| |
-Καταχωνιασμένοι σε σάπιες σελίδες της ιστορίας
με κόκκινη μελάνη θα προσπαθούμε να επιζήσουμε.
-Δεν θα' χει σημασία που θα γραφουμε. Αμελητεα όσα πουμε.
Πάντα στον ίδιο μέτριο σκοπό..
-Πάντα θα επαναλαμβάνεται βιασμένη αυτή η άμοιρη ιστορία,
ξεφτιλισμένη σε επανάληψη σέρνοντας πάνω της υγρά ανθρώπων,
με κατεβασμένο το κεφάλι.
-Μόνο οι άνθρωποι στεγνοι όπως πάντα θα περιφέρονται ..
έχοντας πάνω τους ταμπέλες και ομόλογα..
Τόσα κοστίζει η αλήθεια για να πουληθεί.
-Έτσι είναι πάντα η αλήθεια,
προς πώληση, στην πρώτη βιτρίνα της ζωής,
όλοι την λιγουρεύονται και προσπαθούν να την αποκτήσουν,
μια διαφημισμένη αλήθεια πόσο αληθινή είναι τελικά; Πες μου ...
-Πόσο αληθινή όταν πάντα παζαρεύεται και πάντα πωλείται μισοτιμής;
-Και ποιας τιμής το μισό παζαρεύουμε; ποιάς τιμής το μισό έχουμε γνωρίσει;
Μην απαντάς , είναι πολλά που δεν ξέρουμε και πολλά που ίσως δεν μάθουμε…
-Ποια γνωριμία είναι εκείνη που το σώμα της πουλάει σαν πόρνη;
Μα ποια άλλη;
Η γνώριμη μας, η ξεφτιλισμένη η αλήθεια. .
-Αυτής της οποίας το όνομα επικαλούμαστε πάντα σε κάθε ψέμα μας.
Πόσο ευέλικτη είναι η αλήθεια τελικά,
σαν ένα παιδί-λάστιχο στο τσίρκο της ζωής που προσπαθεί να μας διασκεδάσει.
-Κοψιες, φιγούρες λεπτομέρειες. .
όχι! όχι δεν μοιάζει με παιδί η αλήθεια.. μόνο με λάστιχο.
Το πρώτο είναι αθώο και αμάθητο στον τροχό της ασφαλτένιας μας ζωής,
το δεύτερο κυλάει και όποιον πάρει ο χάρος.
-Είναι παιδί αθώο και αμάθητο που εκμεταλλευόμαστε,
που το χειραγωγούμε και το εκπαιδεύουμε όπως έχουμε μάθει,
όπως μας έχουν εκπαιδεύσει κι εμάς τους ίδιους.
Η αλήθεια είναι παιδί σου λέω,
ένα άβγαλτο και αθώο παιδί όπως λες, ένα παιδί χρησιμοποιημένο.
-Κι αν ειναι παιδί τί της έμεινε παιδικό;
σα λείψει το χαμόγελο της αθωότητας χορεύει ο διάβολος συρτάκι ..
-Παιδικό όνειρο είναι η αλήθεια, ένα σύννεφο σε σχήμα παιδιού,
ένας χαρταετός χωρίς σχοινί
και μια σακούλα που την παρασέρνει ο άνεμος και την κολλάει σε βιτρίνες.
-Κι εγώ σου λέω γέρασε το όνειρο..
κι ας το νομίζαμε αθάνατο και φρέσκο..
κάτι συνήθειες ξεχασμένες σε ανάταση,
κονσερβοκούτια χαλασμένα στο ψυγείο..
Μη μου μιλάς για όνειρα. . Μου τα χουν πάρει μακρια κι εκείνα..
Κι έδωσα τον αγώνα μου..
Αλήθεια τον έδωσα να συντηρήσω στην αλμύρα ό,τι χάλασε..
Δεν είναι όνειρο η αλήθεια, με στοιχειώνει.
-Τα όνειρα στοιχειώνουν πάντα, μόνο αυτά στοιχειώνουν.
Καλώς λοιπόν σε στοιχειώνει η αλήθεια,
καλώς σε στοιχειώνουν όνειρα κι ας φαίνονται νεκρά,
αναπνέουν μες τις στάχτες και την λάσπη τους,
περιμένουν να τους εμφυσήσει κάποιος πνοή.
-Κλείσε την πόρτα, σβήσε το φως. .
κανένα φάντασμα μη δει πως κλαίω και τρομάξει.
Απόψε θέλω να σμιχτούν τα όνειρα μας..
Να ξεγεννήσουν μια και μόνη αλήθεια.
Ποια να' ναι η οικουμένη που με σπούδαξε με δάκρυ να ραντίζω τη σιωπή μου;
Απόψε ίσως ανθίσουνε οι κήποι μου,
τα μάτια μου ποτίζοντας θα κλείσουν. .
-Να σμιχτούν τα όνειρά μας,
να τα βάλουμε μπρος σε καθρέφτη να δούμε σε αντικατοπτρισμό το ψέμα μας,
να δούμε αυτά που σπουδάσαμε σε αυτήν την ζωή της αλήθειας και του ονείρου.
Από μόνο του είναι περίεργο να μπλέκουμε την αλήθεια με το όνειρο.
Οι κήποι σου θα ανθίσουν απόψε,
θα τους ποτίσω με λέξεις που δεν έχεις ξανακούσει,
με φθόγγους μπερδεμένους που μονο εσύ θα καταλαβαίνεις,
με μυστικούς ήχους σιωπής και θανάτου.
-Φοβάμαι αγάπη μου,
φοβάμαι πως μπορεί και να πιστέψω πως υπάρχει αλήθεια
όταν τους ψίθυρους σου ακούσω να ουρλιάζουν.
-Μην φοβάσαι τους ήχους του θανάτου,
τις σιωπές μου που ανασταίνονται κάθε βράδυ
και αναζητούν προγόνους μες την θλίψη της ορφάνιας τους,
μην με φοβάσαι,
λίγο φως ψάχνω να βρω για να δω τα μάτια σου,
δεν θέλω να σε βιάσω με αλήθειες και όνειρα άλλο πια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
