| |
παραξενοι ειναι οι ανθρωποι
ζευγαρωνουν με το φθαρτο και αρνουνται την ενωση με το διαρκες
νιωθουν καυτο το αιμα να κοχλαζει
σαν συγκεντρωνετε σε μελη χωρις ψυχη
και της καρδιας τους την σιωπηλη κραυγη απαξιωνουν
μικρες κουκιδες υγρης απολαυσης αναζητουν
ματαια να ανακτησουν την αμβροσια που γευτηκαν στον παραδεισο
εξουσια πανω στα αδυτα της σκεψης αρνουνται να εχουν
μα κυριευουν τα παθη τους με λαθη
τυχαιοι οι συνειρμοι της ζευξης των ονειρων τους
μεθυσμενες χειμερες να κυνηγουν
εμπειρολατρες του αεναου πονου τους
φυλακισμενοι στην ευτυχισμενοι μνημη τους
ανικανοι να σταθουν μες της ψυχης τους το νεφελωμα
και να ορκιστουν στον θανατο τους
πως την αγαπη ποτε ξανα,
δεν θα απωλεσουν..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
