Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το παιδί όλων μας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το παιδί όλων μας
 Λόγω της ημέρας...τίποτ΄άλλο!Καλησπέρα....
 
Είχα γράψει κάτι για τον Αλέξη...
τη μέρα της κηδείας του...
Μου ζήτησε ο γιος μου να το δει...δάκρυσε..
Πάμε!-μου λέει χθες βράδυ...
Δεν ρώτησα..ήξερα!!!!
Τύπωσα το γραπτό του Αλέξη.
Ανεβήκαμε στο μηχανάκι και φύγαμε..
η ώρα μηδενική...
Δεν θυμόταν που ακριβώς ήταν...είχε ξαναπάει..
Λίγο πριν φτάσουμε στο ματωμένο στενό...
η καρδιά μου σφίχτηκε...
όπως και το χαρτί στη χούφτα μου...
καθώς άσπρισαν οι κλειδώσεις...
Μια διμοιρία ΜΑΤ στον πάνω δρόμο...
με τα δακρυγόνα στη ζώνη...
ένοιωσα αναγούλα...
Τόσα λουλούδια....δεν μπορεί...
ένας ολάνθιστος κήπος πάνω στο νωπό ακόμα αίμα..
το αίμα του μικρούλη Αλέξη...
Τόσα χαρτιά στον τοίχο...
λέξεις γραμμένες με πόνο...με θυμό..
το ένα δίπλα στο άλλο...μαζί και το δικό μου
Το μελάνι δεν σβήνεται απ΄το δάκρυ.....αρνείται..
Μένει εκεί...ανεξίτηλο...
Ογιος μου βρίσκει ταινία.....το κολλάμε όπως-όπως...
τι σημασία έχει...
Με μια αφιέρωση...στον Αλέξη..."το παιδί όλων μας"...
Τον κοιτάω κλεφτά...δακρύζει...
κοιτάζει τα κεριά που λιώνουν αργά ...η φλόγα ήρεμη...ούτε αεράκι
Μια παρέα από παιδιά τραγουδάει "να μ΄αγαπάς"...
Η κιθάρα κλαίει...
Μια μικρή φωτιά καίει σε μιαν άκρη...συντροφικά...
Κάνουν παρέα στον Αλέξη-μου λέει ο γιος μου-
κάθε βράδυ εδώ είναι ....φίλοι του...ή και όχι..
Όλα τα παιδιά είναι φίλοι του τώρα...κι ας μην τον ήξεραν..
Τον έμαθαν σκληρά....ανελέητα...επειδή δεν φοβήθηκε...
επειδή είχε το θάρρος να βγάλει τη γλώσσα στον δολοφόνο του..

Μαμά....πάμε?
Πάμε...αν και...δεν φτάνει μισή ώρα...
ούτε δυο στάλες δάκρυ...αντίο--------------------------------------------------























 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

To μυαλό είναι ο πολυτιμότερος σκληρός!!!!! Αν τον κάψεις....τέλειωσες!
 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
18-12-2008 @ 03:23
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
dodoka
18-12-2008 @ 03:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ekptwtos
18-12-2008 @ 03:44
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
idroxoos
18-12-2008 @ 03:55
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf
18-12-2008 @ 04:23
Τί να πω για αυτό το γραπτό Αθηνά; Δεν είναι λόγος, είναι συναίσθημα ατόφιο....
Δάκρυσα μαζί με το παιδί σου, μαζί με εσένα....
heardline
18-12-2008 @ 04:28
Καλά λόγια Πειραιώτισσα, πολύ καλά !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
petrwnas
18-12-2008 @ 05:16
μπραβο Αθηνα υπεροχα ::up.:: ::up.:: ::up.::
ALYZIOS
18-12-2008 @ 05:26
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΔΙ ....ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ Μ'ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ....
Γιώργος Θαλάσσης
18-12-2008 @ 05:39
http://uk.youtube.com/watch?v=pSujHbm-rG8
frozenangel
18-12-2008 @ 06:03
πραγματικα ,ατοφιο συναισθημα
και το μοιραστηκες μαζι μου, μαζι μας.
τοσο δυνατο που ηθελε να δραπετευσει.
καλα εκανες αθηνα !
αυτο ειναι τα ποιηματα, εξομολογηση της ψυχης.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
nuxtolouloudo
18-12-2008 @ 06:25
Ανατρίχιασα!!!Υπέροχο...
Θα συμφωνήσω με τον ΑLYZIO...
Αποσπερίτης Νίκος
18-12-2008 @ 07:05
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ!! ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ .... ::no.::
αισχυ(λος)
18-12-2008 @ 07:09
::yes.:: ας ειναι το τελευταιο παιδι ναι!!! ::yes.::
Βασίλης Βαθύαλος
18-12-2008 @ 07:38
Αθηνά, καλησπέρα!
τυχερή κι εσύ, τυχερός κι ο γιος σου!
mychoco
18-12-2008 @ 08:26
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
χάρης ο κύπριος
18-12-2008 @ 08:34
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
φραγκοσυριανος
18-12-2008 @ 09:44
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
18-12-2008 @ 12:18
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Celestia
18-12-2008 @ 15:30
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
19-12-2008 @ 03:18
Υπέροχα λόγια μακάρι να είναι το τελευταίο παιδί που χάνεται ::angel.:: ::angel.::
το κορίτσι του Μαι
19-12-2008 @ 05:19
σαν να είμουν εκεί.....
σ'ευχαριστώ
::cry.::
adespotoi
19-12-2008 @ 07:03
Μου δίνετε δύναμη να ελπίζω πως υπάρχουν άνθρωποι στην
κυριολεξία κι όχι μόνο τυπικά.
Φιλιά σε σένα και το γιο σου, να τον χαίρεσε!
ΚατεριναΘεωνα
07-12-2009 @ 04:14
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
07-12-2009 @ 04:48
Τόσα λουλούδια....δεν μπορεί...
ένας ολάνθιστος κήπος πάνω στο νωπό ακόμα αίμα..
το αίμα του μικρούλη Αλέξη...
Τόσα χαρτιά στον τοίχο...
λέξεις γραμμένες με πόνο...με θυμό..
το ένα δίπλα στο άλλο...μαζί και το δικό μου
Το μελάνι δεν σβήνεται απ΄το δάκρυ.....αρνείται..
Μένει εκεί...ανεξίτηλο...
Ογιος μου βρίσκει ταινία.....το κολλάμε όπως-όπως...
τι σημασία έχει...
Με μια αφιέρωση...στον Αλέξη..."το παιδί όλων μας"...
ΜΠΡΑΒΟ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑ,ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΣΟΥ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
adespotoi
07-12-2009 @ 07:50
το έγκλημα του ήταν ότι ήθελε να ζήσει, όχι άλλα σκοτωμένα
παιδιά ότι κι αν είναι αυτά......

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο