stixoi.info: Δεν θέλω προστάτες -δεν θέλω Σωτήρες

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν θέλω προστάτες -δεν θέλω Σωτήρες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130273 Τραγούδια, 269346 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Δεν θέλω προστάτες -δεν θέλω Σωτήρες

Ο μόνος που εχει δικαίωμα να κλαίει για υατό το παιδί είναι η μάνα του ας κάνουμε όλοι λίγη ησυχία . Ας σεβαστούμε το θρήνο της

Δεν θέλω να κρατήσω αποστάσεις , δεν θέλω να μιλήσω πολιτικά ορθά δεν θέλω να χαϊδέψω τα αυτιά της κοινής γνώμης ούτε αυτών με τους οποίους θα έρθω αντιμέτωπη ακόμη και σήμερα το βράδυ στο δρόμο.
Νιώθω θυμό. Έχω θυμώσει με εκείνους που σηκώνουν το όπλο και πυροβολούν. Με εκείνους που σκοτώνουν ανθρώπους . Με εκείνους που ενώ έχουν καθήκον να προστατεύουν γίνονται τύραννοι και εξουσιαστές. Έχω θυμώσει με εκείνους που βγαίνουν στους δρόμους και ουρλιάζουν με άναρθρες κραυγές χωρίς να ξέρουν τι θέλουν αλλά ούτε και τι πραγματικά δεν θέλουν. Με εκείνους που χρησιμοποιούν και χειραγωγούν την αθώα αμετροέπεια της εφηβείας για να αποκομίσουν οφέλη, να νιώσουν δικαιωμένοι για τη γνώμη τους , να ικανοποιήσουν την εγωπάθεια της άποψης τους.
Νιώθω θυμό με όλους τους ετοιμοπόλεμους των ημερών , με όσους ασκούν βία για το δικό μου καλό, είτε φορούν υπηρεσιακό κράνος είτε μαύρη κουκούλα. Δεν θέλω προστάτες ,δεν θέλω σωτήρες.

Θέλω να βλέπω τα πρόσωπα όσων διαφωνούν να διακρίνω τις εκφράσεις και τα συναισθήματα τους.

Θέλω να χαθώ στην αγκαλιά της ηλικιωμένης κυρίας που βγήκε από το νοσοκομείο Γεννηματάς στη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Δευτέρας. Εκείνης της ατρόμητης γιαγιάς που βρέθηκε ανάμεσα στα δακρυγόνα και τις πέτρες. « Ντροπή σας παλιόπαιδα» φώναξε προς τα αριστερά της. «Αφήστε τα παιδιά ήσυχα μην πετάτε τέτοια πράγματα» φώναξε προς τα δεξιά της. Στο σκάνερ μια φωνή ούρλιαζε «πάρτε τη γριά από τη μέση» .
Εκείνη συνέχισε να κατεβαίνει στηριζόμενη στο μπαστούνι της την Εθνικής Αμύνης. Δεν απέκλινε ούτε μέτρο από την πορεία της για χάρη κανενός. Και όμως για λίγα λεπτά ο πόλεμος τους σταμάτησε…

Λευκή Γεωργάκη- ρεπόρτερ ,ανταποκρίτρια του MEGA στη Θεσσαλονίκη


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Amersa K 12-12-2008 @ 08:04	Θέλω να χαθώ στην αγκαλιά της ηλικιωμένης κυρίας... κι εγώ... Συναισθηματική κι ανθρώπινη η προσέγγισή σου Λευκή μου... ::love.::
Lambito 12-12-2008 @ 08:18	αυτή την ευαισθησία ΑΚΡΙΒΩΣ πρέπει ν'αναμοχλεύσουμε και να ξαναβρούμε,για το πλάσμα το αθώο,αλλά και για όλους μας. Να είσαι καλά
Fanman 12-12-2008 @ 08:48	Mpravo gia tis skepseis sou An yparxoun arketoi na skeftonte etsi...... isws kai na yparxei akoma elpida.
tourist( Lefkothea) 12-12-2008 @ 23:54	Το περιστατικό με τη "γιαγιά" το συζητούσαμε σε δημοσιογραφικά πηγαδάκια και γελούσαμε . Το βράδυ πριν κοιμηθώ σκέφτηκα ότι ήταμ η μόνη ειλικρινής φωνή που άκουσα αυτές τις ημέρες. Δεν ήθελε να γίνει ήρωας βρέθηκε τυχαία στο πεδίο της μάχης χωρίς να το επιδιώξει . Δεν ήθελε να πάρει τη δόξα του μεσολαβητή έβαλε τις φωνές και στις δύο πλευρές σαν να μάλωνε τα εγγόνια της που είχαν στήσει καυγά . Δεν έιχε να αποκομίσει πολιτικά οφέλη δεν την ένοιαζε να υποδυθεί την κοινωνικά ευάισθητη δεν είχε δεύτερη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού της. Ήθελε απλά να πάει στο σπίτι της από το δρόμο που ήξερε μιά ζωή . Δεν ένιωθε ότι κινδυνεύει γιατί ήξερε από την εμπειρία της ζωής ότι αυτά είναι καραγκιοζιλίκια.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο