| |
| | Η ιστορία ενός ερωτευμένου |  | | | Μπορεί και να είναι τελείως βλακεία,αλλά άνθρωπος είμαι...Κατανόηση... | | |
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας άνθρωπος...
Πρώτα από όλα κ για να δικαιολογήσω τον τίτλο,αυτός ο άνθρωπος πρέπει να ερωτευτεί...
Τα φτιάχνει με εκείνη που ερωτεύτηκε,όμως αυτή του ζητάει να χωρίσουν,λέγοντάς του ότι δεν τον αγαπάει...(ποιος είπε ότι στις ιστορίες υπάρχει πάντα happy end???)
Όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος θέλει κάπου να ξεσπάσει...
Αντί λοιπόν να αρχίσει να χτυπαει το κεφάλι του στον τοίχο μπας και του φύγει ο θυμός,επιλέγει να το ρίξει έξω...πίνοντας...
Αφού σπάει παγκόσμιο ρεκόρ και γράφεται στο βιβλίο γκίνες ως ο άνθρωπος που κατανάλωσε τουλάχιστον πέντε βαρέλια αλκοόλ,λιποθυμάει...
Έτσι χρειάζεται να τον πάνε σηκωτό στο νοσοκομείο...
Εκεί όλη την ώρα κλαίει για τη χαμένη του αγάπη...
Όταν βγαίνει από το νοσοκομείο,σκέφτεται κ αποφασίζει ότι πρέπει επιτέλους να την ξεχάσει...
Βγαίνει έξω με φίλους...
Διασκεδάζει...
Αλλά τίποτα δεν τον κάνει να την ξεχάσει...
Θέλει να την εκδικηθεί για αυτό που του έκανε...Που τον έκανε να νιώσει τόσο χάλια...
Σπάει το κεφάλι του για να βρει κάποιον τρόπο...
Σκέφτεται πως θέλει να την σκοτώσει...
Αρχικά σκέφτεται να την πυροβολήσει και να πεθάνει αμέσως...
Μετά όμως βλέπει ένα θρίλερ και σκέφτεται κάτι άλλο...
Ύστερα όμως μετανιώνει που σκέφτηκε τέτοια πράγματα και φοβάται πως τρελάθηκε...
Έτσι βγαίνει έξω με τον κολλητό του να τα πιουν...
Ευτυχώς αυτή τη φορά δεν υπήρξε νοσοκομείο...
Δεν υπήρξε νοσοκομείο,γιατί εκεί που πήγαν ήταν και εκείνη...
Του είπε ότι τελικά τον είχε ερωτευτεί,όμως δεν το είχε καταλάβει...
Εκείνος όμως δεν μπορούσε να την συγχωρέσει έτσι απλά και της το είπε...
Για την ακρίβεια της είπε ότι δεν τη θέλει...
Εκείνη στενοχωρήθηκε πάρα πολύ...
Έφυγε χωρίς να πει τίποτα...
Τότε όμως εκείνος κατάλαβε ότι την αγαπάει πολύ περισσότερο από όσο νόμιζε...
Έτσι την ακολούθησε με το μηχανάκι του...
Σε κάποια στροφή έχασε τον έλεγχο και έτσι όπως ήταν μεθυσμένος δεν κατάφερε να το επαναφέρει...
Τον πήγαν στο νοσοκομείο όσο πιο γρήγορα μπορούσαν...
Όμως ήταν αργά...
Η κοπέλα ενημερώθηκε για το συμβάν από τον κολλητό του...
Έμεινε άφωνη...
Δεν μπορούσε να καταλάβει την συμπεριφορά του...
Στην κηδεία δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να κλαίει...
Τι να το κάνει όμως;;;;Τίποτα δεν μπορεί να τον φέρει πίσω...
Τότε σκέφτεται να γράψει ένα βιβλίο ώστε να εκφράσει τα συναισθήματά της...
Γράφει τα πάντα σχετικά με αυτόν...
Ό,τι θυμάται από τη σχέση τους...
Από τον χωρισμό τους...
Όμως της φαίνεται ότι κάτι λείπει...
Ψάχνει,ψάχνει,ψάχνει...
Και τελικά το βρίσκει...
"Γιατί συμπεριφέρθηκε με αυτό τον τρόπο;;;Γιατί με ακολούθησε ενώ προηγουμένως μου είπε ότι δεν με θέλει;;;"
Στο βιβλίο της οι τελευταίες σελίδες έμειναν κενές,γιατί δεν ήξερε ούτε αυτή το τέλος της ιστορίας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | αν δεν ξέρεις ν' αγαπάς,μάθε να μην πληγώνεις... | | | |
|
kiriakoulis4
27-12-2008 @ 21:37 | den kserw ama einai pragmatiki istoria alla to ergo ayto ws to miso touulaxiston einai gegonos..eseis oi ginaikes den kseretai ti 8elete.. | | margaritoyla
30-12-2008 @ 04:03 | Δεν είναι πραγματική ιστορία,ευτυχώς.
Δεν ξέρω καν πως μου ήρθε κ το έγραψα.
Όντως έχεις δίκιο σ'αυτό που λες,αλλά μήπως σε αυτό ορισμένες φορές φταίτε κ εσείς;;;;;;;;;; ::angel.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
