Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131419 Τραγούδια, 269602 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 κινώ μπροστά
 
Για το φως που δεν εφάνη
άναψα ένα πυροφάνι
βγήκαν οι σκιές
στον απέναντι μου τοίχο
και αναμεσίς τους βρίσκω
είδωλα του χτες:

την ακμή του σώματός μου
είδα να περνά από μπρός μου
κι είπα «δόξα σοι
ήμουν… κάποτε κι υπήρξα
είχα σθένος, φύση είχα
ανυπότακτη

χέρια σε γροθιές σφιγμένα
κόντρα στα κατεστημένα
να χω μπόραγα
την αναλγησία του κόσμου
την πολέμαγα κι εντός μου
άστρα φόραγα

κι έστρεφα τις φτερωτές μου
προς τους στρόβιλου του ανέμου
και στον έρωτα
ως δινόμουν κι αφηνόμουν
τα όρια έσπαγα του κόσμου
και τα πέρατα»

Μα εκεί στων σκιών την ρέμβη
Την ματαίωση να σαλεύει
είδα, ύπουλα
και ευθύς οι πόθοι μου όλοι
σαν λεπτοί γυάλινοι θόλοι
γίναν θρύψαλα

γέμισε γυαλιά η μνήμη
μα ό,τι έγινε , έχει φύγει
ανεπίστρεπτα
σ’ ότι έχει πια πεθάνει
δυο κουκιά ρίχνω λιβάνι
και κινώ μπροστά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
idroxoos
17-12-2008 @ 04:13
χέρια σε γροθιές σφιγμένα
κόντρα στα κατεστημένα
να χω μπόραγα
την αναλγησία του κόσμου
την πολέμαγα κι εντός μου
άστρα φόραγα

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
swordfish
17-12-2008 @ 06:09
''κι έστρεφα τις φτερωτές μου
προς τους στρόβιλου του ανέμου
και στον έρωτα
ως δινόμουν κι αφηνόμουν
τα όρια έσπαγα του κόσμου
και τα πέρατα»''
::up.::
heardline
18-12-2008 @ 03:19
χέρια σε γροθιές σφιγμένα
κόντρα στα κατεστημένα
να χω μπόραγα
την αναλγησία του κόσμου
την πολέμαγα κι εντός μου
άστρα φόραγα

Καλημέρα Χρήστο, δε σημαίνει κατ' ανάγκη άσχημο ποίημα όταν έχει λίγα σχόλια, μπορεί να σημαίνει και το καλύτερο, αν γίνουν σχετικές συγκρίσεις και αναλογισθούμε τα πράγματα δια της εις άτοπον απαγωγής !!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο