| |
Χιονι που πεφτει και χορευει γυρω μου τρελα
με τη παγωνια στα κοκαλα μου να γυρνα
ομως εγω περπατω εξω αυτη τη νυκτια
μια νυκτα που χει παγωνια
και η μοναξια δηλωνει το παρον
και εγω να ειμαι μια ζωη απων
ζωη πια λαθοι αλλων πληρωνω
ποιο ψεμα σου ειπανε για μενα
κωνειο με ποτισαν οι φιλοι
και το κρυο τα κοκκαλα μου σαν περνα
νιωθω την καρδια σιγα σιγα να χτυπα
ματια που δακρυσανε απο του πονου το αβαστακτο το βαρος
καρδια μου που χτυπησανε οι συμφορες του κοσμου
χιονι απλωνει το πεπλο να με σκεπασει
παιδι της παγωνιας με τις νιφαδες εχω στησει μαχη
και ολο μετανιωνω για οτι εχω χασει
και ολο βασταω την καρδια να μην σπασει
υστερα κρυο μου παγωνει την ψυχη
υστερα μενει μοναχα δακρυ
αγαπη της που ησουν δηλητηριο
ψυχη της που εγινες κολαστηριο
χιονι τη ψυχη μου εχει αλλαξει
οτι αγαπησα μοναχο με εχει τιναξει
καποια φορα θα χω ξεχασει το δρομο για το σπιτι
και σε μια χιονισμενη αυλη θα βρουν χιονανθρωπο απο φυση
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
