| |
Επίπλαστα αισθήματα
Μες στην αγάπη σου / γνωρίζω τη γαλήνη,
στον έρωτα μετρώ
το πάθος μου που την αυγή \ φέρνει τη σκοτοδίνη
σαν μόνη μου ξυπνώ.
Μες στα αισθήματα / του έρωτα γυρεύω
να βρω τον πειρασμό,
στα λάθη μου που ψεύτικα / και έντεχνα παιδεύω
δαμάζω τον καημό.
Στ’ άδειο κρεβάτι μου / μονάχη ανασαίνω
και ξέρω πως αυτό
θα φέρει την ανάμνηση / αυτή που περιμένω
κι αυτή που λαχταρώ..
Πάρ’ την αγάπη μου / και κάν’ τηνε κουρέλι
δεν είμαι πια εγώ..
Είμαι του πάθους μου φυτό / μια πίκρα και μια μέλι,
δεν θέλω πια να ζω.
Κοίτα το δάκρυ μου / και δες αν είν’ αλήθεια,
αυτό που σου ζητώ
Πες μου αν λίγο μ’ αγαπάς / κι ας είναι παραμύθια
το μόνο που ποθώ...
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
