| |
peiraiotissa
10-12-2008 @ 05:01 | Πόσο πονάει να αγαπάς κάποιον που δεν θα νιώσει ποτέ το θυμό σου
ποτέ την αγάπη ή το μίσος σου
Είναι ανέξοδος ο τρόπος ν’αγαπάς αν τον πόνο της αγάπης απαρνιέσαι.
Καλησπέρα...με ένα χαμόγελο ενάντια στον πόνο και την αγανάκτηση!!! | | petrwnas
10-12-2008 @ 05:41 | Καλησπερα Αθανασια ::yes.:: | | rock sugar
10-12-2008 @ 05:58 | δεν υπαρχουν πια λεξεις. είναι τόσο φτωχές μπροστά στα πάντα! | | heardline
10-12-2008 @ 06:43 | Τούτο το εκπυρσοκρότημα του μένους και της δίνης
το εν πολλοίς αδικαιολόγητο
το εν τη πληρότητά του αποσπασματικό και γελοίο
Το ενίοτε μεγαθήριο που το βάφτισαν Νεάνταρνταλ
μα του στέρησαν το σπήλαιο , το ρόπαλο
κι αυτήν ακόμα τη φωτιά
Πο’χει στο χέρι του ο homo sapiens
τάχα να προπορεύεται
κοσμήτορας του Ήλιου
άρχων του Σκότους
Καλημέρα Αθανασία, όντως υπάρχει το ορμέμφυτο θηρίο, ως ένστικτο, κατά τα αρχικά στάδια αυτά της ύπαρξης του ανθρώπου. Όμως ο εξανθρωπισμός του ήρθε, με δική του επιλογή και επιθυμία για να δαμάσει τους φόβους του και να κατανοήσει τα διάφορα φυσικά φαινόμενα της γης. Έτσι ενωποιήθηκε με τη δημιουργία κοινοτήτων, ακόμη και για πρακτικούς λόγους, δηλαδή επιβίωσης. Γνωστά τα αταλλάξιμα προϊόντα με είδος κ.λ.π.. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δε φταίει για μένα μία τόσο μακρινή κατάσταση αλλά μία εδώ κοντινή. Θα πω μια αλήθεια εδώ. Ο μέσος άνθρωπος δεν γνωρίζει τον εαυτό του, δεν γνωρίζει τον αυτοκίνδυνο που διατρέχει από τον εαυτό του, ο μέσος άνθρωπος δυστυχώς ή ευτυχώς χρειάζεται τη σύγχρονη πια βοήθεια της ψυχανάλυσης και μάλιστα με τα φόντα όχι τα παλαιά αλλά τα νέα του Λακάν. υπάρχουν μεγάλες προεκτάσεις της ψυχανάλυσης, όπως π.χ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αυτό της Πολιτικής Ψυχολογίας που διδάσκει ο Λίποβατς. Είπα να πω τη γνώμη μου σχετικά με το πρόθεμα των στίχων σου στο σχόλιό μου. Τελειώνοντας θα αναφερθώ στο γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό ο άνθρωπος είναι αυτοκαταστροφικός και έχει αντιστρέψει την πραγματικότητα δηλαδή, η φυσιολογική του λειτουργία είναι να ευχαριστιέται. Σήμερα δυστυχώς ο άνθρωπος ευχαριστιέται με την μη ευχαρίστησή του. Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα από την αγορά ενός αυτοκινήτου πάνω από το ποσό που μπορεί μέχρι το σπίτι του το οποίο φτιάχνεται για να φιλοξενήσει φαντάσματα μιας και δεν διαθέτει το έμψυχο ανθρώπινο είδος ως ποσότητα πλέον για να χωρέσει εντός του.
Σε φιλώ φιλαράκι και εύχομαι την ημέρα που θα δώσεις να πάρεις το μεταπτυχιακό, το αξίζεις και έχεις και την ευχή μου προς τούτο !!!!!!!!!!!!!!! | | Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
10-12-2008 @ 11:34 | Πόσο πονάει να αγαπάς κάποιον που δεν θα νιώσει ποτέ το θυμό σου
ποτέ την αγάπη ή το μίσος σου
Είναι ανέξοδος ο τρόπος ν’αγαπάς αν τον πόνο της αγάπης απαρνιέσαι.
Υπέροχη!! | | Νεφελοβάτης
10-12-2008 @ 13:22 | Η γιαγιά μου έλεγε, Αθανασία μου ότι, «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει, μα κόκκαλα τσακίζει».. Και η γλώσσα λόγο ποιεί.. Που σε Σκέψεις βάζει..
Και την καταχνιά που ρίξαν στο μυαλό μας διώχνει..
Και τα γραπτά είναι Λόγος…
Και τίποτα να μην καταφέρουμε οι λίγοι που είμαστε εδώ, έχουμε κάτι να μας κρατά, και να συνεχίζουμε…
Εκείνο το ΟΧΙ στο όνομά μας…!
«Κάντε ότι σας λέει η σάπια και ανύπαρκτη ψυχή σας, μα εμάς δεν κυβερνάτε..!
Μπορεί να μας έχετε καπελωμένους, μα ξέρουμε πως σε μια φυλακή ζούμε..
Και το Φωνάζουμε..!»
Και ένα ΝΑΙ επίσης χρειάζεται… Στην έννοια για το συνάνθρωπο, στα προβλήματα του διπλανού μας, στο Δίκιο…
Ένα ΝΑΙ στη Ζωή…
| | heardline
10-12-2008 @ 22:04 | Καλημέρα Αθανασία και καλημέρα σε όλους. Είδα το σχόλιο του Νεφελοβάτη και γι' αυτό μπαίνω να πω κάτι.
Νεφελοβάτη σε συγχαίρω για τα ωραία σου λόγια και πραγματικά έτσι είναι, φυλακισμένοι είμαστε, αλλά ενσυνείδητα, κάτι είναι και αυτό
Καλημέρα και σε εσένα Νεφελοβάτη | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
