| |
| | Παραδίνομαι |  | | |
Παραδίνομαι !
Κρεμάστηκα ανάποδα ,
από το δέντρο της θλιμμένης μουσικής μου
και σου φωνάζω ,
παραδίνομαι!...
Ο πόλεμος τέλειωσε για μένα !
Μη χαμηλώνεις τα μάτια …
Γιατί χαμηλώνεις το βλέμμα ;
Από ντροπή τάχα ;
Εσύ δεν έχεις ντροπή …
Δεν έχεις αισθήματα …..
Μην κοιτάς χαμηλά,
εδώ πάνω είμαι !..
Κρέμομαι ανάποδα ,
σαν νυχτερίδα ….
Σου φωνάζω πως μόνος πολεμάς …..
Τι θέλεις,
το κοκαλάκι μου ;
Στο χαρίζω …
Έτσι κι’ αλλιώς ,σε λίγο δεν θα ‘χω κόκαλα ,
όπως τώρα δεν έχω φωνή ,
όπως τώρα δεν έχω σάρκα ,
μια μάζα κόκαλα ,
σ’ ένα λόφο από απόηχους
είμαι ….
Τι ζητάς ανάμεσά μου ;
Να, παραδίνομαι ……
Π-Α-Ρ-Α-Δ-Ο-Θ-Η-Κ-Α
Τι ζητάς ανάμεσά μου;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
EΡΩΤΙΚΟΣ
15-12-2008 @ 03:26 | ::love.:: ::love.:: ::up.:: | | oresths_n
15-12-2008 @ 05:16 | ox ::yes.:: | | TAS
15-12-2008 @ 06:09 | ο πόνος γδύνει τις σάρκες, τα κόκαλα...Στέλνει τη φωνή στα πεδία της σιγής...Η απόλυτη παράδοση...Μα το παιχνίδι της επιβολής, δεν τελειώνει ποτέ . .
::1326.:: | | oneirodromio
15-12-2008 @ 12:06 | Π-Α-Ρ-Α-Δ-Ο-Θ-Η-Κ-Α
!!!!!!!!!!!!!!!!! | | justawoman
15-12-2008 @ 15:39 | Χείμαρρος οργής και πίκρας... μου άρεσε πολύ αυτό το
"Κρεμάστηκα ανάποδα ,
από το δέντρο της θλιμμένης μουσικής μου "
πάρα πολύ
::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
