Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο κήπος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο κήπος
 
Όλος ο κήπος σα νάναι ένα κλωνάρι
Τρέμει στ’αγέρι,ανατριχιάζει και ριγά
Θερίζει ο χειμώνας σιγανά
Τα δέντρα,τα λουλούδια ,το χορτάρι.

Κάπου προσμένει τ’άγριο κρύο,φοβερό
Και θρέφει την οργή του μουλωχτά
Θα ορμήσει κάποτε σα σκύλος που αλυχτά
Πόσο ο κήπος μοιάζει στο δικό μου μάταιο εαυτό.........

Οι κλώνοι έγιναν χέρια κουρασμένα
Που παραδίνονται και γέρνουνε στη γή
Ανάμεσα τους ,φάντασμα η σιγή
Αργοπερνά με βήματα σβησμένα

Όλα τα τρώει μια θλίψη ένα μαράζι
Και πλέουν σ’ένα αξέσπαστο λυγμό
Αχ με τον κήπο τούτο τον χλωμό
Η ζωή μου πόσο μοιάζει,πόσο μοιάζει

Πρώτα εδώ ζούσε μια μεγάλη καστανιά
Μύρια σμαράγδια που άστραφταν εφόρει
Και μόνο που την θώρειες και σ’εθώρει
Άνοιγε ο νούς σου διάπλατα πανιά

Τώρα ετοιμάζεται ένας όρθιος σκελετός
Ρωτιέσαι τι προσμένει για να πέσει
Ο θάνατος δικαιούται αυτή τη θέση
Αυθεντικός,τελειωτικός ,ρητός

Εδώ μιά λεύκα στέκονταν στητή
Ποτάμι κάθετο με φουντωμένο κύμα
Εδώ η ζωή χλωρό έπαιρνε σχήμα
Κατάματα σε κοίταε γελαστή

Σε λίγο εδώ ένα ξάρτι θα βογγά
Μεγάλου ναυαγίου απομεινάρι
Πανιά ,σκοινιά θα τάχει η μπόρα πάρει
Και θα περνά ολολύζοντας στριγγά

Εδώ απλωνότανε μια θάλασσα πλατιά
Στεκόταν έν’ απέραντο πλατάνι
Πηγή ζωής ,δύναμης συντριβάνι
Φουρτούνιαζε με το βοριά,με το νοτιά

Αύριο θα στέκει μέσα στη σιγή
Ένα κουφάρι ναυαγόν ακόμα
Τ’άλλα όλα θάχουν γίνει ως τότε χώμα
Και θα επιστρέψουν στην ατάραχη τη γή.................



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Lambito
18-12-2008 @ 01:32
περιγράφεις πολύ γλαφυρά πόσο λίγοι είμαστε για τ'απλά ,την ομορφιά,την καθημερινότητα

ρομαντικό κι αληθινό
καλημέρα
isidora
18-12-2008 @ 01:48
Οι κλώνοι έγιναν χέρια κουρασμένα
Που παραδίνονται και γέρνουνε στη γή
Ανάμεσα τους ,φάντασμα η σιγή
Αργοπερνά με βήματα σβησμένα

Μην ξεχνάμε και την ανθοφορία [ΥΠΕΡΟΧΟ]
Μοιάζω μ'εσένα
18-12-2008 @ 01:56
Πολύ πιο όμορφο από τον προηγούμενο "κήπο" που διάβασα!
Μαγεύεις...
Ναταλία...
18-12-2008 @ 02:05
¨Αντη ηγραφή σου αγγίζει καρδιές ::yes.:: ::theos.::
girasole
18-12-2008 @ 03:53
κήπος! διαφορετικός συνολικά όμορφος ή άσχημος...?
σταματάς... μυρίζεις το κάθε λουλούδι ξεχωριστά και απολαμβάνεις την ομορφιά του... στην τελική... όλα τα λουλούδια είναι όμορφα απλά λίγοι θα σταματήσουν να τα μυρίσουν....
Ελένη Σ.
18-12-2008 @ 05:32
Όλος τούτος ο κήπος που έφτιαξες, σα 'ναναι ένα κλωνάρι...φορτωμένο με τα άνθη της ψυχής σου Άντη!!!!
Ιππαρχος
18-12-2008 @ 08:04
Νομίζω πως είχες καιρό να μας χαρίσεις κάτι τόσο αριστουργηματικό φίλε μου. Σε συγχαίρω!
Helene52
18-12-2008 @ 08:26
Με όλους .... και εγώ θα συμμωνήσω !!!!!!
και το θαυμασμό μου πάλι εδώ θα αφήσω
και ένα μεγάλο ευχαριστώ που σε διαβάζω
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
swordfish
18-12-2008 @ 10:34
Ωραίο!!!!!! Καλό σου βράδυ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο