προσωπικά και εκ μέρους
της κοπελίτσας γιά τους σχολιασμούς σας.

Αγαπητέ Ekdotis,
στηρίζω την εξαιρετική ιδέα σου με όλη μου την ψυχή!
Μιά ποιητική συλλογή με φύλλα καρδιάς γιά τον Αλέξη. Ναι! Μαζί σου!

Θα πρότεινα να δημοσιεύσεις την πρότασή σου άμεσα και στα νήματα των θεμάτων
συζήτησης των stixoi ώστε να ενημερωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Άνθρωποι.

Νιώθω απέραντη συγκίνηση.
Καλημέρα σε όλους.
χάρης ο κύπριος
12-12-2008 @ 09:25
αγνή μου μπράβο σου !
με συγκινείς !
::hug.::
Ekdotis
13-12-2008 @ 03:29
Αγνή σε ευχαριστώ για την συμβουλή σου το ανέβασα στα νήματα των θεμάτων. Το λυπηρό είναι ότι μέχρι στιγμής έχω λάβει μόνο ένα Ποίημα.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να ζητήσεις από την 14χρονη να βάλει ένα ψευδώνυμο στο ποίημα της και τα υπόλοιπα στοιχεία που δηλώνουν το στίγμα της γραφής της.

(ψευδώνυμο, ιδιότητα, περιοχή, ημερομηνία)

prince philip
16-03-2010 @ 00:05
Ταξιδεύω με τον ήλιο
τριαντάφυλλο λευκό
ταξιδεύω με τον ήλιο
την σκέψη σου ευγνωμωνώ.

::yes.::


εγω το αφιερωνω σε ολα τα παιδια που πεθαινουν αδικα .
O Axristos
16-04-2010 @ 03:09
Πολύ ομορφο!! Bravo!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
stixoplektis
13-05-2010 @ 09:19
Ταξιδεύω με τον ήλιο
τριαντάφυλλο λευκό
ταξιδεύω με τον ήλιο
την σκέψη σου ευγνωμωνώ.
Υπέροχος ο στίχος σου και ο σκοπός αγιάζη τα μέσα !!!
ΑΝΑΜΠΕΛ
27-05-2011 @ 12:46
Νομίζω ότι αυτός ο στίχος δεν χρειάζεται κριτική.Μόνο ένα μπράβω σε όλους.Πρώτα απ'όλα στη στιχουργό και εν συνεχεία σε όλους εσάς που σχολιάσατε.Χαίρομαι με την ευαισθησία όλων σας.Είμαι κοντά σας. ::theos.:: ::yes.:: ::yes.::
ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
06-07-2013 @ 15:26
με τα τριανταφυλα εχω θεμα!!! καλο απογευμα!!! ::up.::
inokrini
29-07-2017 @ 22:53
::up.:: ::up.:: ::up.::
kontakt
14-10-2017 @ 17:16
::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο