stixoi.info: Φταίνε οι άλλοι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131544 Τραγούδια, 269626 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Φταίνε οι άλλοι

[I][B][align=center]Σας χαιρετώ, η δύναμή μου σταματάει μέχρι εδώ
τα περιθώρια υπομονής εξανεμίστηκαν
κι όλες βουλιάξαν των ονείρων μου οι ελπίδες

τώρα για δες, αγριεμένες καταιγίδες
[πάνω απ’ τα μάτια μου βροντούν
και ξυλιασμένα ειν’ απ’ το κρύο τ’ άδεια χέρια
κάποτε γέμιζαν με χάδια κι αγκαλιές
μα τώρα μοιάζουν με λεπίδες και μαχαίρια

κρατώ απαλά ένα μολύβι, για να γράψω κάτι απλά
για μια ζωή που δεν την πρόλαβα να ζήσω - τι ειρωνεία!
δεν έχει άλλο ο Θεός να δώσει κάτι ν’ ακουμπήσω
γιατί ανέβαλλα στο αύριο το χθες

αυτή την ώρα τυφλός αγέρας σφυρίζει εκεί έξω
κλεισμένος χρόνια στη δική μου φυλακή
τη μελωδία του την έμαθα απ’ έξω
τυφλέ αγέρα τι να πιστέψω, ποια συμβουλή;

τον προδομένο μου εαυτό που χάνει ο,τι κι αν ποθεί
ή την μονότονη και γνώριμη φωνή από ένα φίλο;

“δεν έχεις τίποτα αγόρι, είσαι καλά
πάρε τα πάνω σου και έβγα να ξεσκάσεις
είσαι πιο νέος κι από παιδί στα δεκαεφτά
μπορείς μονάχος τη ζωή σου να αλλάξεις”

έλα που δεν αλλάζει όποτε το θες
ξέρει εκείνη πιο καλά να κουμαντάρει
θυμίζει λίγο γυναικείες σκανταλιές
που ο,τι γίνει δε φταίω εγώ, φταίνε οι άλλοι

ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ “ΑΛΛΟΙ”!![/align][/B][/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ekptwtos 20-12-2008 @ 12:26	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιώργος_Κ 20-12-2008 @ 12:54	Αδιέξοδο Αλκίνοος Ιωαννίδης & Ελευθερία Αρβανιτάκη & Διονύσης Σαββόπουλος Δεν έχω τι να τραγουδήσω, τι να πω Είν' η φωνή μου ένα σήμα από καπνό Κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω Για τίποτα άλλο πια να μην ξαναμιλήσω Μα πάλι πως θα ζήσω Μες σε σχολεία, μέσα σε πανεπιστήμια Μέσα σε ωδεία, σε στρατούς και γυμναστήρια Πέρασα χρόνια, άλλος μπήκα κι άλλος βγήκα Κι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκα Και ένσημα για το ΙΚΑ Φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι φανερώνει Ό,τι αγαπούσα και το άφησα, ό,τι μισούσα και το κράτησα Φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι ξεδιπλώνει Τον εαυτό μου, που τον ξέχασα, τον μέσα κόσμο μου, που έχασα Με τέτοια, που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία Πάρε τα πάνω σου, μικρέ, πάρε τα πάνω σου Πάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σου Και φτιάξε πάλι την αρχαία συνταγή Μ' ένα τραγούδι να γλυκάνεις τη ψυχή Μ' άραγε θα μου βγει Πρέπει να αδειάσεις το κεφάλι σου απ' τις σκέψεις Μήπως μπορέσεις τελικά να το αντέξεις Αυτά μου είπαν κάποιοι φίλοι χτες το βράδυ Μα εγώ το μόνο, που ζητούσα, ήταν το χάδι Και μια τους νότα στο σκοτάδι Φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι φανερώνει Ό,τι αγαπούσα και το άφησα, ό,τι μισούσα και το κράτησα Φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι ξεδιπλώνει Τον εαυτό μου, που τον ξέχασα, τον μέσα κόσμο μου, που έχασα Με τέτοια, που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία http://www.youtube.com/watch?v=n2-ShSdN47U
rosestar 20-12-2008 @ 14:00	Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την κατάστασή μας,όλα ξεκινούν από μέσα μας και δείχνουμε στους άλλους την εικόνα μας. Πάνω στο θυμό μας θέλουμε να δικαιολογήσουμε τον εαυτό μας να είναι καθαρός και το φταίξιμο στους άλλους,έτσι για να ησυχάσουμε την συνείδησή μας... Όμως δεν χάθηκε τίποτα...είσαι νέος να σκέφτεσαι σαν τον Καρυωτάκη... Άντε να φουντέρνουμε δηλαδή,να χάνουμε την ψυχή μας... Οχι ! Θετικά να σκέφτεσαι... Ο Χριστός σε αγαπά όπως είσαι...
Ναταλία... 21-12-2008 @ 01:27	έλα που δεν αλλάζει όποτε το θες ξέρει εκείνη πιο καλά να κουμαντάρει θυμίζει λίγο γυναικείες σκανταλιές που ο,τι γίνει δε φταίω εγώ, φταίνε οι άλλοι Μου άρεσε ::yes.:: ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο