Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κανένα δεν πιστεύεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κανένα δεν πιστεύεις
 
Αγαπημένε μου θεέ που πήγαν τα πιστόλια
που πήγαν τα παιδιά που το βάλανε στα πόδια,
εγώ μονάχος ζω και ονειρεύομαι μονάχος
στη ζωή μου έκανα το μοιραίο λάθος.
Δεν ράπαρα μικρός γιατί ήμουνα δειλός
τώρα όμως ξύπνησα και γίνομαι καπνός
γίνομαι εχθρός σ' όλα τα φιλαράκια που είδαν ο τρελός
Δεν είμαι πια δειλός μα ούτε και τρελός
είμαι αυτός που θα σου πάρει το άμυαλο μυαλό.
Ήμουν κοιμισμένος σε χειμερία νάρκη,
εσείς αιώνια κοιμάστε όταν κάνω πάρτι,
πάρτι RNB με break και με bit
οι στίχοι μου φωτιά που σου καίνε τα αυτιά .
Γκόμενες παρατάνε τους άντρες τα παιδιά
για να ακούσουν ένα στίχο που μιλάει στην καρδιά.
Εφήβοι τραγουδάνε στις λύπες στις χαρές
νιώθουν πόνο και αγάπη μπερδεμένα στις ψυχές,
μέσα στο σκοτάδι κυνηγάνε ένα χάδι,
μα ο κόσμος εκεί έξω τους κρατάει στη παλάμη

Είδα και άκουσα πολλά είμαι 16 και δεν άνοιξα
φτερά απομονωμένος απ' τα δέντρα τα πούλιά
κανένα δεν πιστεύεις κανένα τώρα πια

Είδα και άκουσα πολλά είμαι 16 και δεν άνοιξα
φτερά απομονωμένος απ' τα δέντρα τα πούλιά
κανένα δεν πιστεύεις κανένα τώρα πια

Κάποιος πλησιάζει σε ηρεμεί ή σε ταράζει
με ένα τρόπο μαγικό τα σημάδια του χαράζει
σου λέει ιστορίες και σε παραμυθιάζει
στο ποτό ναρκωτικό σου ρίχνει πριν χαράξει.
Για λίγα δευτερόλεπτα πετάς στον ουρανό
μα ξάφνου προσγειώνεσε σε ανώμαλο κενό
η πτήση ματαιώθηκε για άγνωστο σκοπό
για να ξαναπετάξεις πρέπει να πέσει το ρευστό.
Πόσα πες μου 10-100, εκατομμύρια παιδιά ζούν με το θυμό
νιώθουν προδομένοι απ' τους πάντες ηττημένοι
ένα απέραντο κενό που ξαφνιάζει το κοινό.
Πως είναι δυνατόν ανθρώποι να κτυπούνε
παιδιά της Αφρικής που στα χώματα κοιμούνται.
Μοιάζουν με τις Χούντες και την Αμερική
που θέλουν με πολέμους απέραντη χλιδή.
Για όλα αυτά δεν φταίω φίλοι αδελφικοί
μα με τις κλάψες δεν θα φτάσω πρώτος στη ζωή


Είδα και άκουσα πολλά είμαι 16 και δεν άνοιξα
φτερά απομονωμένος απ' τα δέντρα τα πούλιά
κανένα δεν πιστεύεις κανένα τώρα πια

Είδα και άκουσα πολλά είμαι 16 και δεν άνοιξα
φτερά απομονωμένος απ' τα δέντρα τα πούλιά
κανένα δεν πιστεύεις κανένα τώρα πια








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Even when the road is hard never give up!!!!!!!
 
*pipi*
09-12-2008 @ 09:41
::smile.::
love_lyrics
09-12-2008 @ 10:21
hehe!! Πολύ καλό!!! ::up.::
Αγνή
09-12-2008 @ 22:51
Κάνε τον θυμό σου δύναμη!
Πάρα πολύ ωραίο.
Παντάξενος
12-11-2009 @ 11:14
Πολύ ωραίος, μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι και το πως το αποτυπώνεις σε ρίμες.. αν και προτιμώ περισσότερο τα χαβαλεδιάρικα και πιο Ημισκουμπριο-στυλ (δηλαδή με χιούμορ) στιχάκια και ρίμες, είσαι πολύ καλός! ^_^

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο