Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Να μην φοβασαι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Να μην φοβασαι
 
Μα γιατι φοβασαι;
δεν θα σε γλιτωσουν οσα γραφτηκαν και διαβαστηκαν
προχωρας και διπλα σου χτιζουν
τον προσωπικο σου Λαβυρινθο
τα ιχνη των βηματων σου σβηνονται βεβαια αν το θελησουν
δεν εχεις διπλα σου μια Αριαδνη να σ'ερωτευθει
καπως να σε κρατησει...
να συγκρατησει την Αγωνια σου που τους θρεφει...

Δεξου λοιπον την Μοιρα σου
χωρις ν' αποζητας τον οικτο τους
κι αν χασεις την σκια σου
θα 'ναι γιατι νυχτωθηκες σε Θεικη βραδια
και ποσες τετοιες μπορει καποιος να ζησει;
Βλέπεις...δεν πρεπει να φοβασαι
εισαι μερος της χρονοσκονης...αστροσκονη αλλοι τη λενε
αυτης που εγραψε τη λεξη στο τοιχο
αυτης που εσβησε τη λεξη στο χειλος

Να μην φοβασαι
δεν ειναι η Αγαπη τους αυτη που ψάχνεις...
Ο ανεμος τους δεν σου πυρωνει το μετωπο και σου ζεσταινει τις σκεψεις
Δεν ειναι μαυρες οι σκιες τους , μα της ψυχης τους το μπουγαδοπλυμα ματια μου
κοιτα μεσα τους!... και δες στα βηματα τους τον δικο τους Λαβυρινθο
Εσενα εψαχναν τρελλε!... να δωσεις πνοη στην παραμορφωση τους
απο εσενα εξαρταται λοιπον
αν θα τους καψεις η θα τους σωσεις
να γινεις μοναχα η Ηχω οσων γραφτηκαν και διαβαστηκαν...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
Αστρογιογγι
13-12-2008 @ 12:26
Σώπα μη μιλάς ! (του Αζίζ Νεσίν)

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:
"σώπα".

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!"

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα"

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε "Σώπα".

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δ'αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.

Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".

Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν'την να σωπάσει.
Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.

και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!..
Iolis
Αγνή
14-12-2008 @ 01:05
κάποτε θα τελειώσει και η Αστρόσκονη...

Πάντως σε χαίρομαι τόσο που δεν βυθίζεσαι σε φιλολογισμούς!
Τσακίρη Χαρά
31-01-2014 @ 11:10
Απο τον καθενα μας... Γιογγι μου!!

Ναι, η αλήθεια έιναι οτι όσοι στίχοι, λόγια, αποφθέγματα κι αν γραφτούν δε θα μας σώσουνε αν δεν διαλύσουμε μόνοι μας τον λαβύρινθο που μας χαρίζουνε με μια κόκκινη κορδελίτσα και μας φιλάνε στο μέτωπο!

::hug.::
Μαυρομαντηλού
31-01-2014 @ 16:18
ΑΣΤΡΟΓΙΟΓΓΙ........!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΑΝΑΦΟΥΡΦΟΥΛΙΑΣΕΣ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ''ΣΩΠΑ'' ΚΑΝΕ ΜΟΥ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΡΙΞΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΜΗΤΡΩΑ... ΓΡΑΦΕΙ ΠΟΥΘΕΝΆ ΣΤΑΎΡΟΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΕΧΩ ΥΠΟΝΟΙΕΣ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ....
ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ!!!!!!!!!!!!! ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟΝ ΞΗΡΟ ΝΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΙΝΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::rock.:: ::devil.:: ::scare.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο